ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 812

“แน่นอนว่าไม่ใช่!” มู่ซย่าขึ้นเสียงอย่างอดไม่ได้ “ฉันไม่เคยติดตามดารา”

“แล้วทำไมเขาถึงกล่าวว่าคุณคือแฟนคลับของเขา?”

“ฉันไม่รู้” มู่ซย่าแสดงสีหน้าฉงน “ฉันไม่รู้จักเขาเลยด้วยซ้ำ”

ซีซีจับมือเสี่ยวเป่ย “วิกฤตคลี่คลาย พวกเราไปกันได้แล้ว”

“ใช่แล้ว” เสี่ยวเป่ยโบกมือให้กับมู่ซย่าและกล่าว “พี่ใหญ่กล่าวไว้ ให้พวกเราอยู่ข้างกายและคอยปกป้องคุณ แต่อย่าปรากฏตัวในสายตาของคุณ พวกเราขอหายตัวก่อนนะครับ”

ขณะเขากล่าว เขาพาซีซีวิ่งหนีไปอย่างไร้ร่องรอย

มู่ซย่ามองดูพวกเขาหายไปต่อหน้าต่อตาด้วยความประหลาดใจ แม้แต่คำพูดหนึ่งประโยคก็ยังไม่ทันจะกล่าว

สองคนนี้กับผู้ชายแปลกประหลาดก็เป็นเหมือนกัน ปรากฏตัวอย่างรวดเร็วและหายตัวไปอย่างรวดเร็ว ค่อนข้าง...แปลกประหลาดยากต่อการเข้าใจ

มู่ซย่าส่ายศีรษะและไม่สนใจพวกเขา

เธอโยนนามบัตรที่ซ่งช่านเพิ่งมอบให้ลงถังขยะด้วยท่าทีไม่ใส่ใจ จากนั้นก้าวเท้าเข้าไปยังห้องสมุดที่อยู่ตรงหน้า

ห้องเอกสารอยู่ภายในห้องสมุด

อีกด้านหนึ่ง ซ่งช่านรีบเข้าไปภายในรถของพี่เลี้ยงที่จอดอยู่ตรงบริเวณหน้าประตูโรงเรียน

เมื่อเขาถอดแมสก์ ผู้จัดการที่อยู่ด้านข้างพลันตะโกนด้วยความตื่นตกใจ “หน้าของนาย!”

“ไม่เป็นไร บาดแผลเล็กน้อย” ซ่งช่านโบกมือไปมาด้วยท่าทีไม่ใส่ใจ

วันนี้ได้เห็นมู่ซย่าภายใต้แสงอาทิตย์ เขารู้สึกว่ามู่ซย่าในครั้งนี้ทำให้เขารู้สึกตกตะลึงในความงามมากกว่าครั้งก่อน

หน้าสดยังดูดีมากถึงขนาดนี้ ภายในวงการบันเทิงนั้นไม่สามารถหาได้เลย

ซ่งช่านไม่ได้ให้ความสนใจ แต่ผู้จัดการที่อยู่ด้านข้างนั้นแทบคลั่ง

“ใครต่อยนายกันแน่? พรุ่งนี้นายต้องรับงานสัมภาษณ์! ไม่ได้การ ฉันจะไปแจ้งตำรวจตอนนี้!”

“อย่าแจ้งตำรวจ!” ซ่งช่านแย่งชิงโทรศัพท์จากมือผู้จัดการและกล่าว “ไม่มีใครต่อยผม ผมไม่ทันระวังเลยสะดุดล้ม”

ดารายอดนิยมอย่างเขา ผู้หญิงในช่วงอายุเท่ากับมู่ซย่านั้นจะไม่รู้จักเขาได้อย่างไร?

แสร้งทำเป็นไม่รู้จักเขาและยังทุบตีเขา นั่นเป็นเพราะว่าต้องการสร้างความประทับใจแสนพิเศษให้กับเขา

จะต้องเป็นเช่นนี้อย่างแน่นอน!

ผู้จัดการที่อยู่ด้านข้างนั้นชำเลืองมองซ่งช่านด้วยสายตาแปลกประหลาด ทำไมเธอถึงมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องราวทั้งหมดนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่ซ่งช่านกล่าวมา?

“ถ้าหากเป็นแบบนี้จริงๆ...” ผู้จัดการเอ่ยปากออกคำสั่ง “ตอนนี้นายยังไม่ใช่นักแสดงทรงพลัง เป็นเพียงแค่ไอดอลเท่านั้น ต้องพึ่งพาแฟนคลับ นายไม่สามารถคบหากับหล่อนได้ แม้ว่าจะคบหากันก็ห้ามถูกคนอื่นถ่ายภาพ”

“เข้าใจแล้ว” ซ่งช่านโบกมือไปมาและกล่าว “รีบไปเถอะ ผมจะกลับไปเอาน้ำแข็งประคบหน้า จากนั้นจะอ่านบทละคร”

ยากนักที่ผู้จัดการจะเห็นความกระตือรือร้นเช่นนี้ของซ่งช่าน หล่อนไม่ได้เอ่ยถามสิ่งใดอีกและออกคำสั่งให้คนขับรถออกรถ

ขณะเดียวกัน กู้หว่านหว่านพาแอรอนเข้ามาเยี่ยมชมห้องสมุดของโรงเรียน

กลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับ[1] หมายถึง ต้องการที่จะจับให้อยู่หมัดก็เลยแสร้งทำเป็นปล่อยไปก่อน อุปาว่า เพื่อที่จะควบคุมหรือครอบงำจิตใจของเขาให้อยู่ในอำนาจอย่างเด็ดขาดจึงแสร้งทำใจดีปล่อยไปก่อน