ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 29

มู่ซย่าทำท่าทางตกใจมากและถามออกไป “ถ้าเธอไม่บอกฉัน ฉันก็ไม่รู้เลยนะ เธอยังมีเส้นอยู่งั้นหรือ”

“แก...”

“ฉันคิดว่าคนที่ปล่อยงูพิษให้ไปกัดคนอื่นเนี่ย แม้แต่ความเป็นมนุษย์ยังไม่มีเลย ฉันไม่รู้ว่าเธอยังมีเส้นอยู่ ขอโทษด้วยละกัน ครั้งหน้าฉันจะระวัง” มู่ซย่ายกยิ้ม

ซือถูชิงซานโกรธมาก เธอรู้ความหมายของสิ่งที่มู่ซย่าพูดออกมา เธอถอยหลังไปสองก้าวและพูดขึ้นว่า “แก...แกรู้ใช่ไหม...งูตัวนั้นแกเป็นคนเอามาปล่อยในห้องของฉันใช่ไหม!”

มู่ซย่ายิ้มอ่อน “จะโกรธขนาดนี้ทำไมกัน ฉันแค่เอาของของเธอไปคืนให้เธอก็เท่านั้นเอง”

ท่าทางของซือถูชิงซานราวกับว่าในที่สุดก็ถูกเธอจับได้ “ฉันจะฟ้องพ่อ! แกอย่าคิดจะเถียงข้างๆ คูๆ อีกเลย!”

มู่ซย่าพยักหน้าเล็กน้อยอย่างไม่แยแสและพูดว่า “เอาสิ เธอไปบอกพ่อ บอกว่าเธอเป็นคนปล่อยงูพิษในห้องฉัน สุดท้ายก็โดนฉันจับได้ แล้วฉันก็เอางูพิษไปคืนเธอ”

ซือถูชิงซานที่กำลังจะโทรศัพท์ก็ชะงักไปในทันที

จริงสิ...เธอเป็นคนเอางูพิษไปปล่อยในห้องของมู่ซย่าก่อน ถ้าไปฟ้องแบบนี้ สุดท้ายคนที่ซวยก็คือเธอเอง!

เรื่องนี้เธอทำได้แค่กลืนมันลงไปและไม่พูดถึงมันอีก

ซือถูชิงซานโกรธจนเหมือนจะมีไฟลุกโชนในดวงตา

“นังสารเลว! ฉันจะฆ่าแก!” ซือถูชิงซานพุ่งตัวไปจะจับหน้าของมู่ซย่าอย่างหมดความอดทน

ใบหน้านี้เธอต้องการจะทำลายทิ้งไปตั้งนานแล้ว!

จากนั้น สิ่งที่ซือถูชิงซานคิดไม่ถึงก็คือ ขณะที่มือของเธอจะสัมผัสกับหน้าของมู่ซย่า มู่ซย่าก็พลิกมือและจับข้อมือของเธอไว้ จากนั้นก็ออกแรง ได้ยินเพียง แครก มือของซือถูชิงซานก็อ่อนแรงทันทีราวกับปุยนุ่นที่ปลิวไปตามลม

มู่ซย่าทำให้กระดูกข้อมือของซือถูชิงซานเคลื่อน

มือของหญิงสาวในวัยนี้เรียวบางและอ่อนแอ เธอไม่ต้องใช้แรงมากเลย

เธอมองซือถูชิงซานด้วยสายตาเย็นชา สายตาของเธอไม่มีความเห็นใจเลยแม้แต่น้อย

เมื่อสักครู่เธอกำลังตั้งใจดูกระเป๋าเดินทางอยู่ ไม่ได้สังเกตเห็นซือถูชิงซานกับมู่ซย่าที่ทะเลาะกันอยู่ เมื่อตอนนี้ได้ยินเสียงตะโกนมาด้วยสีหน้าซีดเซียวของซือถูชิงซาน เธอก็ไม่สนใจกระเป๋าเดินทางอีกและวิ่งไปในทันที

“เกิดอะไรขึ้น”

น้ำตาของซือถูชิงซานไหลลงมา มืออีกข้างหนึ่งที่ไม่ได้รับบาดเจ็บก็ชี้ไปที่มู่ซย่าและพูดอย่างโกรธแค้นว่า “เธอทำมือของหนูหัก มือของหนู...มือของหนูขยับไม่ได้แล้ว...ฮือๆๆ...”

“หักมือ?”

มู่ซินเย่ว์ไม่เชื่อว่ามู่ซย่าจะมีแรงมากขนาดนั้น เธอลองขยับมือของซือถูชิงซานดูเล็กน้อย ซือถูชิงซานก็ร้องกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทันที

ตอนนี้มู่ซินเย่ว์เชื่อแล้วว่ามือของซือถูชิงซานถูกมู่ซย่าหักจริงๆ

แม้ว่านิสัยของมู่ซินเย่ว์จะเป็นคนสุขุมแค่ไหน แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแจ้งความ

เมื่อเทียบกับให้ซือถูไห่มาลงโทษและรอรับผลประโยชน์ เธอแจ้งตำรวจโดยตรงเลยยังจะดีกว่า!