แม่โต้วจื่อตาเป็นประกาย ผลักอาหารจานเดียวของที่บ้านที่เป็นผักสดของไปตรงหน้าของพ่อโต้วจื่อ
“ทานเยอะหน่อย คุณทำงานหนักลำบากขนาดนี้ ไม่ทานเยอะเดี๋ยวจะไม่มีแรง”
“อื้อ”พ่อโต้วจื่อตอบ ในที่สุดบรรยากาศในบ้านก็เปลี่ยนเป็นรักใคร่ปรองดองกันขึ้นมา
ณ บ้านซือถู
ซือถูไห่กำลังปรึกษากับช่างไม้ในพื้นที่เพื่อปรับโครงสร้างของหลังคา
“ตรงนี้ ฉันจะสร้างสวนดอกไม้แบบที่มีน้ำพุ การตกแต่งขอเป็นแบ่งสถาปัตยกรรมแบบยุโรป ถึงเวลาฉันค่อยส่งรูปให้พวกนายอีกที พวกนายเอากลับไปปรึกษากันดูก่อน ลองดูว่าต้องหาช่างปูนและช่างไม้กี่คน”
“ได้ครับ ได้ครับ แต่เรื่องค่าใช้จ่าย...น่าจะหลักล้านขึ้นนะครับ”
“วางใจเถอะ เงินจะให้พวกนายไม่น้อยแน่นอน”
ได้ยินคำพูดขอซือถูไห่คำนี้ ช่างไม้เดินจากไปอย่างมีความสุข
ซือถูไห่ส่งช่างไม้ออกจากนอกประตู เมื่อเดินผ่านเล้าไก่ ช่างไม้กวาดสายตาเห็นเจียงฟู่หมิงที่หน้าขาวซีดและดูจนตรอก
ผ่านจากเมื่อวานแค่หนึ่งวัน จิตวิญญาณของเจียงฟู่หมิงได้ถูกทำลายไปอย่างสมบูรณ์
ไม่ใช่แค่แส้ที่ตีอย่างหนัก แต่ข้างบนนั้นยังมีของสกปรกอยู่ด้วย เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าบาดแผลบนร่างกายเขาติดเชื้อและเป็นหนองแล้ว
พอเห็นซือถูไห่ เจียงป๋อหมิงเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว
ซือถูไห่เห็นว่าช่างไม้เดินจากไปแล้ว ยื่นมือไปทางบอดี้การ์ด
“แส้หน่อย”
บอดี้การ์ดรีบหยิบแส้วัวมาให้
เจียงป๋อหมิงตกใจกลัวจนตัวสั่นไปทั้งตัว กัดฟันแล้วพูดว่า “ซือถูไห่ นายคิดจะฆ่าคนฉันจริงๆเลยใช่ไหม?”
ซือถูไห่หัวเราะด้วยความเลือดเย็นแล้วพูดว่า “ฉันซือถูไห่พูดคำไหนคำนั้น ฉันบอกว่าจะเฆี่ยนนายวันละสิบทีก็ต้องเฆี่ยนนายวันละสิบครั้ง”
ซือถูไห่เพิ่งพูดจบ แส้ก็ถูกฟาดไปทางเจียงป๋อหมิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....