ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 645

มู่ซย่ามองลงไปที่สิ่งของที่โอวหยางโม่ส่งมาให้ หลังจากที่ยืนยันได้ว่าสิ่งนี้เป็นแบบฟอร์มใบสมัครกู้ยืมเพื่อการศึกษา สีหน้าก็ยิ่งแสดงออกว่าประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด

ถ้าหากไม่ได้อยู่ในที่ร่ม เธอก็คงเงยหน้ามองว่าดวงอาทิตย์ในวันนี้อยู่ตรงไหน

“ตะลึงอะไรครับ ? กรอกตอนนี้เลย พอกรอกครบเรียบร้อยแล้วผมจะนำไปรายงานกับผู้อำนวยการพาน” โอวหยางโม่ขมวดคิ้วและรีบพูดเร่ง

มู่ซย่ามองไปที่ใบหน้าเร่งรีบของโอวหยางโม่ ยิ่งแน่ใจว่าโอวหยางโม่ไม่ได้กำลังหยอกล้อเธอ หรือจะดุเธอเรื่องที่เล่นมือถือในชั้นเรียน แต่กลับกำลังช่วยเธออยู่จริง ๆ

โอวหยางโม่เป็นอะไรไปแล้ว ?

เป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่ได้แย่อย่างที่คิด ? เพียงแต่เขานั้นซื่อตรงเกินไป คิดว่าเธอนั้นเข้ามาได้เพราะเส้นสาย ดังนั้นก่อนหน้านี้จึงใช้สารพัดวิธีเพื่อให้เธอลำบากใจ ?

ถ้าหากเป็นแบบนี้จริง ๆ …. โอวหยางโม่ก็ถือได้ว่าเป็นคนที่มีคุณสมบัติในการเป็นครู และมหาวิทยาลัยอังกฤษก็ไม่ได้มองคนผิด

แต่ว่าจะเป็นแบบนี้จริง ๆ เหรอ ?

มีเครื่องหมายคำถามนับไม่ถ้วนในใจของมู่ซย่า

โอวหยางโม่อาจจะเพราะเห็นเธอยังคงยืนนิ่ง จึงหยิบแบบฟอร์มใบสมัครกู้ยืมเพื่อการศึกษาขึ้นมาโบกตรงหน้าเธอ

“มู่ซย่า ผมกำลังคุยกับคุณอยู่ คุณไม่ได้ยินเหรอ ?”

ทันใดนั้นมู่ซย่าก็สงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง เธอมองไปที่แบบฟอร์มใบสมัครกู้ยืมเพื่อการศึกษาที่อยู่ในมือของโอวหยางโม่ ลังเลอยู่สักพักก่อนจะส่ายหัวแล้วพูดว่า “อาจารย์ ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันยังมีเงินอยู่ แต่ว่าความปรารถนาดีของอาจารย์ฉันจะขอรับเอาไว้นะคะ ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ”

เธอเป็นคนที่แบ่งแยกถูกผิดอย่างชัดเจน ไม่ว่าอย่างไร ถ้ามีคนอื่นที่ปฏิบัติต่อเธออย่างดีจริง ๆ ตัวเธอก็จะไม่คิดเล็กคิดน้อยเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต

อย่างไรก็ตามหลังจากที่เธอพูดจบ กลับเห็นโอวหยางโม่ที่ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

“งั้นเหรอ ? งั้นทำไมเธอถึงไม่กรอกแบบฟอร์มใบสมัครกู้ยืมเพื่อการศึกษา ?”

“นั่นก็เพราะว่าตัวฉันเองมีเงินค่ะ ฉันสามารถเลี้ยงตัวฉันเองได้ ฉันไม่ต้องการที่จะมาใช้โควตานักเรียนคนอื่น”

เธอรู้เกี่ยวกับการกู้ยืมเพื่อการศึกษาอยู่แล้ว ถ้าโรงเรียนออกหน้าให้ การกู้ยืมก็ยิ่งอนุมัติได้ง่ายขึ้น แต่ทว่าโควตามีจำนวนจำกัด เธอมีเงินมากมาย แล้วทำไมจะต้องไปเอาโควตาคนอื่นที่ต้องการที่กู้ยืมเพื่อการศึกษาจริง ๆ ล่ะ ?

อย่างไรก็ตามโอวหยางโม่กลับไม่เชื่อในสิ่งที่พูดเลยสักนิด ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เธอมีเงิน ? เธอเอาเงินมาจากที่ไหนล่ะ ?”

มู่ซย่าอ้าปาก แต่ในคอของเธอเหมือนกับมีอะไรติดอยู่

เธอไม่สามารถพูดออกมาได้ว่า เธอคือ SAN ผู้ก่อตั้งและซีอีโอของเอสกรุ๊ป

เมื่อเห็นว่าเธอไม่พูด น้ำเสียงของโอวหยางโม่ก็อ่อนลงทันที ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เชื่อฟังเถอะ กรอกแบบฟอร์มกู้ยืมเพื่อการศึกษา จากนั้นก็ตั้งใจเรียน และพยายามติด 20 อันดับแรกในการทดสอบรายเดือน ถ้าหากพยายามมากพอ ยังไงก็มีโอกาสสอบเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษได้”