ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 867

“ไม่มีอะไร คุณพ่อก็เดาออกอยู่ว่าเธอกำลังผ่าตัดอยู่” มู่ชิงเฮ่อพูดอย่างเข้าใจ “ผู้ป่วยสำคัญกว่า พวกเราได้เก็บกับข้าวให้เธอและน้องเขยด้วย เธอค่อยๆมา ไม่ต้องรีบ อย่าทำให้ตัวเองเหนื่อยล่ะ”

“ได้ค่ะ พี่ใหญ่” มู่ชิงชิงวางสาย ความอ่อนโยนบนใบหน้าหายไปด้วย

พี่ใหญ่ของหล่อนคนนี้อะไรก็ดีหมด แต่ไปเรียนเกี่ยวกับแพทย์แผนจีน ซึ่งไม่ได้มีอะไรโดดเด่นนัก คนแบบนี้ เห็นชัดแล้วว่าไม่สามารถทำให้ตระกูลกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง

มีแต่หล่อนเท่านั้นที่จะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด หวังว่าครั้งนี้คุณพ่ออย่าพูดเหมือนครั้งก่อนว่า จรรยาบรรณของแพทย์ต้องมาก่อน แล้วเอาอำนาจในการบริหารร้านยาลิ่วมู่ถังมอบให้แก่พี่ใหญ่

รอให้หล่อนเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว สิ่งแรกที่หล่อนจะทำคือต้องเอาลิ่วมู่ถังมาอยู่ในมือ

มู่ชิงชิงกัดฟัน โทรศัพท์ให้โอวหยางโม่ไปด้วย พลางเดินกลับไปโรงพยาบาลเพื่อเอาของส่วนตัว

แต่โอวหยางโม่ไม่สามารถติดต่อได้ ใจเธอร้อนรุ่มเอามือถือเก็บเข้าในกระเป๋า อ้อมเดินไปอีกทางหนึ่ง

วงการโรงพยาบาลเป็นแค่โลกเล็กๆ ไม่ต้องเดาก็รู้แล้วว่า เรื่องที่เกิดขึ้นในห้องผ่าตัดต้องกระจายออกไปทั่วแล้วแน่นอน

มู่ชิงชิงไม่อยากให้ทุกคนมองตัวเองด้วยสายตาที่แปลกประหลาด เพราะฉะนั้นจึงอ้อมไปอีกด้านของประตูใหญ่ เดินไปด้านหลังตึกผู้ป่วยในแล้วตรงไปห้องทำงานของตัวเอง

เมื่อเก็บของเรียบร้อยแล้วขณะที่เตรียมจะเดินออกจากห้อง ข้างนอกมีเสียงคุยของพยาบาลสองคนทะลุเข้ามา

มู่ชิงชิงสะดุ้ง มองซ้ายมองขวา กัดฟันตัดสินใจมุดเข้าไปใต้โต๊ะ

พยาบาลสองคนไม่ได้สังเกตว่าข้างในยังมีคน พูดพลางนั่งลงเก้าอี้ทำงานของตัวเอง

มู่ชิงชิงกำลังกังวลว่าเมื่อไหร่สองคนนี้จะออกไป ทันใดนั้นได้ยินพยาบาลคนหนึ่งพาดพิงถึงตัวเอง

“นี่ ได้ข่าวหรือยัง เรื่องคุณหมอมู่ที่เกิดขึ้นในห้องผ่าตัด

“อ๋อแน่นอน รู้กันไปทั่วแล้ว นึกไม่ถึงจริงๆ คุณหมอมู่จะเป็นคนแบบนั้น คิดดูสิ ไม่รู้ว่าหล่อนมีความขัดแย้งอะไรกับเทพีมู่ซย่าของเรา เขาอุตส่าห์ช่วยผู้ป่วยฟื้นคืนชีพมา แต่น้ำเสียงของหล่อนกลับแสดงออกว่าไม่อยากให้มู่ซย่าช่วยคน มีความแค้นอะไรกันนักหนา”

“คงไม่ต้องมีความแค้นอะไรหรอก ฉันดูออกตั้งนานแล้ว คุณหมอมู่เป็นคนขี้อิจฉา บางทีอาจเป็นความอิจฉาล้วนๆ อิจฉาพรีเซนเตอร์ร้านกาแฟที่มีเทคนิคด้านการแพทย์สูงกว่าหล่อน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน