เยี่ยซือเจวี๋ยมั่นใจว่ามู่ซย่าไม่มีทางตอบตกลงแน่ๆ
แต่แล้ววินาทีต่อไป
“ได้สิ ฉันก็มีเรื่องที่อยากคุยกับคุณพอดี”
คิ้วของเยี่ยซือเจวี๋ยขมวดขึ้นมาในทันที
ยัยนี่......ตกลงงั้นเหรอ? แถมยังมีเรื่องจะคุยกับจวินเฮ่าเซวียนอีก พวกเขาเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก มีเรื่องอะไรให้พูดกัน
เยี่ยซือเจวี๋ยยืนไม่อยู่ ก้าวขาเดินไปทางมู่ซย่าตรงๆ พร้อมพูดทันที “มู่ซย่า พรุ่งนี้เธอยังมีการถ่ายทำอีก อย่าไปกินอะไรซี้ซั้วด้านนอก มันจะกระทบต่อการถ่ายทำในวันพรุ่งนี้”
มู่ซย่ากำลังจะเอ่ยปากพูด แต่จวินเฮ่าเซวียนก็พูดขึ้นมาก่อน “ไม่ต้องห่วงน่าท่านประธานเยี่ย ฉันไม่พาเธอไปกินอะไรซี้ซั้วหรอก กินแต่อาหารสุขภาพ เท่านี้พอหรือยัง”
สีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยบึ้งตึง ทิ้งไว้แค่คำว่า “แล้วแต่พวกนาย” จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป
จวินเฮ่าเซวียนมองไปที่แผ่นหลังของเยี่ยซือเจวี๋ยอย่างไม่เข้าใจ “เจ้านี่......”
“มีอะไรงั้นเหรอ” มู่ซย่ามองไปทางจวินเฮ่าเซวียน “หรือพวกนายมีนัดกันไว้ก่อน”
“อืม เขาบอกเขาอุตส่าว่าง ให้พวกเราไปรวมตัวกินข้าวด้วยกัน แต่จริงๆ แล้วเวลาที่พวกเราสามารถรวมตัวกันได้น่ะค่อนข้างเยอะเลย เพราะงั้นไม่เป็นไรหรอก”
“’ค่อยยังชั่ว งั้นพวกเราไปกันเลยไหม”
“ไปสิ! เธออยากกินอะไรล่ะ”
ทั้งสองพูดคุยตอบโต้กันพร้อมขึ้นรถไป เยี่ยซือเจวี๋ยที่นั่งอยู่ในรถได้แต่มองพวกเขาสองคนจากไปกับตาของตน แขนข้างที่ถือเอกสารของเขามีเส้นเลือดปูดขึ้นมาอย่างชัดเจน
ผู้ช่วยหัวหน้าที่นั่งอยู่ทางที่นั่งคนขับไม่กล้าแม้แต่ที่จะหายใจแรง บรรยากาศภายในรถกดดันจนน่ากลัว
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ร้านอาหารอิตาลี
มู่ซย่าและจวินเฮ่าเซวียนกำลังนั่งตรงกันข้ามเพื่อกินอาหารอิตาลีกัน
มู่ซย่ากินสปาเก็ตตี้จนหมดด้วยความว่องไว พร้อมเข้าสู่ประเด็นสำคัญ “คุณจวิน จริงๆ แล้วฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ......”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...