ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 295

“งั้นก็ถูกแล้ว” ซือถูไห่ถอนหายใจพร้อมกับพูดว่า “คุณนายเยี่ยคนนี้ยึดติดกับชื่อเสียงภายนอกมาก เมื่อก่อนเธอก็เคยดูถูกพ่อด้วย อย่าไม่ต้องพูดถึงลูกที่โตมาจากชนบทเลย แต่ก็ต้องโทษพ่อที่ไม่ได้ไปรับลูกกลับมาเร็วๆ...”

ซือถูไห่ทำหน้าโทษตัวเอง ทว่ามู่ซย่ากลับไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งใจสักนิด

ทักษะการแสดงของซือถูไห่สามารถไปเป็นดาราได้เลย

มู่ซย่าก็เผยฝีมือการแสดงด้วยเช่นกัน เธอส่ายหน้า “ไม่เป็นไรค่ะ หนูกลับมาแล้วนี่ หนูจะเชื่อฟังคำพูดของพ่อทุกอย่างค่ะ”

“เด็กดี” ซือถูไห่เอื้อมมือลูบหัวเธอ

ขณะเดียวกันเสียงของเยี่ยซือเจวี๋ยก็ลอยมาตรงบันได “พ่อครับ เตรียมรถเรียบร้อยแล้ว พาคุณน้าซินเย่ว์ไปส่งได้แล้วครับ”

เยี่ยซือเจวี๋ยเรียกตามมู่ซย่า จึงไม่ได้เรียกมู่ซินเย่ว์ว่า “แม่”

ถ้าเกิดไม่ใช่ทำไปเพื่อให้ความร่วมมือกับมู่ซย่า เขาก็ไม่อยากเรียกซือถูไห่ว่าพ่อเลย

ขยะแบบนี้คู่ควรด้วยหรือ?

ซือถูไห่ไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปรกติทางสีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ย ความจริงก็คือเขาไม่กล้าสบตากับเยี่ยซือเจวี๋ย

เรื่องที่เยี่ยซือเจวี๋ยเป็นลูกเขยเขา ถึงตอนนี้เขายังคิดว่าตัวเองฝันไปเลย ทว่าเขากลับรู้ดีว่ามันเป็นความจริง

มันเป็นคุณงามความดีของลูกสาวสุดที่รัก มู่ซย่า เพียงแต่หวังว่าลูกสาวคนนี้จะไม่ได้แฝงเจตนาร้ายไว้นะ แต่ไม่ว่าจะมีหรือเปล่า เขาก็ต้องกันไว้ก่อน

คนที่ร่วมเรียงเคียงหมอนยังทรยศเขาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงมู่ซย่าที่ไม่ได้เติบโตมาจากการชุบเลี้ยงของเขาเลย

ซือถูไห่กลบเกลื่อนความในใจ สั่งพ่อบ้านพาบอดี้การ์ดขึ้นไป

ตั้งแต่ที่มู่ซย่ากลับเข้าประเทศมา ยังไม่เคยเห็นอาหารที่หลากหลายตั้งเรียงรายพร้อมกันแบบนี้เลยสักครั้ง

มู่ซย่าอดใจลอบมองเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้ ว่ากันว่าลูกเขยก็คือลูกชายของตัวเอง ซือถูไห่ดีกับเยี่ยซือเจวี๋ยกว่าลูกแท้ๆ หลายเท่าเลย

มู่ซย่าลอบหัวเราะในใจ ทว่าก็นั่งด้านข้างเยี่ยซือเจวี๋ยแล้วกินอาหารที่ซือถูไห่เรียกว่า “อาหารเรียบง่าย”

หลังจากกินมื้อเที่ยงจนอิ่มแปล้ มู่ซย่าก็อยากทิ้งตัวนอนบนเตียงเหลือเกิน ทว่าเวลานี้กลับมาแขกมา มู่ซย่าจึงจำเป็นต้องไปเคารพศพกับแขกที่สวนหลังบ้าน

งานแบบนี้เยี่ยซือเจวี๋ยไม่สะดวกที่จะปรากฏตัว ดังนั้นซือถูไห่ถึงให้เยี่ยซือเจวี๋ยไปอยู่ในห้องนอนของมู่ซย่า

หลังจากที่มู่ซย่าส่งแขกที่ทยอยมากันหมดแล้ว ม่านรัตติกาลก็โรยลงมา เมื่อแหงนหน้ามองท้องฟ้าจะเห็นดวงดาวส่องแสงระยิบระยับ

ไม่รู้ว่าหลังจากที่คนเราเสียชีวิตแล้วจะมีวิญญาณจริงไหม ถ้ามีจริง ซือถูชิงซานเห็นเธอแหงนหน้ามองท้องฟ้าแล้วจะรู้สึกยังไงน่ะ?