ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 644

จนกระทั่งโอวหยางโม่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกวาดสายตามองไปที่มู่ซย่าบ่อยครั้ง จู่ๆ เขาก็รู้สึกถึงความหงุดหงิดแบบที่ไม่สามารถอธิบายได้

จนกระทั่งชั้นเรียนดำเนินมาครึ่งทาง ก็มีเสียง “ประกาศ” ดังขึ้นถึงสองครั้ง

โอวหยางโม่หันกลับไปมอง ก็พบว่ามีนักศึกษาหญิงสองคนที่มีหน้าตาซีดเซียวกำลังเดินเข้ามาในชั้นเรียน ราวกับพึ่งเจอกับสิ่งที่น่ากลัว

โอวหยางโม่ขมวดแล้วถามว่า “พวกเธอสองไปไหนมา ? ทำไมถึงพึ่งมาตอนนี้กันครับ ? นี่มันสายมาครึ่งคลาสแล้วนะ !”

นักศึกษาหญิงทั้งสองคนกลัวตกใจจนหัวหดไม่กล้าพูดออกมา แต่นักศึกษาหญิงคนที่ตัวเล็กกว่ารวบรวมความกล้าที่จะตอบออกมา “พวกเราไปโรงพยาบาลมาค่ะ…”

สีหน้าโอวหยางโม่อ่อนลงเล็กน้อย ก่อนจะพูดเตือนไปหนึ่งประโยค “คราวหน้าถ้ามีธุระก็ให้มาลาก่อนนะครับ” จากนั้นเขาก็ไม่ได้ทำให้พวกเธอรู้สึกอับอายอีก แล้วดำเนินคลาสเรียนต่อ

นักศึกษาหญิงทั้งสองรีบเดินไปที่นั่งของตัวเอง ก่อนที่จะนั่งลงสายตาของพวกเธอก็เหลือบมองไปที่มู่ซย่า

มู่ซย่าสังเกตเห็น แต่มองข้ามไป

เมื่อสายตาของนักเรียนหญิงจ้องมองไปที่เธอ ไหล่ก็กระตุก และพวกเธอก็รีบถอนสายตาและนั่งลง

มู่ซย่าเลิกคิ้วเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าสองคนนั้นบอกว่าตัวเองสมองถูกกระทบกระเทือนใช่ไหม ?

เธอยักไหล่ ก่อนจะอ่านหนังสือภาษาจีนของมหาวิทยาลัยต่อไป

หลักสูตรอื่น ๆ สำหรับเธอแล้วค่อนข้างง่าย ยกเว้นวิชาภาษาจีนของมหาวิทยาลัย เธอเองก็ได้รับการเลี้ยงดูมาจากพ่อแม่บุญธรรมตั้งแต่เด็ก แม้ว่าภาษาจะยังไม่ลืม แต่ว่าในชั้นเรียนภาษาเธอก็ไม่อาจสู้กับนักศึกษาคนอื่นในชั้นเรียนได้

อีกไม่นานก็จะถึงวันที่ต้องทำแบบทดสอบรายเดือนแล้ว ตัวเธอเองก็ไม่อาจออกจากมหาวิทยาลัยจิงตูได้ก่อนที่จะหาผู้ชายคนนั้นพบ ดังนั้นถ้าเรียนเสริมหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยสักหน่อยก็คงน่าจะดี

ในไม่ช้าชั้นเรียนนี้ก็จบลง

ขณะที่มู่ซย่าบิดขี้เกียจ จวินหรงเซวียนและฟางอีหังก็เดินเข้ามา

ฟางอีหังดูจะอารมณ์ดีไม่น้อย