พอเหล่าติงกับโต้วจื่อจากไป ซือถูไห่ก็ทำหน้ากลับมาเป็นปกติ ยิ้มและพูดกับยายเฒ่าว่า “แม่ ช่วงนี้สุขภาพเป็นไงบ้าง โสมที่ผมซื้อให้ยังกินอยู่หรือเปล่า”
ยายเฒ่าพยักหน้า “ก็ดี คนนี้คือ......ซานซานเหรอ”
มู่ซย่ารู้สึกแค่ว่าดวงตาคมกริบดุดันสายหนึ่งมองมาที่ใบหน้าของเธอ สำรวจเธออย่างไม่เกรงใจ
นี่ไม่ใช่ยายเฒ่าที่จะเข้ากันได้ดีแน่ๆ
มู่ซย่าเผยรอยยิ้มออกมา ร้องเรียกเสียงหวานว่า “คุณย่า หนูคือซานซาน”
“อืม” ยายเฒ่าพยักหน้ารับรู้ เดินวนรอบตัวเธอหนึ่งรอบ เหมือนกำลังประเมินค่าลูกหมูที่เพิ่งซื้อมา หลังจากมองอย่างวิเคราะห์แล้วก็พูดว่า “หน้าตาเหมือนกับแม่อายุสั้นของเธอมากทีเดียว แต่อายุกับนิสัยอย่าเหมือนหล่อนก็พอ”
มือของมู่ซย่าที่ซ่อนอยู่ใต้แขนเสื้อกำแน่นขึ้นมาทันที เกือบจะปิดบังอารมณ์ที่แท้จริงเอาไว้ไม่อยู่
เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆหนึ่งเฮือก พยายามรักษารอยยิ้มบนใบหน้าเอาไว้ “ขอบคุณคุณย่าที่เป็นห่วงค่ะ หนูสบายดีค่ะ”
“สบายดีก็ดีแล้ว แต่ว่า......” ยายเฒ่าหรี่ตาพูดอย่างรังเกียจว่า “เธอดูผอมเกินไป ผู้หญิงถ้าผอมเกินไป จะมีลูกยาก วันหลังก็กินให้มันมากหน่อย เธอดูตัวเองซิ ที่ก้นไม่มีเนื้อเลยสักนิด คนรวยเขาไม่ชอบคนรูปร่างแบบนี้ เขาว่าจะคลอดลูกชายไม่ได้”
แม้จะเป็นมู่ซย่า แต่ได้ยินคำพูดอย่างนี้ใบหน้าก็เกือบจะรักษารอยยิ้มเอาไว้ไม่ได้
หรือว่าเพศหญิงสำหรับยายเฒ่าแล้ว เป็นแค่เครื่องมือในการให้กำเนิดลูกเท่านั้น
ตอนนี้มู่ซย่าไม่รู้สึกประหลาดใจเลยสักนิดว่าทำไมซือถูไห่ถึงได้มีนิสัยอย่างนี้ ที่แท้ก็ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นนี่เอง
เธอเผยสีหน้าลำบากใจในเวลาที่เหมาะสม มองซือถูไห่อย่างไร้ที่พึ่ง
ยายเฒ่าชี้ไปยังทิศทางหนึ่งพลางพูดอย่างหยิ่งยโสว่า “โน่น ตรงโน้น ในครัวไม่มีกับข้าวอะไร เธอไปขุดผักในสวนกลับมาก่อน อยู่ตรงข้ามหน้าประตู สวนที่มีรั้วกั้นตรงนั้นน่ะ”
มู่ซย่านิ่งอึ้ง คิดไม่ถึงว่ายายเฒ่าจะขี้เหนียวถึงขั้นนี้
ขณะที่เธอกำลังจะพยักหน้ารับ ก็ได้ยินซือถูไห่พูดขึ้นมาว่า “ให้คนขับรถไปเถอะ เธอเป็นแค่สาวน้อยคนหนึ่ง ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ”
“คนขับรถอะไรกัน” ยายเฒ่าถลึงตาหรี่ยาวของเธอแวบหนึ่ง พูดว่า “ฉันบอกกับคนข้างนอกว่า คนขับรถเป็นเพื่อนแก รถก็เป็นของเพื่อนแก มีอย่างที่ไหนให้แขกไปช่วยขุดผัก อีกอย่าง เธอไปขุดผักแค่นี้ ไม่ได้ทำให้แขนขาหักซะหน่อย แกจะร้อนใจอะไรนักหนา”
ซือถูไห่รู้สึกเขินอายอยู่บ้าง เขากลัวว่ามู่ซย่าจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องเยี่ยซือเจวี๋ย
แต่เขาลองกลับมาคิดทบทวนอีกที ตั้งแต่เขารับมู่ซย่ากลับมา เด็กสาวคนนี้ใช้ชีวิตอย่างราบรื่นมาก ไม่สู้ลองหาโอกาส ทำให้เธอผิดหวังบ้างจะดีกว่า

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....