แต่หลังจากที่มุมปากของเยี่ยซือเจวี๋ยกลับมาเย็นชาอีกครั้ง
หญิงสาวที่มีชาติกำเนิดธรรมดากับเขาที่ริมฝีปากผัสกันไม่ใช่เรื่องที่ควรน่ายินดีอะไร เขายังคิดอยู่ว่าควรจะแต่งกับเธอดีไหม
เขาไม่สนใจเธอหรอก!
ในหัวของเยี่ยซือเจวี๋ยตอนที่ทั้งสองตัวตนกำลังโต้แย้งกันนั้น หลัวอี้ก็ตบที่บ่าของเขา ถามว่า “เยี่ย นายล่ะ ไม่ใช่ว่าสงสัยเหรอ ไม่สู้พวกเรานัดเธอออกมาเจอ?”
“น่าเบื่อ ไม่เจอ” เยี่ยซือเจวี๋ยปฏิเสธด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
ฉินหรานเฟิงไม่แปลกใจกับปฏิกิริยาของเยี่ยซือเจวี๋ยสักนิด พูดอย่างนึกสนุกว่า “ท่านประธานใหญ่เยี่ยสนใจแค่เรื่องงาน เมื่อไรที่สนใจผู้หญิงสีที่เป็นเรื่องแปลก แต่ว่านะ ท่านประธานใหญ่เยี่ย ไม่ใช่ว่าแม่ของนายบังคับจับคู่ให้นายมาตลอด รออุ้มหลานไม่ใช่เหรอ ในใจนายไม่สนใจผู้หญิงเลยจริงเหรอ”
“ไม่” เยี่ยซือเจวี๋ยตอบอย่างทื่อๆ “ผู้หญิงเป็นสิ่งน่ารำคาญ พวกเราสี่คนมีแค่คนว่างอย่างนายถึงจะสนใจเรื่องพวกนี้”
มีผู้หญิง ก็เหมือนกับมีเรื่องวุ่นวาย
การแต่งงานของพ่อแม่เขาเป็นเรื่องที่แย่อย่างมาก ถึงขั้นทำร้ายจนพ่อของเขาตาย...
ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธการแต่งงาน ถึงขั้นกลัวเลย
“ใครบอกว่ามีแค่ฉันว่างกัน” ฉินหรานเฟิงไม่ได้สังเกตุถึงสีหน้าอันคลุมเครือของเยี่ยซือเจวี๋ย จวินเฮ่าเซวียนที่เอาแต่ดื่มเหล้าอยู่คนเดียวพูดขึ้นว่า “นายนี่ไม่ใช่เพราะมองหาผู้หญิงสักคน หาจนไม่มีความสุขแล้วมั้ง”
หลัวอี้พูดปฏิเสธว่า “เฮ่าเซวียนนายไม่ได้เป็นอยู่คนดียวนะ หมอนี่ตามหาผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิต นายอย่าลากเขาลงมาด้วยกันสิ”
ฉินหรานเฟิงร้อง “เหอะ” ออกมาอย่างไม่ใส่ใจ แล้วพูดว่า “นายดูดวงตาที่ไร้วิญญาณของหมอนี่สิ ท่าทางก็ดูอับโชค แค่ตามหาผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตไว้เฉยๆ ใครเชื่อกัน!”
เยี่ยซือเจวี๋ยกวาดสายตาที่ไร้วิญญาณเหมือนไร้วิญญาณไปที่จวินเฮ่าเซวียนหนึ่งที มือใหญ่ควานหาบางอย่าง ฉกเอาแก้วเหล้าไปจากมือของจวินเฮ่าเซวียน
“หยุดดื่มได้แล้ว! นายดื่มไปเท่าไรกันแล้วเนี่ย”
จวินเฮ่าเซวียนขมวดคิ้ว เนื่องจากคนที่แย่งแก้วเหล้าไปคือเยี่ยซือเจวี๋ย เขาก็ไม่ได้แย่งแก้วเหล้ากลับคืนมา ทำได้แต่นั่งนิ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...