ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 505

กู้หว่านหว่านแสร้งทำเป็นโง่เขลาพลางส่ายศีรษะและกล่าว “หนูเองก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่อาจารย์โอวหยางบอกว่าภายในชั้นเรียนนี้หนูมีโอกาสมากที่สุดที่จะสามารถเข้าไปเรียนที่นั่นได้”

“ดี! ดีมาก!”

ด้วยคำพูดนี้ของกู้หว่านหว่าน เธอจะไม่ลงทุนเข้าไปเสี่ยงกับมู่ซย่า

แต่หลังจากที่ลังเลอยู่ประมาณสองวินาที สือซูเจินอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม “หนูรู้หรือเปล่า...มู่ซย่า หล่อนสามารถเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษได้มากน้อยแค่ไหน?”

ใบหน้าของกู้หว่านหว่านซีดเผือด มือทั้งสองข้างลอบกำแน่น

เธอรู้!

เป็นไปไม่ได้ที่สือซูเจินจะแสดงสีหน้าและท่าทางแบบนั้นโดยไร้เหตุผล ที่แท้ก็เป็นเพราะมู่ซย่า!

หล่อนกำลังนึกถึงมู่ซย่าเด็กสาวบ้านนอกคนนั้น เป็นเพราะเพลง Under The Moonlight ที่น่าขำนั่นน่ะเหรอ?!

เกลียดนัก!!!

ขณะนี้กู้หว่านหว่านแทบจะทรุดตัวลง

เธอพยายามอดกลั้นและบังคับตนเองเพื่อไม่ให้สีหน้าและท่าทางการแสดงออกของเธอนั้นแปลกไป เธอยิ้มเจื่อนพลางส่ายศีรษะและเอ่ย “ป้าสือคะ ป้ากำลังล้อเล่นอะไรอยู่หรือเปล่าคะ? อาจารย์โอวหยางก็พูดไปแล้ว หากว่าหล่อนไม่สามารถอยู่ใน 20 อันดับแรกของชั้นเรียนได้ หล่อนก็จะถูกไล่ออกจากชั้นเรียน ไม่ต้องพูดถึงมหาวิทยาลัยอังกฤษหรอกค่ะ หลังจากเสร็จสิ้นการสอบประจำเดือน หล่อนจะยังสามารถเรียนอยู่ในมหาวิยาลัยจิงตูได้หรือไม่นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง!”

หลังจากที่กู้หว่านหว่านกล่าวจบ ชั่วขณะหนึ่งภายในใจรู้สึกร้อนรน เป็นเพราะเมื่อไม่นานมานี้ เยี่ยซือเจวี๋ยได้กล่าวเตือนเธอไว้

แต่ทว่านั่นไม่ได้กล่าวว่าเธอไม่สามารถกำจัดความคิดที่สือซูเจินมีต่อมู่ซย่าได้

เป็นไปตามคาด หลังจากที่เธอเอ่ยจบ เห็นว่าสือซูเจินนั้นทอดถอนหายใจและส่ายศีรษะ นัยน์ตาปรากฏความเกลียดชังมากยิ่งขึ้น

“สภาพแวดล้อมทางการศึกษายังคงมีความสำคัญมาก” สือซูเจินกล่าวจบเพียงเท่านี้ จากนั้นเธอไม่เอ่ยถึงมู่ซย่าอีกและกลับมาให้ความสนใจกู้หว่านหว่านอีกครั้ง

........

ค่ำคืนอันดึกดื่น

ไม่ง่ายเลยกว่ามู่ซย่าจะหลุดพ้นจากท่าทางกระตือรือร้นเหล่านั้นของลั่วเค่อป๋อเก๋อและเพื่อนของเขาออกมาได้ จากนั้นเธอลากเยี่ยซือเจวี๋ยไปบริเวณมุมที่ลับตาคน เธอโน้มตัวเข้าหาเขาพร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ทำไมนายถึงให้ฉันรับลั่วเค่อป๋อเก๋อและเพื่อนของเขามาเป็นศิษย์?”

เยี่ยซือเจวี๋ยจ้องมองมู่ซย่าที่กำลังอยู่ใกล้ชิดกับเขา บริเวณแก้มทั้งสองข้างนั้นปรากฏก้อนเมฆแห่งความสงสัย