ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 866

เยี่ยซือเจวี๋ยมองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของจวินหรงเซวียนแล้ว ความร้อนรนเมื่อกี้ถึงผ่อนคลายลงบ้าง

ว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องบังเอิญ เมื่อตอนกลางวันเขารีบไปทำเรื่องโอนบ้านหลายหลังให้เธอ จึงเอาทะเบียนสมรสติดตัวมาด้วย

นึกไม่ถึงว่าทะเบียนสมรสนี้จะได้ใช้ประโยชน์ในโรงพยาบาลด้วย

“โอเค” เยี่ยซือเจวี๋ยตบไหล่จวินหรงเซวียน “ไม้ได้กลายเป็นเรือไปแล้ว นายก็อย่าเสียใจไปเลย นายก็อย่าไปดูพี่สะใภ้แล้ว เมียฉัน ฉันดูแลก็พอ”

จวินหรงเซวียนพยักหน้าเหมือนหุ่นยนต์ เดินจากไปอย่างมึนงง

ในห้องผู้ป่วย

มู่ซย่าไม่รู้เลยว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น ได้ยินแต่เสียงของจวินหรงเซวียน

รอเยี่ยซือเจวี๋ยเดินเข้ามา เธอถามด้วยความสงสัย “เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงของจวินหรงเซวียน เขาไม่ได้เข้ามาด้วยหรือ”

เยี่ยซือเจวี๋ยพยักหน้าว่า “พอดีเขานึกได้ว่ายังมีธุระอื่นต้องทำ ก็เลยกลับไปก่อน”

มู่ซย่ารับคำ ว่า “เขาไม่ควรอยู่ในโรงพยาบาลต่อ จวินเฮ่าเซวียนพ้นขีดอันตรายแล้ว สองสามวันนี้ก็พักอยู่ในห้องไอซียู เขาไม่ควรอยู่เฝ้าตลอด เขาน่าจะถือโอกาสนี้ ไปเรียนรู้ให้มาก”

เยี่ยซือเจวี๋ยเลิกคิ้วว่า “ก็ไม่รู้ว่าเจ้านี่คิดยังไง ไปยกเลิกความคิดที่จะเข้ากองทัพ แล้วเปลี่ยนเป็นจะเรียนต่อ”

“เขาอยากเข้ามหาวิทยาลัยอิงหลุน” สายตามองไปที่ประตูว่า “ความจริงเขามีพรสวรรค์ ฉลาด ใช้ความพยายามอีกนิดเดียว ฉันมั่นใจว่า หากจะเข้ามหาวิทยาลัยอิงหลุนไม่น่ามีปัญหา”

เยี่ยซือเจวี๋ยห่มผ้าให้มู่ซย่า ว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะไปเป็นห่วงคนอื่น เป็นห่วงสุขภาพตัวเองสำคัญกว่า เป็นเด็กดีนะ หลับตานอนซักตื่น พรุ่งนี้ร่างกายก็จะคืนสู่ปกติแล้ว

มู่ซย่าสูญเสียพลังงานไปเยอะจริงๆ เธอไม่ได้พูดอะไรอีก หลับตาได้แป็บหนึ่งก็ผลอยหลับไป

เยี่ยซือเจวี๋ยเอามือที่อยู่ข้างนอกมู่ซย่าเข้าไปในผ้าห่ม แล้วหยิบมือถือขึ้นมาเริ่มจัดการข้อความอีเมล์ต่างๆ ไปด้วย และคอยสังเกตสายน้ำเกลือไปด้วย

ความมืดเข้ามาเยือน

มู่ชิงชิงที่ถูกจับโยนออกไปข้างนอก ในที่สุดก็เริ่มรู้สึกตัว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน