ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 369

โอวหยางโม่มองมู่ซย่าด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง จากนั้นก็พูดตรงไปตรงมาอย่างไม่ไว้หน้า “อ้อ เราคือนักเรียนที่เยี่ยซือเจวี๋ยฝากมาที่ห้องผมสินะ”

มู่ซย่าขมวดคิ้ว…ไม่ไว้หน้ากันเลย

แต่ทว่ามู่ซย่าก็ปล่อยวางได้ในทันที เพราะอีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไรผิด เธอเป็นคนที่เยี่ยซือเจวี๋ยฝากเข้าไปในห้องเรียนของเขาจริงๆ นี่ ถึงแม้จวบจนตอนนี้แล้วเขาก็ยังไม่ติดต่อหาเธอเลยก็ตามและไม่รู้ว่าทำอะไรอยู่ด้วย

ไม่นานมู่ซย่าก็จัดการอารมณ์ได้แล้วพูดพร้อมกับจ้องตาโอวหยางโม่ “ใช่ค่ะอาจารย์โอวหยาง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”

โอวหยางโม่ละสายตาออกอย่างเรียบนิ่ง เขาไม่ค่อยยอมรับในตัวนักเรียนที่ใช้เส้นเข้ามาเท่าไหร่นัก แต่ในเมื่อตอบตกลงกับผู้อำนวยการแล้ว ก็คงทำได้เพียงปล่อยไว้แบบนี้ก่อน

อย่างไรก็ตามหลังผ่านไปหนึ่งเดือน เธอก็จะออกจากห้องเรียนของเขาแล้ว

และสิ่งที่มู่ซย่าและโอวหยางโม่ต่างก็ไม่ทันสังเกต คือระหว่างที่พวกเขาสนทนากันอยู่นั้น หัวใจของกู้หว่านหว่านก็ปั่นป่วนขึ้นมา

ความรู้สึกสะท้าน ไม่อยากเชื่อ อิจฉา โกรธเกลียด และอับอายขายหน้า ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลนี้ราวกับกำลังจะกลืนกินเธออย่างไรอย่างนั้น

เธอถึงขั้นต้องจับผนังเอาไว้เพื่อประคองตนไม่ให้ล้มลงไป

ที่แท้…คนที่เยี่ยซือเจวี๋ยเสนอให้กับโอวหยางโม่คือมู่ซย่า ไม่ใช่เธอ!

ความรู้สึกแบบนี้ราวกับกำลังจะทำลายเส้นป้องกันเส้นสุดท้ายในใจของกู้หว่านหว่านอย่างไรอย่างนั้น

ทว่าหลังจากนั้นก็ได้ยินโอวหยางโม่กล่าวขึ้น “ช่างเถอะ ไม่รู้ว่าผอ. เคยพูดกับเธอหรือยัง ว่าถ้าเธอสอบไม่ติดหนึ่งในยี่สิบคนของห้องเรียนจากการสอบประจำเดือนล่ะก็ เธอต้องลาออกจากห้องเรียนของผม”

กู้หว่านหว่านเงยหน้าขึ้นทันที แววตาเต็มไปด้วยความเซอร์ไพรส์!

หนึ่งในยี่สิบคน!