ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 30

มู่ซย่าทำตัวราวกับไม่รู้ว่ามู่ซินเย่ว์แจ้งความแล้ว เธอยังยืนใจเย็นอยู่ที่เดิม

ผ่านไปไม่นาน ตำรวจรักษาความปลอดภัยที่อยู่ใกล้ๆ กับสนามบินก็มาถึงและมาพร้อมกับรถพยาบาลด้วย

มู่ซย่าเห็นว่าจังหวะใกล้จะมาถึงแล้ว จึงเดินไปข้างๆ ซือถูชิงซานและอาศัยตอนที่เธอไม่ทันสังเกต ใช้มือสองข้างช่วยพยุงแขนของซือถูชิงซาน

“โอ๊ย…” ซือถูชิงซานตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด มืออีกข้างก็ผลักมู่ซย่าออกไปและตะโกนด้วยความหวาดกลัว “แม่! เธอทำหนูอีกแล้ว!”

มู่ซินเย่ว์ยกมือขึ้นเตรียมที่จะตบสั่งสอนมู่ซย่า แต่เมื่อคิดได้ว่าตำรวจมาถึงแล้ว เธอจึงต้องอดทนไว้และหันหลังกลับไปพูดกับตำรวจว่า “รีบจับเธอไป! เธอทำมือของลูกสาวฉันหัก!”

ตำรวจเหลือบมองไปที่มู่ซย่า เห็นว่าเป็นสาวน้อยบริสุทธิ์ไร้พิษภัย ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนคนที่หักมือของคนอื่นได้

“คุณหมอ! ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของผู้เคราะห์ร้ายที” ตำรวจเรียกให้แพทย์เข้ามาตรวจสอบ

ซือถูชิงซานรีบชี้มือที่เจ็บของตัวเองและพูดกับแพทย์ว่า “มือข้างนี้ค่ะ ฉันขยับมือไม่ได้เลย ขยับนิดเดียวก็เจ็บเหมือนกับกระดูกหักค่ะ”

แพทย์รีบเข้ามาตรวจดู แต่ตรวจไปตรวจมา แพทย์ก็แสดงความรู้สึกสงสัยออกมาและมองมู่ซย่าสลับกับซือถูชิงซานไปมา

“หมอคะ มีอะไรหรือ” ซือถูชิงซานถาม “หรือว่ามือของฉัน…ไม่สามารถหายได้แล้ว”

มู่ซินเย่ว์ตกใจมากและพูดขึ้นมาด้วยความโกรธในทันที “คุณตำรวจ รีบจับคนร้ายเร็ว!”

มู่ซย่าพูดขึ้นมาเสียงเรียบว่า “คุณน้า ฉันเรียนคุณว่าคุณน้าแล้ว ขอคุณหยุดเรียกฉันว่าคนร้ายด้วยค่ะ ถ้าเกิดคุณยังเรียนฉันแบบนั้น ฉันสามารถฟ้องหมิ่นประมาทคุณได้นะคะ”

“หมิ่นประมาท?” มู่ซินเย่ว์พูดดูถูกมู่ซย่า “เธอทำมือของน้องสาวหักขนาดนี้แล้ว ยังจะบอกว่าฉันหมิ่นประมาทอีกหรือ”

มู่ซย่าเลิกคิ้วขึ้นและพูดว่า “คุณน้า เรื่องบางเรื่องอย่ารีบพูดจะดีกว่า จะได้ไม่หน้าแตก รอดูว่าหมอจะว่าอย่างไรบ้างละกัน”

เมื่อมู่ซินเย่ว์เห็นท่าทางผ่อนคลายของมู่ซย่า ในใจของเธอก็รู้สึกร้อนรนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่ครั้งนี้มีทั้งพยานและหลักฐาน เธอไม่เชื่อหรอกว่ามู่ซย่าจะแก้ตัวอะไรได้