ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 770

พอพ่อโต้วจื่อเพิ่งพูดจบ ชาวบ้านคนอื่นๆก็สมทบพูดตามๆกัน

“ถูกต้อง! ต้องจ่ายทั้งต้นและดอกคืนให้พวกเรา!”

“คืนเงิน! คืนเงิน!”

ชาวบ้านต่างพากันส่งเสียงดัง

พวกเขารู้สึกโกรธเคืองมาก ทุกครั้งไปเบิกเงินเดือนก็จะนอบน้อมถ่อมตน ถ้าอารมณ์ยายเฒ่าซือถูดีก็จะจ่ายเงินเดือนสำหรับหนึ่งเดือนให้พวกเขา ถ้าอารมณ์ไม่ดีก็จะหาเหตุผลทุกอย่างมาบอกปัด ไม่ให้เงินสักหยวน

พวกเขาเองก็โง่ซะเหลือเกิน ทุกครั้งกลับเชื่อข้ออ้างของยายเฒ่า เงินเดือนปีแล้วปีเล่าถูกติดค้างไว้ไม่จ่ายให้

ถ้าไม่ใช่ไซต์ก่อสร้างที่ดูแลเรื่องอาหาร ครึ่งหนึ่งของพวกเขาที่อยู่ตรงนี้คงได้อดตายกันไป

เดิมทีคิดว่าบ้านซือถูไม่มีเงินจริงๆ แต่คิดไม่ถึงว่าบ้านซือถูจะเป็นพวกคนเลว ทั้งที่มีเงินแต่กลับไม่อยากจ่ายเงินให้พวกเขา เห็นพวกเขาเป็นเหมือนลิงที่เอาไว้หยอกล้อ ทำร้ายจิตใจพวกเขาจริงๆ!

หลอดเลือดดำบนหน้าผากของซือถูไห่กระตุกไปสองที

“ทั้งต้นทั้งดอก?พวกคุณบ้าไปแล้ว?”

คุณแม่ค้างจ่ายเงินเดือนพวกเขามาหลายปี ต้องจ่ายทั้งต้นและดอกให้กับพวกเขา เขาจะไม่เข้าเนื้อตัวเองตายเหรอ??

พ่อโต้วจื่อมองซือถูไห่ด้วยความเย็นชาพูดว่า “ถูกต้อง ต้องจ่ายทั้งต้นและดอก หนึ่งหยวนก็จะขาดไปไม่ได้ ! ไม่งั้น...”

“ไม่งั้นจะทำไม?” ซือถูกไห่ปักใจแล้วว่าจะไม่ยอมจ่ายเงินให้ ยกคางตัวเองขึ้นมาแล้วมองไปทางกลุ่มฝูงชนพูดว่า “พวกคุณจะฆ่าผมก็เป็นไปไม่ได้? เงินที่ติดค้างเป็นแม่ผมที่ติดค้าง อยากได้เงินก็ได้ แต่พวกคุณไปเอากับแม่ผม ที่ผมสักหยวนก็ไม่มีให้!”

ซือถูไห่พูดคำเหล่านี้ออกมาจากปาก ทันใดนั้นฝูงชนต่างก็เงียบกันไป ไม่กล้าที่จะสบตากับซือถูไห่

คนต้องมีหน้า ต้นไม้ต้องมีเปลือก พวกเขาคิดว่ายายเฒ่าซือถูเป็นคนหนังหน้าหนาและขี้เหนียวแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าลูกชายของเขากลับเป็นหนักยิ่งกว่า!

พ่อโต้วจื่อเหมือนได้ตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ ผงกศีรษะแล้วพูดว่า “ก็ได้ คุณจะไม่ยอมจ่ายเงินใช่ไหม?”

“ใช่”

“พวกเรา” พ่อโต้วจื่อหันหน้าไปทางชาวบ้านแล้วตะโกนว่า “พวกเราย้ายของในบ้านออกมาให้หมด ของที่ย้ายออกมาได้ก็ถือเป็นเงินเดือนของพวกเรา!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน