แม่โต้วจื่อตาเป็นประกาย ผลักอาหารจานเดียวของที่บ้านที่เป็นผักสดของไปตรงหน้าของพ่อโต้วจื่อ
“ทานเยอะหน่อย คุณทำงานหนักลำบากขนาดนี้ ไม่ทานเยอะเดี๋ยวจะไม่มีแรง”
“อื้อ”พ่อโต้วจื่อตอบ ในที่สุดบรรยากาศในบ้านก็เปลี่ยนเป็นรักใคร่ปรองดองกันขึ้นมา
ณ บ้านซือถู
ซือถูไห่กำลังปรึกษากับช่างไม้ในพื้นที่เพื่อปรับโครงสร้างของหลังคา
“ตรงนี้ ฉันจะสร้างสวนดอกไม้แบบที่มีน้ำพุ การตกแต่งขอเป็นแบ่งสถาปัตยกรรมแบบยุโรป ถึงเวลาฉันค่อยส่งรูปให้พวกนายอีกที พวกนายเอากลับไปปรึกษากันดูก่อน ลองดูว่าต้องหาช่างปูนและช่างไม้กี่คน”
“ได้ครับ ได้ครับ แต่เรื่องค่าใช้จ่าย...น่าจะหลักล้านขึ้นนะครับ”
“วางใจเถอะ เงินจะให้พวกนายไม่น้อยแน่นอน”
ได้ยินคำพูดขอซือถูไห่คำนี้ ช่างไม้เดินจากไปอย่างมีความสุข
ซือถูไห่ส่งช่างไม้ออกจากนอกประตู เมื่อเดินผ่านเล้าไก่ ช่างไม้กวาดสายตาเห็นเจียงฟู่หมิงที่หน้าขาวซีดและดูจนตรอก
ผ่านจากเมื่อวานแค่หนึ่งวัน จิตวิญญาณของเจียงฟู่หมิงได้ถูกทำลายไปอย่างสมบูรณ์
ไม่ใช่แค่แส้ที่ตีอย่างหนัก แต่ข้างบนนั้นยังมีของสกปรกอยู่ด้วย เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าบาดแผลบนร่างกายเขาติดเชื้อและเป็นหนองแล้ว
พอเห็นซือถูไห่ เจียงป๋อหมิงเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว
ซือถูไห่เห็นว่าช่างไม้เดินจากไปแล้ว ยื่นมือไปทางบอดี้การ์ด
“แส้หน่อย”
บอดี้การ์ดรีบหยิบแส้วัวมาให้
เจียงป๋อหมิงตกใจกลัวจนตัวสั่นไปทั้งตัว กัดฟันแล้วพูดว่า “ซือถูไห่ นายคิดจะฆ่าคนฉันจริงๆเลยใช่ไหม?”
ซือถูไห่หัวเราะด้วยความเลือดเย็นแล้วพูดว่า “ฉันซือถูไห่พูดคำไหนคำนั้น ฉันบอกว่าจะเฆี่ยนนายวันละสิบทีก็ต้องเฆี่ยนนายวันละสิบครั้ง”
ซือถูไห่เพิ่งพูดจบ แส้ก็ถูกฟาดไปทางเจียงป๋อหมิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....
แม้งเอ้ยอ่านไม่ได้...
ลองอีกบัญชีอีเมลอีกอีเมลหนึ่งก็ยังอ่านไม่ได้ กูเสียเงินไป2รอบกูจะบ้าไอเหี้ย....
เป็นเหี้ยไรถึงอ่านไม่ได้กูโมโหจะบ้าอยู่แล้วเติมเหรียญแล้วอ่านไม่ได้อ้ะ กูเสียเงินนะ ยืนยันอีเมลก็ยืนยันไม่ได้....
Why can't I unlock the episode?...
ทำไมอ่านไม่ได้ทั้งๆที่ก็เติมเหรียญแล้ว...
เมื่อไหร่จะมาปลดล็อคให้อ่านฟรีคะ🥹...
ปลดล๊อคด้วยเหรียญแล้ว กลับมาอ่านซ้ำทำไมอ่านไม่ได้ ยังต้องให้ปลดล๊อคอีก แบบนี้เอาเปรียบผู้อ่านนะ...
When will you come?...
จะมาตอนไหนคะ...