เมื่อเทียบกับหลัวเฮ่า พอหลัวฉิงเห็นหลัวเฮ่ายิ่งแสดงอาการตกใจมากกว่า
เธออยู่ในคุกมาตลอด ยังไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่ากลอุบายที่ตัวเองสอนให้หลัวเฮ่าทำนั้นได้ล้มเหลวแล้ว
ที่เธอไม่ได้ออกจากคุกมาโดยตลอด นั่นก็เพราะเยี่ยซือเจวี๋ยกัดไม่ยอมปล่อย เธอก็เลยออกจากคุกนี้ไปไม่ได้
เดิมทีเธอคิดว่าจะใช้เรื่องเซินเยี่ยวคอฟฟี่เฮ้าส์ทำให้หลัวซื่อกรุ๊ปเกิดความปั่นป่วน เมื่อถึงเวลานั้นเยี่ยซือเจวี๋ยจะได้ไปยุ่งอยู่กับคดีนี้ เธอก็จะได้ออกจากคุกนี้ไปได้แล้วไปแก้แค้นมู่ซย่าได้
แต่คิดไม่ถึงว่า เธอจะได้เห็นพ่อของเธอที่สถานกักขังพิเศษของเท่อลี่แห่งนี้
โดยเฉพาะ...มือและเท้าของพ่อถูกล่ามโซ่ไว้ทั้งสองข้าง ดูแล้วสภาพแย่ยิ่งกว่าเธออีก
สมองของหลัวฉิงเกิดพังไปครู่นึง
และทางฝั่งหลัวเฮ่าพอได้เห็นหลัวฉิง ความเกลียดชังในใจที่มีต่อเยี่ยซือเจวี๋ยก็หายไปทั้งสิ้น เหลือไว้เพียงแต่ความหวาดกลัว
เขาเข้ามาไม่มีปัญหา แต่ขอให้หลัวฉิงได้ออกไป เครือญาติตระกูลหลัวของพวกเขายังสามารถกลับมารุ่งโรจน์ได้อีกครั้ง แต่ตอนนี้กลายเป็นหลัวฉิงก็ถูกพาตัวเข้ามาในนี้ด้วย !
ณ เวลานั้นใจของหลัวเฮ่าเหมือนดุจเถ้าถ่านที่ดับมอดไป อีกทั้งยังมีความคิดที่อยากจะตายด้วย
คนเราตอนสิ้นหวังที่สุด ความหยิ่งยโสในตัวเองก็จะถดถอยหายไปทั้งหมดเอง
ทันใดนั้นเขานึกขึ้นมาได้ว่าคนเหล่านั้นเรียกเยี่ยซือเจวี๋ยว่าหัวหน้าทีม จึงถือโอกาสย่อเข่าคุกเข่าลงไป ก้มหัวคำนับขอร้องต่อเยี่ยซือเจวี๋ย “คุณชายเยี่ย ฉันขอร้องละ เพราะฉันไม่เจียมตัวเอง ทำให้นายต้องลำบาก ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว ฉันรู้แล้วจริงๆว่าฉันทำผิดไปแล้ว ฉันไม่ขอให้นายอภัยให้ฉัน แต่ฉันขอร้องคุณละ ปล่อยลูกสาวของฉันออกไปเถอะ เธอยังอายุน้อย อย่าให้ต้องถูกฝังอยู่ในนี้ตลอดชีวิตเลย!”
ตอนนั้นเองหลัวฉิงถึงได้สังเกตเห็นว่าเยี่ยซือเจวี๋ยก็อยู่ด้วย
ในเวลาเดียวกันเธอก็สังเกตเห็น คนของทีมเท่อลี้ค่อนข้างเคารพนับถือเยี่ยซือเจวี๋ย ทำเหมือนกับว่าเขาเป็นผู้นำ
นี่มัน...เรื่องอะไรกัน?
ณ ตอนนั้นเธอรู้สึกสับสนมึนงงไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...