ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 44

“เข้ามา” น้ำเสียงทุ่มต่ำดังออกมาจากภายใน

ผู้ช่วยได้ยินเสียงนี้ แก้มก็แดงขึ้นมา

เธอเอาผมที่หลุดรุ่ยทัดเข้าที่ข้างหู แน่ใจเสื้อผ้าหน้าตาแล้วจึงเดินเข้าไป

“ท่านประธาน” ผู้ช่วยมองไปยังผู้ชายที่นั่งอยู่ด้านหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่อย่างเขินอาย

สายตาของเขาลึกล้ำ เครื่องหน้าหล่อเหลา ท่าทางก้มหน้าอนุมัติเอกสารอย่างตั้งใจยิ่งทำให้ผู้ช่วยใจที่เต้นแรงอยู่แล้วกลับยิ่งเต้นแรงขึ้นไปอีก

เยี่ยซือเจวี๋ย...

เธอทำเพื่อเขา เธอจึงได้ลำบากมากมายและใช้ความสามารถอย่างที่สุดจึงสามารถมีโอกาสมาสัมภาษณ์

“พูด” เยี่ยซือเจวี๋ยพูดขึ้น แต่ไม่แม้แต่เงยหน้าขึ้น และยังคงพลิกเอกสารในมือต่อไป

“แฮ่ม...” ผู้ช่วยปรับเสียง ใช้น้ำเสียงที่ตนเองมั่นใจว่าอ่อนโยนที่สุดพูดว่า “ด้านนอกมีผู้รับผิดชอบโครงการคนหนึ่ง บอกว่ามีพรีเซนเตอร์มาเซ็นสัญญาค่ะ...ถ้าหากว่าท่านกำลังยุ่งอยู่ล่ะก็ ดิฉันจะไปบอกเขาว่าท่านยุ่งอยู่ค่ะ”

ผู้ช่วยเคยเห็นวิดีโอทำลาเต้อาร์ตในอินเตอร์เน็ตมาก่อน รู้ว่าพรีเซเตอร์คนนี้สวยไม่เบา ดังนั้นในใจเธอก็ไม่อยากให้เยี่ยซือเจวี๋ยไปพบหล่อน

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เธอจงใจถ่วงเวลาออกไปเมื่อครู่

ผู้ช่วยพูดจบก็คิดที่จะเดินออกไป เนื่องจากสิบคนต้องการพบท่านประธาน มีห้าคนที่ถูกท่านประธานพูดว่า “เรื่องแค่นี้แก้ไขไม่ได้ฉันจะอยากได้เขาไว้ทำไม” ทำให้ถูกไล่ออกไป

แต่...

“ช้าก่อน” เสียงของเยี่ยซือเจวี๋ยดังมาจากด้านหลัง

ผู้ช่วยชะงักฝีเท้า หันหลังกลับถามอย่างหยาดเยิ้มว่า “ท่านประธาน มีอะไรอีกไหมคะ”

จากนั้นก็เหลือบตาขึ้น แต่กลับเห็นเยี่ยซือเจวี๋ยที่ไม่รู้ว่าเดินมาด้านหน้าเธอตั้งแต่ตอนไหน

ใบหน้าหล่อเหลาที่ทำให้นอนไม่หลับยามค่ำคืนจู่ๆก็ใหย่ขึ้นไม่รู้กี่เท่า ผู้ได้ยินแม้แต่เสียงหัวใจของตัวเอง

อยู่ใกล้ขนาดนี้...

หรือว่า อยากจูบเธอ?

ใบหน้าของเธอแดงมาถึงคอ เธอทำใจกล้าแกล้งตะโกนออกมา “ท่านประธานคะ...”

ผู้ช่วยใช้น้ำเสียงเลี่ยนจนฟันแทบหลุดเรียกเยี่ยซือเจวี๋ย ในขณะที่มือข้างขวากำลังวางลงบนเอวของเยี่ยซือเจวี๋ย...

ผู้ช่วยผ่อนลมหายใจลง พูดตามความจริงว่า “ผู้รับผิดชอบของเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮาส์ค่ะ”

เยี่ยซือเจวี๋ยหนังตากระตุก ถามว่า “มานานแค่ไหนแล้ว”

“ราว ราวยี่สิบกว่านาทีแล้วค่ะ...”

“ยี่สิบกว่านาทีแล้ว ทำไมถึงเพิ่งบอกฉันตอนนี้!”

“ดินฉัน...”

เยี่ยซือเจวี๋ยยกมือขึ้น “ไม่ต้องอธิบายแล้ว ไปที่ฝ่ายบุคคลแล้วคิดเงินเดือนได้เลย พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานแล้ว”

ตอนแรกผู้ชวยที่คิดว่าตัวเองจะรอดตัวไปได้ก็เบิกตากว้าง

เธอล่วงเกินเยี่ยซือเจวี๋ย แต่เขาไม่ไล่เธอออกด้วยซ้ำ ตอนนี้กลับเพราะเธอถ่วงเวลาผู้รับผิดชอบโครงการเอาไว้ยี่สิบนาทีก็ไล่เธอออกแล้ว?

ไม่รอให้ผู้ช่วยมีสติกลับคืนมา เยี่ยซือเจวี๋ยก็เดินก้าวยาวๆออกไปแล้ว

ทั้งร่างของเธอเย็นเยียบ ร่างกายราวกับหมดเรี่ยวแรงไปชั่วขณะ แล้วทรุดลงไปบนพื้น