ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 130

นัยน์ตาของมู่ซย่าเยือกเย็น ตอบ “อื้ม” ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จากนั้นก็ก้าวขึ้นรถไป

เธอรู้สึกได้ว่าคนขับรถนั้นนอบน้อมกับเธอขึ้นเยอะ จะต้องเป็นซือถูไห่ที่สั่งอะไรไว้แน่นอน

ตามที่คิดเลย ตอนที่เธอเป็น “ซานซาน” ที่มีประโยชน์ ก็จะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างจากแต่ก่อน

แต่ตั้งแต่ที่รู้ว่าซือถูไห่ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของเธอแล้ว สำหรับเธอแล้ว เรื่องที่ทำให้คนอื่นรู้สึกแย่ ในใจของเธอก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว

หลังจากขึ้นรถไป มู่ซย่าเงยหน้ามองไปที่ตึกโรงแรม

ก็เห็นผ้าม่านที่ข้างเตียงในชั้นที่เธออยู่นั้นขยับ ราวกับว่าเมื่อกี้มีคนยืนมองเธออยู่ตรงนั้น

คิดไปเองเหรอ

เยี่ยซือเจวี๋ยจะมองส่งเธอได้ยังไง…

มู่ซย่าเก็บสายตากลับตา นัยน์ตานั้นเรียบเฉย ในใจครุ่นคิดว่าจะเดินออกมาจากสถานการณ์ที่หมองหม่นนี้ยังไงดี

แต่ในใจเธอก็มีลางสังหรณ์บางอย่าง ถ้าหากไขปริศนาตัวตนที่แท้จริงของเธอได้ ก็คงไม่ไกลจากวันที่จะสืบหาความจริงได้แล้ว

ไม่นานรถก็มาจอดอยู่ที่หน้าคฤหาสน์ซือถู

นอกจากตอนให้น้ำเกลือที่มู่ซย่าได้นอนแล้ว เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนทั้งคืนเลย แต่ที่คฤหาสน์ก็มีสองคนที่ไม่ได้นอนทั้งคืนเหมือนกัน

ตอนที่ซือถูไห่ได้รับแจ้งว่ามู่ซย่ามาถึงหน้าประตูบ้านแล้ว ก็รีบออกจากห้องหนังสือแล้ววิ่งลงไปที่ชั้นล่าง

และในตอนนั้นเอง มู่ซินเย่ว์ก็ได้รับแจ้งข่าวเหมือนกัน

“เธอเพิ่งจะกลับมาตอนนี้จริงๆ เหรอ” มู่ซินเย่ว์ทำสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

คนรับใช้พยักหน้า พูดว่า “ใช่ค่ะ เมื่อกี้คุณท่านลงไปต้อนรับแล้วค่ะ”

“ต้อนรับ…”

มือของมู่ซินเย่ว์สั่นขึ้นมา

ซือถูไห่ถึงกลับลงไปต้อนรับมู่ซย่าด้วยตนเอง นี่ก็หมายความว่ามู่ซย่าทำสำเร็จแล้ว!