ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 295

“งั้นก็ถูกแล้ว” ซือถูไห่ถอนหายใจพร้อมกับพูดว่า “คุณนายเยี่ยคนนี้ยึดติดกับชื่อเสียงภายนอกมาก เมื่อก่อนเธอก็เคยดูถูกพ่อด้วย อย่าไม่ต้องพูดถึงลูกที่โตมาจากชนบทเลย แต่ก็ต้องโทษพ่อที่ไม่ได้ไปรับลูกกลับมาเร็วๆ...”

ซือถูไห่ทำหน้าโทษตัวเอง ทว่ามู่ซย่ากลับไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งใจสักนิด

ทักษะการแสดงของซือถูไห่สามารถไปเป็นดาราได้เลย

มู่ซย่าก็เผยฝีมือการแสดงด้วยเช่นกัน เธอส่ายหน้า “ไม่เป็นไรค่ะ หนูกลับมาแล้วนี่ หนูจะเชื่อฟังคำพูดของพ่อทุกอย่างค่ะ”

“เด็กดี” ซือถูไห่เอื้อมมือลูบหัวเธอ

ขณะเดียวกันเสียงของเยี่ยซือเจวี๋ยก็ลอยมาตรงบันได “พ่อครับ เตรียมรถเรียบร้อยแล้ว พาคุณน้าซินเย่ว์ไปส่งได้แล้วครับ”

เยี่ยซือเจวี๋ยเรียกตามมู่ซย่า จึงไม่ได้เรียกมู่ซินเย่ว์ว่า “แม่”

ถ้าเกิดไม่ใช่ทำไปเพื่อให้ความร่วมมือกับมู่ซย่า เขาก็ไม่อยากเรียกซือถูไห่ว่าพ่อเลย

ขยะแบบนี้คู่ควรด้วยหรือ?

ซือถูไห่ไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปรกติทางสีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ย ความจริงก็คือเขาไม่กล้าสบตากับเยี่ยซือเจวี๋ย

เรื่องที่เยี่ยซือเจวี๋ยเป็นลูกเขยเขา ถึงตอนนี้เขายังคิดว่าตัวเองฝันไปเลย ทว่าเขากลับรู้ดีว่ามันเป็นความจริง

มันเป็นคุณงามความดีของลูกสาวสุดที่รัก มู่ซย่า เพียงแต่หวังว่าลูกสาวคนนี้จะไม่ได้แฝงเจตนาร้ายไว้นะ แต่ไม่ว่าจะมีหรือเปล่า เขาก็ต้องกันไว้ก่อน

คนที่ร่วมเรียงเคียงหมอนยังทรยศเขาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงมู่ซย่าที่ไม่ได้เติบโตมาจากการชุบเลี้ยงของเขาเลย

ซือถูไห่กลบเกลื่อนความในใจ สั่งพ่อบ้านพาบอดี้การ์ดขึ้นไป