ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 138

“ไม่ต้อง” ริมฝีปากบางของเยี่ยซือเจวี๋ยยกยิ้ม จากนั้นพูดเรียบๆ ว่า “เธอสามารถรับมือได้ นายคอยดูแล้วกัน”

ผู้กำกับการถ่ายทำขยับริมฝีปากจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็กลืนคำพูดลงไป

แต่ในใจของเขายังคงบ่นพึมพำ “ก็ไม่เคยจะเห็นว่าท่านประธานหญิงที่ไหนจะสวยขนาดนี้ พลังประธานเผด็จการแบบนี้ คนที่ทั้งวัยรุ่นและสวยขนาดนี้จะถ่ายอารมณ์ความรู้สึกแบบนั้นออกมาได้ยังไงกัน…นี่จะทำให้ฉันลำบากหรือไงกัน”

ประมาณสิบนาทีต่อมา ประตูของห้องท่านประธานถูกผู้ช่วยผลักออก

ผู้ช่วยพูดอย่างยิ้มๆ ว่า “ทุกคนรีบต้อนรับประธานมู่ของพวกเราเร็ว!”

ผู้กำกับการถ่ายทำส่งเสียงไม่พอใจออกมาทางจมูกเบาๆ มู่ซย่าสวยขนาดนี้ เหมาะกับบทเลขาสาวสวยมากกว่า อย่างท่านประธานหญิงก็อย่าเลยดีกว่า…

ผู้กำกับไม่เงยหน้าขึ้นมาด้วยซ้ำ ได้แต่รอหลังถ่ายทำเสร็จแล้วค่อยเพิ่งแสงเข้าไปทีหลัง พยายามใช้การเสริมแต่งภายหลังสร้างบรรยากาศของท่านประธานหญิง

แต่แล้วเขาก็ได้ยินคนถ่ายทำที่อยู่รอบๆ สูบลมหายใจเข้าแล้วพูดว่า “นี่มันจะสวยเกินไปแล้ว!”

ผู้กำกับการถ่ายทำไม่ได้ใส่ใจอะไร

ความสวยของมู่ซย่านั้นเป็นเรื่องที่คนในทีมถ่ายทำรู้ดีกันทั้งนั้น แต่ปัญหาคือพวกเขาจะถ่านประธานหญิงเผด็จการ แค่สวยมันไม่พอหรอกนะ จะต้องมีพลังของความเป็นประธานหญิงเผด็จการถึงจะได้

แต่ในเวลาต่อนั้น คนอื่นๆ ก็ต่างแสดงความคิดเห็นว่า

“สวยมากจริงๆ! แถมยังเท่มากอีกด้วย!”

“จริง! นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าผู้หญิงผมยาวใส่สูทแล้วก็หล่อได้ขนาดนี้เหมือนกัน!”

“คุณซานซานนี่ใส่อะไรก็ดูดีมาตั้งแต่เกิดหรือเปล่านะ ใส่อะไรก็เหมือนอันนั้น เป็นควีนร้อยสไตล์จริงๆ ถ้าเธอเข้าวงการบันเทิง นักแสดงคนอื่นๆ ก็ไม่ต้องทำอะไรกันแล้ว”

“ฮือฮือฮือ ฉันจะร้องไห้ เธอเป็นประธานหญิงจอมเผด็จการที่สะสวยตามจินตนาการของฉันเลย ฉันขอประกาศเลยว่าต่อจากนี้ไปคุณซานซานจะเป็นสามีของฉัน! ใครก็ห้ามมาแย่งกับฉัน!”

ความคิดเห็นเหล่านี้ทำเอาผู้กำกับการถ่ายทำถึงกับหมดคำจะพูดเลยทีเดียว

คนในทีมต่างก็รู้ว่ามู่ซย่าเป็นเพื่อนของเยี่ยซือเจวี๋ย แถมยังเป็น ‘เพื่อนสนิท’ แบบที่ชอบมาช่วยเหลือในช่วงเวลาที่สำคัญอีกด้วย แต่ถึงแม้ว่าเยี่ยซือเจวี๋ยจะอยู่ด้วย ก็ไม่จำเป็นต้องหลับหูหลับตาชมโอ้เว่อเกินจริงขนาดนี้ไหม

เขาจะดูสักหน่อย ผู้หญิงสะสวยอย่างมู่ซย่าจะเป็นประธานเผด็จการได้ขนาดไหนกัน

ผู้กำกับการถ่ายทำเงยหน้าขึ้นมาช้าๆ มองไปทางมู่ซย่าด้วยความไม่ใส่ใจนัก

ผู้กำกับเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นผมของมู่ซย่านั้นถูกมัดให้เป็นหางม้าแบบเรียบง่ายและกระฉับกระเฉง นัยน์ตาที่สวยงามนั้นแหลมคม คิ้วของเธอขมวดเล็กน้อย เหมือนกำลังครุ่นคิดโครงการใหญ่อะไรอยู่

บวกกับชุดสูทสีดำของเธอ กางเกงสแล็คทำให้ขาเธอดูเรียวยาว เมื่อมองจากที่ไกลๆ ราวกับว่าสูงหนึ่งเมตรแปด เป็นท่านประธานหญิงที่มีความเด็ดเดี่ยวชัดๆ

สายตาของผู้กำกับอึ้งไปทันที ตาทั้งสองข้างของเขาเบิกโตด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

นี่…เป็นไปได้ยังไง

ผู้กำกับไม่อยากจะเชื่อสายตาของตนเองเลย เขาอดไม่ได้ที่จะเอามือขยี้ตาขวาอย่างแรง พอลืมตาขึ้นมาใหม่ มู่ซย่าก็เดินเข้ามาใกล้พอดี

เขารู้สึกว่ามีพลังแข็งกร้าวที่ถูกภูเขากดทับเอาไว้กำลังมุ่งมาทางเขา

นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา แต่มู่ซย่ามีพลังที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าผู้หญิงทั่วๆ จะมี พลังแบบนี้สามารถที่จะเทียบเทียมเสมอกับเยี่ยซือเจวี๋ยที่อยู่ข้างๆ เขาเลย

มิน่าหล่ะ!

มิน่าเยี่ยซือเจวี๋ยถึงได้พูดอย่างแน่วแน่ว่ามู่ซย่าสามารถรับมือได้ ที่แท้พอมู่ซย่าจริงจังขึ้นมา ก็มีพลังที่ยิ่งใหญ่แบบนี้จริงๆ!

ถ้าไม่ได้เห็นด้วยกับตาตนเอง ใครจะไปเชื่อว่าผู้หญิงที่รูปร่างภายนอกเหมือนเลขาสาวสวย พอแสดงเป็นท่านประธานหญิงเผด็จการขึ้นมา ก็ได้อารมณ์ความรู้สึกขนาดนี้ หล่อขนาดนี้เลย!

มือทั้งสองข้างของผู้กำกับสั่นขึ้นมา

เขาเองที่ประเมินมู่ซย่าต่ำไป! เขาจะไม่บ่นพึมพำอีกแล้ว!

เยี่ยซือเจวี๋ยที่อยู่ข้างๆ มองมู่ซย่าอย่างตั้งใจ แล้วริมฝีปากบางของเขาจึงยกยิ้มอย่างพอใจ

มู่ซย่านี่…ไม่เคยให้เขาผิดหวังเลย

เขาไม่ลืมที่จะหันไปถามผู้กำกับ “ตอนนี้นายเชื่อหรือยังว่าเธอสามารถรับมือกับตัวละครนี้ได้”