ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 131

ซือถูไห่ได้รับคำตอบจากปากของมู่ซย่าเอง ตัวซือถูไห่เองก็รู้สึกสบายใจอยากมาก ราวกับว่าได้กินยาที่ทำให้จิตใจสงบ

เขาซักถามต่อ “แล้วคุณชายเยี่ยได้พูดอะไรไหม”

มู่ซย่ากำลังจะพูดอะไร โทรศัพท์ของซือถูไห่ก็ดังขึ้นมา

จากนั้นก็เห็นแววตาของซือถูไห่นั้นเป็นประกาย รีบรับโทรศัพท์ “ฮาโหล ท่านเจียง? อะไรนะครับ? ร่วมมือกันต่อเหรอครับ ขอบพระคุณอย่างยิ่งเลยครับ! ต่อไปหากพวกเรามีข้อคิดเห็นที่แตกต่างกันจะต้องพูดคุยกันเยอะๆ นะครับ ได้ครับๆ ท่านตามสบายเลยครับ”

หลังจากวางสายไป ซือถูไห่ก็มองมู่ซย่าด้วยสีหน้าชื่นชม “เป็นลูกสาวที่ดีของพ่อจริงๆ ทั้งฉลาดแถมยังมีความสามารถ! ทางนั้นบอกว่าสามารถร่วมมือกับพวกเราต่อไปได้แล้ว!”

มู่ซย่ายิ้มเล็กน้อย ถ้าไม่ฉลาดแถมยังมีความสามารถแล้วจะเป็นอะไร เธอรับปากว่าจะทำเกี๊ยวให้เยี่ยซือเจวี๋ยกินอีกมื้อหนึ่ง และกับการได้ร่วมมือกันต่อไปเชียว

เธอกำลังจะพูดตอบให้เป็นพิธี ทางมู่ซินเย่ว์ก็เดินออกมาจากคฤหาสน์ พูดแบบยิ้มๆ ว่า “น้าได้ยินมาหมดแล้ว…ซานซาน นี่เธอช่วยพวกเราไว้นะเนี่ย!”

มู่ซย่ามองพิจารณาสายตาของมู่ซินเย่ว์อย่างละเอียด พบว่าสีหน้าของเธอนั้นดีใจมากจริงๆ ไม่เหมือนจะแกล้งทำ

ดูแล้วแผนการของมู่ซินเย่ว์นั้นดำเนินไปได้ดี กำลังรอให้เธอตกจากที่สูงแล้วจมลงไปในดิน

มู่ซย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไร ก้มหน้าลงแล้วยิ้มอย่างเขินอาย

เวลาต่อมา มู่ซินเย่ว์จับมือเธอแล้วพูดว่า “น้าสั่งทางครัวให้ทำยาบำรุงให้ เหนื่อยมาทั้งคืนแล้วต้องบำรุงสักหน่อย ดูสีหน้าขาวซีดของเธอแล้ว น้าสงสารจริงๆ เธอไปกินนะ ยาบำรุงนั้นนอกจากจะเสริมบำรุงแล้ว ยังมีประโยชน์วิเศษอื่นๆ ด้วยนะ”

ในช่วงเวลานี้ ‘ประโยชน์วิเศษ’ นอกจากช่วยให้ตั้งครรภ์ได้เร็วแล้ว ก็ไม่มีอย่างอื่นแล้ว

มู่ซย่ามองมู่ซินเย่ว์อย่างลึกซึ้ง ในใจรู้สึกได้ว่าครั้งนี้มู่ซินเย่ว์จะต้องวางแผนใหญ่ไว้แน่นอน

ซือถูไห่ที่อยู่ข้างๆ นั้นเห็นมู่ซินเย่ว์ ‘รู้เหตุรู้ผล’ ขนาดนี้ บนใบหน้าก็เผยสีหน้าของการได้รับปลอกใจออกมา

แม้ซือถูชิงซานจะไม่ดีขนาดไหน แต่เรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นล้วนเป็นซือถูชิงซานเองที่ก่อขึ้นมาเอง ไม่เกี่ยวกับมู่ซินเย่ว์

บางที เธอไม่ควรจะไปนอนห้องหนังสือ แล้วละเลยมู่ซินเย่ว์

เรื่องที่เด็กก่อขึ้นมาด้วยความไม่รู้ เขาไม่ควรจะไปโทษมู่ซินเย่ว์

ซือถูไห่มองไปทางมู่ซย่าแล้วพูดว่า “อย่าทำให้ความปรารถนาดีของน้าต้องผิดหวังเลยนะ เข้าไปกินเถอะ กินเสร็จเราค่อยคุยกัน”

ซือถูไห่พูดไป มือขวาก็จับมือของมู่ซินเย่ว สามีภรรยาดูปรองดองกันอย่างมาก

ถ้าเป็นเมื่อก่อน มู่ซย่าเห็นแล้วจะต้องรู้สึกอยากอ้วกแน่ รู้สึกไม่คุ้มแทนแม่ รู้สึกปวดใจเอง แต่ตอนนี้เธอไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย แถมยังเผยรอยยิ้มอ่อนๆ อีกด้วย พูดว่า “ได้ค่ะ หนูจะไปกินเดี๋ยวนี้”

สามีภรรยาคู่นี้ ควรจะจับล็อกเอาไว้ด้วยกันเลย จะได้ไม่ต้องไปสร้างปัญหาให้คนอื่น!

แต่ว่า มู่ซินเย่ว์คงไม่อยากจะล็อกไว้ด้วยกันหรอกนะ

มู่ซย่าคิดอะไรอยู่ในใจ เดินไปถึงห้องครัวแล้วกินยาบำรุงที่มู่ซินเย่ว์ให้มา

อยู่ในบ้าน มู่ซินเย่ว์ไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในยาบำรุงที่เธอเป็นคนสั่งให้ทำเอง

แต่แน่นอน ก่อนที่จะกิน มู่ซย่าก็ดมยาบำรุงก่อน ยาที่อยู่ในนั้นสามารถบำรุงเลือดและลมปราณที่เธอสูญเสียไปตอนที่ฝังเข็มได้พอดีเลย

มู่ซย่าเพิ่งกินยาบำรุงเสร็จ ซือถูไห่ก็เรียกให้เธอไปหาอีกแล้ว

เขาสั่งให้คนรับใช้ออกไปจนออก เหลือไว้เพียงแค่มู่ซินเย่ว์คนเดียว จากนั้นพูดยิ้มๆ ว่า “เมื่อคืน…หลังจากจบเรื่อง คุณชายเยี่ยได้สัญญาอะไรกับลูกไหม”

มู่ซย่าพยักหน้า “เขาบอกว่าความร่วมมือระหว่างตระกูลเรากับเยี่ยซื่อกรุ๊ปเขาจะไม่ยกเลิกอีก”

ซือถูไห่พูดด้วยสีหน้าเจ็บใจที่ลูกไม่เอาถ่าน “พ่อไม่ได้ถามอันนี้ นอกจากอันนี้แล้ว…เขาได้พูดไหมว่าจะแต่งงานกับลูก”

นัยน์ตาของมู่ซย่าเยือกเย็น นี่ซือถูไห่ได้คืบจะเอาซอกเหรอ