ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 292

วินาทีถัดมาก็ได้ยินมู่ซินเย่ว์เอ่ยด้วยน้ำตาว่า “แม่รู้อยู่แล้วเชียวว่าลูกจะไม่ด่วนจากแม่ไปเร็วขนาดนี้ แม่รู้ว่าพวกเขาหลอกแม่ คุณทำให้แม่ตกใจมากรู้ไหม?”

เมื่อลั่นวาจานี้ออกมา แววตาสงสัยของมู่ซย่าก็แปรเปลี่ยนเป็นช็อกแทน จากนั้นก็กลายเป็นความเงียบสงบในที่สุด

เธอก็ว่ายาของเธอต้องออกฤทธิ์ได้อย่างมีประสิทธิผลแน่

ที่แท้ไม่ใช่ว่ายาไม่ออกฤทธิ์ แต่เป็นเพราะคนที่สำคัญที่สุดในใจมู่ซินเย่ว์ไม่ใช่เจี่ยงฟู่หมิง แต่เป็นซือถูชิงซาน

สงสารคนเป็นแม่เหลือเกิน ต่อให้มู่ซินเย่ว์จะร้ายกาจเพียงใด แต่คนที่สำคัญที่สุดในใจก็คือลูกสาวตัวเอง ซือถูชิงซาน

ความรักที่แม่มีต่อลูกนั้นยิ่งใหญ่มากนัก เธอเชื่อว่าสำหรับคุณแม่ของตัวเอง เธอก็คือผู้ที่สำคัญที่สุด

แล้วซือถูไห่ล่ะ?

คนสำคัญที่สุดในใจเขาคือใคร? หรือว่า...ไม่มีเลย?

เสี้ยววินาทีนี้ มู่ซย่ารู้สึกสงสารมู่ซินเย่ว์จากใจ แต่ก็รู้สึกอีกฝ่ายน่าเกียจมากด้วย อารมณ์ของมู่ซย่าจึงปั่นป่วนไปหมด

ได้ยินซือถูไห่สั่งการว่า “ซินเย่ว์ คุณมีสติหน่อย ชิงซานจากพวกเราไปแล้ว เธอตายไปแล้ว เธอไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว”

“คุณพูดเล่นอะไร?” มู่ซินเย่ว์ชี้ไปยังมู่ซย่าด้วยใบหน้าพิสดาร พลางพูดกับซือถูไห่ว่า “ชิงซานพวกเราก็อยู่นี่ไง? ทำไมคุณต้องพูดเล่นกับฉันด้วย?”

ซือถูไห่มองไปยังทิศทางที่มู่ซย่ายืนอยู่ เข้าใจว่ามู่ซินเยว์เห็นผี เมื่อเขาหันหน้าไปมองมู่ซินเย่ว์ชี้ตัวมู่ซย่า สีหน้าของเขาก็ถมึงทึง เงยหน้าถามหมอเจี่ยนว่า “คุณหมอเจี่ยนครับ อาการของเมียผมเป็นยังไงบ้างครับ? ตอนนี้เกิดภาพหลอนแล้ว ยังมีโอกาสรักษาอีกไหม?”

หมอเจี่ยนกระแอมเสียงแห้งๆ ไม่เข้าใจว่ามู่ย่าต้องการทำอะไร