แม่เจ้า! รู้ไหมว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วแค่ไหนตอนที่เห็นหน้าเยี่ยซือเจวี๋ย!
ความโกรธแค้นที่ติดต่อเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้ในช่วงที่ผ่านมา หายไปในพริบตาทันทีที่เจอหน้าเขา
เธอเป็นอะไรไปเนี่ย?
มู่ซย่ากลับไปนั่งที่ แต่สายตาของเธอเหม่อลอยไปนอกห้องเรียนโดยไม่ได้ตั้งใจ
เป็นเพราะประตูในห้องเป็นประตูอัตโนมัติ ดังนั้นเธอจึงเห็นเพียงเยี่ยซือเจวี๋ยเดินไปทางประตูหน้า
นอกประตู สายตาเย็นชาของเยี่ยซือเจวี๋ยจ้องมองโอวหยางโม่ ความมั่นใจของโอวหยางโม่ดูเหมือนจะถูกบดขยี้ทีละน้อยๆ
ช่างเป็นคนที่น่ากลัวและยิ่งใหญ่จริงๆ!
เพียงแค่สายตาที่มองมา ก็ทำให้เขาไม่กล้าแม้แต่เงยหน้าขึ้นเลย
ลูกผู้ดีมีเงินคนนี้ ทำไมถึงได้มีสายตาที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้?
"โอวหยางโม่ใช่ไหม?" สายตาของเยี่ยซือเจวี๋ยหยุดอยู่ที่ใบหน้าของโอวหยางโม่ ไม่รอให้โอวหยางโม่ได้เอ่ยปาก เขาก็พูดขึ้นอีกครั้ง "นักศึกษารุ่นที่ 18 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยอังกฤษ จนถึงตอนนี้แล้วก็ยังไม่ได้รับใบรับรองจบการศึกษา…หมายความว่าไม่มีนักเรียนคนไหนที่คุณสอนเมื่อปีที่แล้วสามารถสอบติดมหาวิทยาลัยอังกฤษได้เลย”
หัวใจของโอวหยางโม่กระดอนขึ้นมาถึงลำคอ พร้อมมองไปที่เยี่ยซือเจวี๋ยด้วยความหวาดกลัว
เยี่ยซือเจวี๋ยรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง? !
จริงสิ เยี่ยซือเจวี๋ยก็จบจากมหาวิทยาลัยอังกฤษเหมือนกัน นักศึกษาของมหาวิทยาลัยอังกฤษจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว เพียงแค่ไม่พูดออกไปเท่านั้น เพื่อไม่ให้นักศึกษาที่ยังไม่ได้ใบจบต้องรู้สึกอาย
โอวหยางโม่ขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“คุณจะสืบเรื่องผมทำไม? คุณคิดจะทำอะไรกันแน่!”
เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก พยายามสงบสติอารมณ์ ทว่าน้ำเสียงยังคงสั่นไหวอยู่
หากเรื่องนี้รู้ถึงหูอาจารย์ หรือนักศึกษาในมหาวิทยาลัยจิงตูล่ะก็ ถ้างั้นพวกเขาก็จะดูถูกเขาน่ะสิ?
เยี่ยซือเจวี๋ย…ไอ้คนหน้าเนื้อใจเสื้อ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...