เมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยได้ยินเสียงโกรธอย่างควบคุมไม่ได้ของซ่งชิงหมิง มีร่องรอยความสับสนในสายตาของเขา
เขามองไปที่ฉินหรานเฟิงกำลังคุยอยู่กับมู่ซย่าโดยไม่ได้ตั้งใจ อดกลั้นถามซ่งชิงหมิง “ทำไมล่ะ”
น้ำเสียงที่โกรธของซ่งชิงหมิงดังมา “เธอเป็นนางเอกของเรื่องนี้ แต่กลับดูถูกการแต่งหน้าว่าแต่งให้เธอน่าเกลียด ตัวเองก็ไปแต่งหน้าเองซะสวย พวกเราเป็นหนังเกี่ยวกับภัยพิบัตินะ!จะมีนางเอกที่ไหนหลบหนีในชุดเต็มยศได้? นี่ก็ยังไม่เป็นไรนะ…เมื่อกี้โหนสลิง เธอบ่นว่าเจ็บ อยากหาสตั๊นแมน!นี่มันต้องถ่ายระยะใกล้!”
เยี่ยซือเจวี๋ยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกโกรธของซ่งชิงหมิงผ่านหน้าจอ
พอได้ยินประโยคหลัง ในสมองของเยี่ยซือเจวี๋ยก็หันกลับไปที่มู่ซย่าอย่างสงสัย
“คุณพูดว่า…เมื่อกี้?เมื่อกี้คือเวลาไหน”
“ไม่กี่วินาทีก่อนผมโทรฯหาคุณ”
“ไม่กี่วิก่อนหน้า?” สุดท้ายเยี่ยซือเจวี๋ยรู้สึกว่ามีเรื่องบางอย่างไม่ถูกต้อง เขาขรึมไปสองวิ แล้วถาม “นางเอกชื่ออะไร”
ซ่งชิงหมิง “ซานซาน ซือถูชิงซาน”
ซานซาน…(ซือถูชิงซาน)
ซานซาน…(มู่ซย่า)
ดวงตาสีดำของเยี่ยซือเจวี๋ยหรี่ลงทันที สมองก็แยกแยะๅเหตุและผล
ใสที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมมู่ซย่าจู่ๆอยากถ่ายหนัง รู้ว่าทำไมซ่งชิงหมิงทำไมถึงไม่พอใจมู่ซย่า
เพราะนั่นมันไม่ใช่มู่ซย่า!
เขาอดไม่ไหวที่จะสบถ “ไอ้เวร!!”
ซ่งชิงหมิงอีกด้านไม่รู้ว่าทำไมเยี่ยซือเจวี๋ยจู่ๆถึงสบถคำด่าออกมา เขากำลังจะถาม โทรศัพท์ก็โดนตัดสายทิ้งทันที
จากอีกด้านของสตูดิโอเสียงเจ้าเล่ห์ของซือถูชิงซานก็ดังขึ้น “ฉันบอกไปแล้ว ฉันต้องการสตั๊นแมน!รีบไปหาสตั๊นแมนให้ฉัน!ไม่อย่างนั้นฉันจะให้เยี่ยซื่อกรุ๊ปถอนตัวทันที!”
ซ่งชิงหมิงปวดหัวจนต้องกดจุดที่ขมับ เขาโยนสคริปต์ในมือลงไปกองกับพื้นด้วยความหงุดหงิด
“ฉันไม่ทำแล้ว!”
…
ฝั่งด้านของตระกูลจวิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...