ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 36

เสียงมู่เซวียนแฝงด้วยความวิตกกังวลอยู่บ้าง เพราะคิดว่าต่อไปเอินเอินต้องเผชิญหน้ากับพายุรุนแรง

ใครๆก็รู้ว่า ทุกครั้งที่หลินเอินเอินกับกับโป๋มู่หานออกงาน ก็เพื่อแสดงความรักต่อกัน แต่ตอนนี้……

ฟู่จิ่งเหนียนขมวดคิ้ว ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร

ถ้าหลินเอินเอินสามารถออกงานพร้อมกับเขาได้ นี่จะเป็นการโจมตีตระกูลโป๋อย่างเจ็บปวด แบบที่เขาหาไม่ได้อีกแล้ว

หลินเอินเอินยิ้ม“ไม่เป็นไร”

ถึงขั้นนี้ สักวันก็ต้องเดินออกมา เธอหมดความอดทนกับโป๋มู่หานแล้ว และก็ไม่จำเป็นต้องทนต่อไปด้วย

ยิ่งกว่านั้น ถ้าเธอไม่ทำ ต่อไปหลินโย่วชิงก็จะเริ่มคิดหาวิธี แบบนี้สู้เธอทำตัวเป็นคนชั่วช้าเลวทรามแบบนี้ดีกว่า เธอจะได้หลุดพ้นเร็วขึ้น

มู่เซวียนถอนหายใจเบาๆ “ก็ดี ถ้าเป็นแบบนี้ การหย่าของพวกแกก็จะยิ่งราบรื่นขึ้น”

ฟู่จิ่งเหนียนขมวดคิ้ว เหมือนไม่รู้เรื่องอะไรอย่างนั้น ถามด้วยความแปลกใจว่า“จะได้หย่าราบรื่นขึ้นเหรอครับ”

มู่เซวียนพูดอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟันว่า“ก็ไม่ใช่เพราะโป๋มู่หานที่ตามราวีไม่เลิกคนนั้น เซ็นข้อตกลงกันแล้ว ยังไม่ยึดทะเบียนสมรสให้ดี เอินเอินของเรายอดเยี่ยมขนาดนี้ คิดว่าเอินเอินของพวกเราขาดเขาไม่ได้จริงๆเหรอ”

ฟู่จิ่งหานพยักหน้าอย่างเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง“ถูกต้องครับ หลังจากเอินเอินหย่าแล้ว มาพิจารณาผมดูดีกว่า”

มู่เซวียน“……”

ตกลงว่าพวกเขาสองคนนี้รู้จักกันยังไง……ถึงตอนนี้เอินเอินก็ยังไม่ได้บอกเธอ บางครั้งเธอก็ไม่กล้าพูดสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่รู้ว่าจะใช้ท่าทีแบบไหนพูดคุยแลกเปลี่ยนกันประธานฟู่คนนี้ดี

ดีที่ประธานฟู่คนนี้ไม่ได้แอบถามข้อมูลอะไรกับเธอ

รอให้ฟู่จิ่งเหนียนไปแล้ว เธอจะต้องถามให้ได้!

หลินเอินเอินยิ้มบางๆ“คุณฟู่อยู่ท่ามกลางดงดอกไม้มากมายนับไม่ถ้วน ฉันก็แค่ดอกไม้ป่าข้างทางที่ไม่มีใครเหลียวแลเท่านั้น”