“หลัวฉิงเหรอ?” มู่ซย่าแปลกใจอย่างมาก “เขาเป็นแมลงสาบที่ฆ่าไม่ตายจริงๆ”
เยี่ยซือเจวี๋ยยักคิ้วแล้วพูดว่า “แน่ละสิ? แต่ว่า ไม่ว่ายังไงครั้งนี้ฉันจะไม่ปล่อยโอกาสให้เขาดิ้นรนเอาตัวรอดไปได้อีก จะไปดูกับฉันไหมละ?”
มู่ซย่าส่ายหัว : “ไม่ละ ฉันสูญเสียพลังงานไปมาก อยากอยู่บ้านพักผ่อนดีๆสักหน่อย”
เยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้บีบบังคับเธอ พยักหน้าแล้วพูดว่า “งั้นฉันไปก่อนนะ เธอก็อยู่บ้านพักผ่อนดีๆละ มีเรื่องอะไรก็โทรหาฉันได้ตลอด”
คำพูดนี้ เขาเคยพูดหลายครั้งแล้ว
มู่ซย่ายิ้มด้วยความดีใจ “ได้สิ”
แต่ก่อนเธอจะตอบแบบขอไปที ไม่คิดอยากจะไปรบกวนเยี่ยซือเจวี๋ย แต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่า...การมีใครสักคนคอยเป็นที่พึ่งให้เราเป็นเรื่องที่ดีไม่น้อยเลย
แต่ตัวมู่ซย่าเองอาจจะไม่รู้สึกว่า เยี่ยซือเจวี๋ยอาจจะไม่ใช่แค่คนเป็นที่พึ่ง แต่เป็นที่พึ่งพาของเธอ
...
สถานที่กักขังพิเศษของเท่อลี่
ที่อื่นไม่สามารถใช้เครื่องมือทำโทษนักโทษได้ แต่ที่เท่อลี่มีสิ่งหนึ่งที่พิเศษไม่เหมือนที่อื่น มันเป็นรูปแบบการปกครองของฮวากั๋วที่จัดการกันเองภายใน แล้วคนภายในควบคุมดูแลเอง เวลาที่จำเป็นสามารถใช้เครื่องมือลงโทษนักโทษได้
สิ่งแวดล้อมของสถานที่กักขังพิเศษของเท่อลี่นั้นไม่ดีเลย พูดได้ว่าแย่มากที่สุด
แค่เยี่ยซือเจวี๋ยเดินเข้าไปก็รู้สึกได้ว่าสถานที่ ดูมัวหมองหนาวเย็นและอับชื้น
ยิ่งเดินเข้าใกล้ห้องขัง กลิ่นคาวเลือดก็ยิ่งหนักขึ้น
คนของทีมเท่อลี่ไม่กล้าให้เยี่ยซือเจวี๋ยไปที่ห้องขัง จึงเรียกหลัวเฮ่ามาที่ห้องสอบสวนแทน
สองมือสองเท้าของหลัวเฮ่าถูกล่ามโซ่ไว้ทั้งสอง เดินแล้วลำบากมาก
เขาเงยหน้าขึ้นมา มองเห็นคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องสอบสวนมีเพียงคนเดียว
หน้าของผู้ชายคนนั้นดูรูปหล่อและเลือดเย็น ไม่ใช่เยี่ยซือเจวี๋ยแล้วจะเป็นใครละ?
ทันใดนั้นหลัวเฮ่าดูหวาดผวาถลึงตาโตขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...