ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 45

ตอนนี้ เธอรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากที่ความถือดีและความใจแคบของตัวเองทำให้เธอต้องเสียงานที่ภาพลักษณ์และเงินเดือนดีขนาดนี้ไป

แต่เมื่อพลาดไปแล้ว ก็ย้อนเวลาไปแก้ไขไม่ได้

ทั้งหมดเป็นเพราะเธอทำตัวเอง

ชั้น 11

มู่ซย่าและซือถูไห่รออยู่ในห้องประชุมมาครึ่งชั่วโมงเต็มก็ยังไม่มีคนของเยี่ยซื่อกรุ๊ปมา

ระหว่างนั้นมีพนักงานมาคอยรินน้ำให้พวกเขาก็จริง แต่เมื่อถามว่าทำไมยังไม่มีใครมา พนักงานคนนั้นก็ตอบไม่ได้

เมื่อรอไปจนถึงตอนท้าย ซือถูไห่ยิ่งคิดก็ยิ่งร้อนรน

คงไม่ใช่เพราะคนของเยี่ยซื่อกรุ๊ปสืบเจอว่ามู่ซย่ามาจากบ้านนอกแล้วจู่ๆ ก็รู้สึกเสียใจ และคิดว่าเธอไม่เหมาะสมที่จะเป็นพรีเซนเตอร์หรอกใช่ไหม

ซือถูไห่นึกได้จึงยืนขึ้น

ลายเซ็นต์พวกเขาก็เซ็นต์ไปแล้ว ขาดแค่ตราประทับของเยี่ยซื่อกรุ๊ป เรื่องพรีเซนเตอร์นี่ก็ชัดเจนแล้ว จะมาสูญเสียโอกาสไปในตอนนี้ได้ยังไงกัน

แววตาซือถูไห่ที่มองมู่ซย่าจู่ๆ ก็ไม่สดใสดั่งก่อนหน้านี้ ทำไมยิ่งมองเธอแล้วยิ่งรู้สึกว่าโอกาสนั้นช่างริบหรี่

“วุฒิการศึกษาของลูกคืออะไร ใช่ม.ปลายไหม” ซือถูไห่ถามเสียงเย็น

มู่ซย่ากำลังนึกว่าจะแต่งเรื่องอย่างไร ประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดเข้ามา

ทั้งคู่มองไปทางประตูพร้อมกัน ก็เห็นเยี่ยซือเจวี๋ยนำหน้า และผู้บริหารระดับสูงของเยี่ยซื่อกรุ๊ปสิบกว่าคนเดินตามเข้ามา

หลายคนในกลุ่มเป็นคนใหญ่คนโตที่มีชื่อเสียงในวงการธุรกิจ ซือถูไห่มองจนตาวาว

แต่ในขณะเดียวกัน ในใจของเขาก็ยิ่งร้อนรน

“คุณ…คุณชายเยี่ยครับ...” ซือถูไห่พูดตะกุกตะกัก “เป็น เป็นเพราะคุณคิดว่าลูกสาวผมการศึกษาต่ำหรือเปล่าครับ ดังนั้นจึงไม่อยากได้เธอแล้ว? ผมสามารถหาคนมาช่วยให้เธอเรียนเพิ่มได้ เด็กคนนี้แม้ว่าสมองไม่ดีนัก นิสัยขี้ขลาด แต่ถ้าจับแต่งตัวดีๆ แล้ว ผมคิดว่าเราสามารถคุยเรื่องสัญญากันใหม่ได้ ในส่วนของค่าตัว เราก็สามารถคุยกันได้อีกเช่นกันครับ...”

เขาโกรธเหรอ? เพราะอะไรกันนะ?