เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป นักเรียนทุกคนต่างก็บ่นขึ้นมาทันที
ยังมีเวลาก่อนเลิกเรียนอีกตั้งยี่สิบนาที ทำไมต้องเก็บการบ้านพวกเขาก่อนด้วย?
โอวหยางโม่ไม่ใช่อาจารย์สอนภาษาอังกฤษของพวกเขาสักหน่อย เก็บไปก็ไม่ได้ช่วยเช็คให้พวกเขา นี่มันจงใจรังแกพวกเขาชัดๆ
ปกติแล้ว นักเรียนจะบ่นในใจเท่านั้น ทว่าครั้งนี้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา
“อาจารย์โอวหยางจะทำอะไรกันแน่? เวลาแค่นี้ก็ไม่ให้พวกหนู หนูยังดูข่าวไม่จบเลยเนี่ย!”
“ไม่มีเหตุผลจริงๆ”
“ฉันไม่อยากอยู่ห้องปรับพื้นฐานแล้วอ่ะ ฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยจิงตูได้ด้วยความสามารถของตัวเองได้อยู่แล้ว แต่เขาไม่ให้ฉันไปสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่ให้มาเรียนที่ห้องปรับพื้นฐานเลย”
เสียงบ่นดังขึ้นเรื่อยๆ โอวหยางโม่ส่งเสียงไปหลายครั้งก็ไม่เป็นผล เขาจึงทำได้เพียงพูดอย่างไม่มีทางเลือก “ช่างเถอะ ส่งให้ผมก่อนเลิกเรียนก็แล้วกัน พวกคุณดูข่าวอีกรอบ”
จอฉายภาพเปลี่ยนเป็นข่าวของวันนี้อีกครั้ง
มู่ซย่าได้ดูข่าวของสวี่ซิงซิงอีกรอบ
อุบัติเหตุรถยนต์ดับคาที่ สวี่ซิงซิงลาโลกไปแล้ว
มู่ซย่าดูข่าวอย่างละเอียด แล้วละสายตาอย่างไร้ความรู้สึก
กรรมนั้นย่อมสนอง เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลา ซือถูไห่กับมู่ซินเย่ว์ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้แน่
มู่ซย่าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง แล้วส่งข้อความหาลูกน้องที่อยู่ในบ้านเก่าของซือถูไห่ เร่งให้เขารวบรวมหลักฐานให้เร็วที่สุด
เธอเพิ่งส่งข้อความเสร็จ ก็รับรู้ถึงสายตาแปลกๆ ของจวินหรงเซวียนที่อยู่ข้างๆ
มู่ซย่ามองไปอย่างสงสัย พร้อมถามเสียงเบา “มีอะไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...