ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 132

ได้เซ็นสัญญาแล้ว ยังคิดจะให้เธอแต่งเข้าบ้านตระกูลเยี่ยอีก

เธอซ่อนสีหน้าท่าทางไว้ ส่ายหัวแล้วพูดว่า “เปล่าค่ะ นอกจากตอบตกลงอันนี้แล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก”

นัยน์ตาของซือถูไห่นั้นเสียดายนัก เขาถอนหายใจแล้วพูด “ช่างเถอะ แลกงานใหญ่มาได้ขนาดนี้ ก็เป็น…”

“จะเป็นแบบนี้ได้ยังไง” มู่ซินเย่ว์ทำสีหน้าไม่คุ้มแทนมู่ซย่า พูดด้วยความโกรธว่า “ซานซานของเราเป็นผู้หญิงที่บริสุทธิ์ขนาดนี้ ยกความบริสุทธิ์ให้เขาไปแบบนี้ จะให้เป็นแบบนี้ได้ยังไง ที่รัก นี่คุณสับสนแล้วเหรอ พวกเราจะต้องไปหาเขาเพื่อเอาคำอธิบาย!”

ซือถูไห่ลังเล

เขาเองก็อยากได้ ‘คำอธิบาย’ แต่อีกฝ่ายเป็นเยี่ยซือเจวี๋ย ไม่ใช่คนธรรมดา…เขากลัวว่าหากไม่ระมัดระวังก็จะทำให้ประโยชน์ที่มีอยู่ในมือนั้นหายไป แถมยังเป็นการหาเรื่องให้ตนเองอีกด้วย นี่มันจะไม่คุ้มเอา

มู่ซินเย่ว์พูดซ้ำเติม “ตอนนี้พวกเราตามไปเอาเรื่อง บ้านตระกูลเยี่ยจะไม่ยอมรับไม่ได้! ถ้าหากพวกเขาไม่ยอมรับจริงๆ…พวกเราก็แจ้งความได้! ที่รัก คุณคิดดูดีๆ สิ!”

ซือถูไห่กลอกตาไปมา ในใจก็ยังรู้สึกถือตัวอยู่ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกกลัวเหมือนกัน

แต่ก็เหมือนกับที่มู่ซินเย่ว์พูด ตามไปเอาเรื่องตอนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุด หากเวลาผ่านไป ทางตำรวจเองก็ตรวจหาอะไรไม่ได้แล้ว ต่อให้ต่อไปเขาอยากจะทำ เยี่ยซือเจวี๋ยก็คงจะกลับคำไม่ยอมรับเหมือนกัน…

คิดไปคิดมา ในที่สุดซือถูไห่ก็ตัดสินใจ พลาดครั้งนี้ไป ก็จะไม่มีโอกาสอีกแล้ว!

ซือถูไห่พูดด้วยสีหน้าจริงจัง “เธอพูดถูก! ลูกสาวบริสุทธิ์ของฉัน จะมาเสียตัวให้เขาฟรีๆ ไม่ได้!”

มู่ซย่ามองสิ่งเหล่านี้ด้วยสายตาเยือกเย็น

มู่ซินเย่ว์กำลังปูทางให้เก็บพฤติกรรมชั่วร้ายของเธอ ส่วนสมองของซือถูไห่เองก็ถูกความโลภครอบงำเข้าแล้ว

ทั้งสองคนนี้ต่างมีความคิดเป็นของตนเอง จึงเข้ากันได้ดี ซือถูไห่ไม่คิดเลยว่าพอเขาทำแบบนี้ ความบริสุทธิ์ของเธอนั้นถือว่าได้เสียไปจริงๆ แล้ว

ตระกูลเยี่ยจะกลัวคำขู่ของซือถูไห่เหรอ คงจะไม่

ในเรื่องนี้ คนที่บาดเจ็บมีแค่เธอ แต่แน่นอน ก่อนสิ่งอื่นใด เธอกับเยี่ยซือเจวี๋ยนั้นมีอะไรกันจริงๆ และเยี่ยซือเจวี๋ยก็จะต้องเป็นคนที่กลับคำไม่ยอมรับ

มู่ซย่ารู้สึกโชคดีที่ตนเองนั้นเคยมีปฏิสัมพันธ์กับเยี่ยซือเจวี๋ยมาก่อน ในขณะเดียวกันก็รู้สึกเกลียดชังสองคนนี้มากขึ้น

แล้วก็ได้ยินมู่ซินเย่ว์ยุยงเสี้ยมสอนซือถูไห่ต่อว่า “ที่รัก ถ้าคุณไม่พาซานซานไปหาคนนั้นที่บ้านตระกูลเยี่ยตอนนี้เลย เกรงว่าถึงเวลานั้นจะมีโอกาสยากแล้วนะ!”

แววตาความโลภของซือถูไห่เปล่งประกายมากยิ่งขึ้น

ใช่แล้ว! พูดถูกเลย!

เขาหันไปสั่งพ่อบ้านทันที “ให้คนขับรอที่ประตู ฉันจะไปหาคุณชายเยี่ย”

มู่ซินเย่ว์รีบห้ามซือถูไห่แล้วพูดว่า “ตอนนี้ไม่ใช่ปัญหาทางคุณชายเยี่ย ต่อให้คุณชายเยี่ยจะมีความสามารถขนาดไหน เรื่องแต่งงาน ก็ต้องเชื่อฟังผู้อาวุโสอยู่ดี พวกเราต้องหาไปที่บ้านพวกเขาเลย หาถึงหน้าคุณนายใหญ่เยี่ยคนนั้นเลย”

พอซือถูไห่ได้ยินว่าจะหาไปที่ตระกูลเยี่ยเลย ในใจก็รู้สึกลังเลขึ้นมาอีก

ทุกคนต่างรู้ดี คุณนายใหญ่เยี่ยคนนั้นเห็นเรื่องฐานะเป็นสำคัญ โดยปกติคนรวยไปหาเธอ ยังไม่ได้ดื่มแม้กระทั่งกาแฟแก้วหนึ่ง

“ไปหาคุณนายใหญ่เยี่ยเลยเหรอ…เกรงว่ามันจะไม่ดีไหม คุณนายคนนั้น…ก่อนหน้านี้ฉันอยากจัดให้เธอไปเล่นไพ่นกกระจอกกับเขา เธอเองก็รู้ว่าปฏิกิริยาเขาเป็นยังไง”

สีหน้าของมู่ซินเย่ว์เปลี่ยนไป นึกถึงเรื่องที่อึดอัดใจขึ้นมา