ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 370

มู่ซย่ากำลังดูว่ามีสายที่ไม่ได้รับไหมอยู่ ก็ได้ยินโอวหยางโม่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นี่คุณไม่ได้ยินหรือไง? ผมบอกว่าเดี๋ยวจะมีการทดสอบ คุณยังมาเล่นโทรศัพท์อยู่ตรงนี้อีก?”

มู่ซย่าเงยหน้าขึ้นมองโอวหยางโม่ที่สีหน้าเคร่งขรึมแล้วเก็บโทรศัพท์ลงไปโดยไม่ได้พูดอะไร

ผู้อำนวยการพานที่อยู่ข้างๆ ทำตัวไม่ถูก นักเรียนที่เข้าฝากเข้ามาถูกโอวหยางโม่ดุว่าแบบนี้ เขาต้องไม่พอใจอยู่แล้ว จึงกล่าวปกป้อง “อาจารย์โอวหยางเข้มงวดไปหรือเปล่า? ยังไม่ถึงเวลาเลยไม่ใช่เหรอ?”

โอวหยางโม่กำลังจะพูด แต่มู่ซย่าชิงพูดขึ้นก่อน “ผอ. คะ อาจารย์โอวหยางพูดถูกแล้วค่ะ การทดสอบนี้สำคัญมาก เพราะมันเป็นตัวตัดสินที่นั่งของเรา เขาเองก็หวังดีกับหนู เดี๋ยวหนูจะไปเตรียมตัวเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ท่านไปทำธุระต่อเถอะ”

เธอไม่อะไรกับโอวหยางโม่อยู่แล้ว แต่เธอแค่ไม่อยากให้ผู้อำนวยการกับโอวหยางโม่ทะเลาะกันเพราะตนเฉยๆ

คำพูดของโอวหยางโม่ถูกมู่ซย่าพูดไปหมดแล้ว เขามองเธอนิ่งๆ แวบหนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้าต่อผู้อำนวยการแล้วเดินไปทีฝ่ายคัดเลือกนักเรียน

ผู้อำนวยการดึงมือมู่ซย่าไว้แล้วพูดเสียงเบา “นักเรียนมู่ อย่าถือสาเลยนะ อาจารย์โอวหยางเขาก็เป็นแบบนี้แหละ ถึงแม้นิสัยจะดูไม่ดีไปหน่อย แต่ถ้ารู้จักนานๆ เข้าก็จะรู้ว่าเขาไม่ใช่คนนิสัยไม่ดีแต่อย่างใด เพียงแค่เป็นคนตรงๆ เท่านั้น ขอแค่หนูตั้งใจเรียน เขาต้องเปลี่ยนมุมมองในตัวหนูแน่นอน”

“ขอบคุณค่ะผอ.” มู่ซย่ากล่าวขอบคุณอย่างจริงใจ จากนั้นก็เดินไปที่อาคารเรียน

เธอเป็นคนเดินเร็วอยู่แล้ว ดังนั้นไม่นานก็เจอกับกู้หว่านหว่านที่เพิ่งลงมา

มู่ซย่าไม่รู้ว่าอาคารเรียนอยู่ที่ไหน จึงตามกู้หว่านหว่านไปอย่างช้าๆ

กู้หว่านหว่านสัมผัสได้ จึงหันกลับไปมองแล้วพูดไม่พอใจ “ฉันก็คิดว่าใครมาเดินตามหลังฉัน ที่แท้ก็เธอนี่เอง…คุณมู่ที่ใช้เส้นสายเข้ามา”

มู่ซย่าไม่สนใจ เพียงแค่เดินต่อไปเรื่อยๆ เพราะเธอเห็นอาคารเรียนที่อยู่ตรงหน้าแล้ว

กู้หว่านหว่านเห็นว่ามู่ซย่าไม่สนใจเธอ จึงได้เดินตามมาแล้วพูดด้วยความหงุดหงิด “เก่งนักหรือไง? ฉันกำลังพูดกับเธออยู่ไม่ได้ยินเหรอ? มารยาทเบื้องต้นก็ไม่มีเลยหรือไง?”

มู่ซย่าตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ฉันฟังออกแค่ภาษาคน”

สีหน้าของกู้หว่านหว่านมืดมน จากนั้นก็นึกถึงคำพูดของโอวหยางโม่ จึงได้หัวเราะเยาะ “ยังไงซะอีกหนึ่งเดือนเธอก็จะไปแล้ว ฉันว่าลาออกเองตอนนี้เลยดีกว่าถูกไล่ออกนะ เธอว่าไง?”

กล่าวจบ เธอก็เดินจากไปทันที โดยไม่เสียเวลากับกู้หว่านหว่านต่อ

ผู้อำนวยการเคยบอกเธอ ว่าห้องปรับพื้นฐานอยู่ที่ชั้น 1 ของอาคารเรียนตึก A ฉะนั้นไม่น่าจะหายาก

กู้หว่านหว่านที่อยู่ด้านหลังเดินตามมาด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธ เธอกำลังจะก่นด่าขึ้น ก็เห็นศาตราจารย์เก่าแก่คนหนึ่งกำลังเดินมาพร้อมกับแฟ้มเอกสารหลายเล่ม เธอจึงเก็บคำด่าเอาไว้แล้วพยายามระงับความโกรธ จากนั้นก็เดินไปที่อาคารเรียนพร้อมกันกับมู่ซย่า

ระหว่างทางเธอคอยเตือนตัวเองเสมอ ว่าอย่าถือสาคนอย่างมู่ซย่า

คิดเอาไว้…หมากัด อย่ากัดตอบ

อารมณ์ของกู้หว่านหว่านค่อยๆ นิ่งลง

เมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงห้องเรียนแล้ว จู่ๆ มู่ซย่าก็หยุดฝีเท้าลงบริเวณหน้าห้อง