แต่ตอนนี้กลับถูกมู่ซย่าแย่งซีนไปหมดแล้วจะทำให้เธอไม่โกรธได้ยังไง?
บวกกับเรื่องที่เธอแพ้เกมไพ่ครั้งนั้นแล้วโค้ชจะให้เธอคุกเข่าให้กับมู่ซย่าให้ได้อีก
มู่ซย่าสบตาเข้ากับสายตาของหลัวฉิง แต่ไม่ได้สนใจเธอแล้วเดินไปนั่งตรงที่นั่งแถวหลังสุด
ไม่นานโอวหยางโม่ก็เดินเข้ามา สีหน้าของเขาดูไม่ได้เลย ดวงตายิ่งดูน่ากลัวเข้าไปใหญ่
ทันทีที่โอวหยางโม่เดินเข้ามา หัวใจของนักเรียนหลายคนก็เต้นรัวขึ้นมาทันที เพราะว่า…หล่อมาก!
หากมีการจัดอันดับความหล่อของอาจารย์ล่ะก็ เขาต้องเดบิวต์ในตำแหน่งเซ็นเตอร์แน่นอน
ทว่าสีหน้าของเขาในตอนนี้ไม่สบอารมณ์เอาเสียเลย ทำให้ไม่มีใครกล้ามอง
โอวหยางโม่หยิบชอล์กเขียนกระดานขึ้นมา พร้อมหันกลับไปเขียน ‘โอว หยางโม่’ สามคำนี้บนกระดานไว้ตัวใหญ่ๆ
จากนั้นก็หันกลับมากวาดตามองทุกคนในห้อง “นี่คือชื่อของผม พวกคุณเรียกผมว่าอาจารย์โอวหยางหรือว่าอาจารย์โม่ก็ได้ จากนี้ไปผมก็คืออาจารย์ประจำห้องและผู้สอนเพียงคนเดียวของพวกคุณ ผมจะรับผิดชอบในทุกๆ เรื่องของพวกคุณเอง”
โอวหยางโม่หยุดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ผมแนะนำตัวจบแล้ว ต่อไปเราจะมาพูดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ ใครเป็นคนทำออกมาเดี๋ยวนี้”
ในห้องเงียบสงัด ไม่มีใครยืนออกมาเลย
โอวหยางโม่ส่งเสียงหึเบาๆ “กล้าทำแต่ไม่กล้ารับใช่ไหม? ได้! เดี๋ยวหลังจากทดสอบเสร็จไปหยิบหนังสือทัณฑ์บนที่ห้องปกครองมาทุกคน!”
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป ก็มีนักเรียนหลายคนบ่นขึ้นมา “หนูไม่ได้ทำสักหน่อย ทำไมต้องไปทำทัณฑ์บนด้วย?”
“นั่นสิคะ พวกหนูไม่ได้ทำสักหน่อย ใครเป็นคนทำก็ลงโทษคนนั้นสิคะ”
“อาจารย์โหดไปหรือเปล่า? แบบนี้ก็ไม่แฟร์กับคนที่ไม่ได้ทำสิคะ”
เวลานั้นเอง มู่ซย่าสังเกตเห็นผู้ชายข้างโต๊ะสองมือวางบนโต๊ะคล้ายจะลุกเดินไปอย่างไรอย่างนั้น
แต่กลับถูกเพื่อนร่วมโต๊ะของเขากดไหล่ลงแล้วยืนขึ้นโดยไม่ลังเล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...