ตัวเลขนี้ทำให้สีหน้าของโอวหยางโม่หมองลงชั่วขณะ เขาหน้าดำหน้าแดงไปหมดราวกับว่าผิวของเขาถูกแดดเผา
เขาคิดว่าอย่างมากสุดค่าทำขวัญคงไม่กี่พันหยวนและคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเสนอราคามาเป็นแสน!
สำหรับเขาแล้วเงินจำนวนหนึ่งแสนหยวนไม่ใช่จำนวนเล็กน้อยเลย
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเพิ่งเข้าสู่วัยทำงานในฐานะอาจารย์และยังไม่ได้รับเงินเดือนเดือนแรกของมหาวิทยาลัยจิงตู
พูดถึงครอบครัวของเขา พ่อแม่ของเขาต่างเป็นครูทั้งคู่และเงินเดือนครูก็ไม่ได้สูงมากนัก แม้ว่าพวกเขาจะจัดว่าเป็นชนชั้นกลาง แต่เงินหนึ่งแสนก็ถือว่ายังมากอยู่
ยิ่งกว่านั้น ครอบครัวของเขาเข้มงวดมากและพ่อแม่ของเขาต้องดุเขาหลังจากที่รู้เรื่องนี้แน่ ๆ
อย่างไรก็ตาม เขาเคยเป็นครูมาก่อนหนึ่งปี เขายังพอจะมีเงินประมาณหนึ่งแสนหยวนอยู่บ้าง เพียงแต่ต่อไปเขาคงจะมีชีวิตอยู่ค่อนข้างลำบาก
ในสถาณการณ์แบบนี้ถ้าเขาไม่ให้เงินอีก ผู้ปกครองท่านนี้อาจจะทำให้เรื่องเลวร้ายไปกว่านี้ก็ได้ ถ้าเกิดมหาวิทยาลัยอังกฤษรู้เข้าคงแย่แน่ ๆ
หลังจากลังเลอยู่พักใหญ่โอวหยางโม่ก็พยักหน้าตอบตกลง เขาพูดอย่างขมขื่นว่า “ตกลง คุณส่งเลขบัญชีให้ผม แล้วผมจะโอนให้คุณเดี๋ยวนี้”
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ซือถูไห่ส่งเลขบัญชีแล้ว เขาก็พูดว่า “ผมหมายถึงว่าใส่ร้ายหนึ่งครั้งต้องจ่ายหนึ่งแสน แต่คุณทำถึงสามครั้งแล้ว คิดเป็นเงินสามแสนและห้ามขาดแม้แต่สลึงเดียว ไม่อย่างนั้นผมจะไปฟ้องคุณที่มหาวิทยาลัย!”
สีหน้าของโอวหยางโม่หมองลงทันที
สามแสน!
เขาเพิ่งสอนได้ไม่กี่ปี แล้วจะไปเอาเงินสามแสนมาจากไหน? !
เส้นเลือดบนหน้าผากของโอวหยางโม่ปูดขึ้น เขากำหมัดแน่นและพูดอย่างสุดจะทนว่าน “คุณขอมากเกินไปแล้ว! มู่ซย่าไม่ได้เสียหายอะไรเลย ทำไมคุณถึงขอให้ผมจ่ายค่าทำขวัญด้วยเงินจำนวนมากขนาดนี้? ถ้าเกิดว่าไปขึ้นศาล ยังไงคนที่จะแพ้ก็คือพวกคุณ!”
ในขณะเดียวกันเขาไม่ทันสังเกตว่ามู่ซย่ามีอาการหวาผวายังไง ตรงกันข้าม เขาถูกมูชย่าทรมานและสูญเสียศักดิ์ศรีความเป็นครู หนำซ้ำยังนอนไม่หลับทุกคืนและอารมณ์ร้อนทุกวัน
แล้วใครจะชดเชยการสูญเสียของเขา?
สำหรับเขานี่คือการลงโทษอย่างโหดร้ายอย่างไม่ต้องสงสัย
มู่ชย่าที่อยู่ข้าง ๆ ดูละครด้วยความเพลิดเพลิน
เธอไม่คิดว่าซือถูไห่ทรมานโอวหยางโม่เพราะเธอ จริง ๆ แล้วเป็นเพราะซือถูไห่รักเงินเท่าชีวิตของเขา
ได้เงินสามแสนมาฟรี ๆ ซ้ำยังเป็นช่วงเวลาที่บริษัทซือถูกรุ๊ปล้มละลายและรีบต้องการใช้เงิน ซือถูไห่จึงขูดรีดเงินก้อนหนึ่งและก้อนหนึ่ง
ถ้าได้เงินสามแสนนี้อยู่ในมือ อย่างน้อยเดือนนี้ก็ไม่ต้องกังวลค่าเช่าอาคารสำนักงานของบริษัทแล้ว
เธอคิดเสมอว่าการที่ซือถูไห่รักเงินเท่าชีวิตเป็นข้อบกพร่องร้ายแรงมาตลอด ทว่าคิดไม่ถึงเลยว่าข้อบกพร่องนี้จะมีประโยชน์ในวันนี้
ดีเลย มันดีมาก!
เธอแทบจะปรบมือให้ซือถูไห่ในใจ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....