ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 38

เวลานี้ หลินเอินเอินนั่งอยู่บนรถของฟู่จิ่งเหนียนแล้ว

เป็นเพราะมู่เซวียนกับพวกของจี้เห้อเซินและเซียวหานมาด้วยกัน จึงไม่ได้อยู่กับเธอที่นี่

ฟู่จิ่งเหนียนขับรถด้วยตัวเอง หลินเอินเอินจึงนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ

เขามองหลินเอินเอิน ยิ้มอ่อนๆที่มุมปาก“ทำไมไม่ใส่ชุดราตรีที่ผมเตรียมไว้ให้คุณในตอนแรกล่ะครับ”

หลินเอินเอินหันไปมองเขา “สัดส่วนชุดมันไม่ค่อยพอดีตัวค่ะ ฉันก็เลยสุ่มเลือกเองสองชุด กลับไปฉันจะเอาชุดราตรีสองชุดนั้นให้คุณ คุณเอาไปให้เพื่อนผู้หญิงคนอื่นของคุณดีกว่าค่ะ”

อยู่กับฟู่จิ่งเหนียน แม้จะไม่ได้สนิทสนม และเต็มไปด้วยวางแผนร้าย แต่ฟู่จิ่งเหนียนก็ไม่ได้กดขี่คนอื่นมากเกินไป พูดจาก็ไม่ต้องกังวลมากเกินไป

ฟู่จิ่งแหนียนขมวดคิ้ว“ผมมีเพื่อนผู้หญิงอะไรที่ไหน ตอนนี้ก็มีแค่คุณคนเดียว”

หลินเอินเอินยิ้มอ่อน ไม่ได้พูดอะไร

ระหว่างทาง มีแต่ฟู่จิ่งเหนียนที่คอยหาเรื่องคุย เห็นชัดว่าเขาไม่อยากให้บรรยากาศนิ่งเงียบมากเกินไป แต่ดูไม่ออกเลยสักนิดเดียวว่าเขาจงใจหาเรื่องคุยกับเธอ ทั้งสองคนพูดคุยกันฉะฉานด้วยเหตุผล ผ่อนคลายสบายๆ

ดูเหมือนจะใช้เวลาไม่นาน ก็มาถึงงาน

วันนี้ เป็นงานวันเกิดของคุณท่านโม่ มีแขกเหรื่อมากมาย

ที่หน้าประตู ไม่รู้ว่ามีรถจอดอยู่กี่คัน

ด้านนอกมีคนจัดการให้เป็นระเบียบเรียบร้อย แขกเหรื่อพาคู่ควงของตนเองมาทักทายซึ่งกันและกันด้วยรอยยิ้ม แล้วเดินเข้าไปด้านในด้วยกัน

หลังจากฟู่จิ่งเหนียนจอดรถเสร็จแล้ว หลายคนก็มองมาทางนี้โดยสัญชาตญาณ สีหน้าท่าทางแต่ละคนดูเหมือนจะอ่อนน้อมขึ้น

มีเพียงไม่กี่นามสกุลใหญ่ที่มีอำนาจในเมืองหลวง หลายคนจดจำเลขทะเบียนรถของพวกเขาได้ เพื่อหลีกเลี่ยงการผิดใจ จะได้ประจบประแจงแต่เนิ่นๆ

ผู้คนจำนวนมากที่กำลังจะเข้าไป จู่ๆก็หยุดชะงัก ต่างพากันหันมามองทางฟู่จิ่งเหนียนทีละคน

ระหว่างการรอคอยของผู้คน ฟู่จิ่งเหนียนก็เปิดประตูฝั่งคนขับ

เมื่อพวกเขาเห็นชายหนุ่มรูปหล่อในชุดสูทสีดำลงจากรถ สายตาของผู้หญิงหลายคนก็จับจ้องมาที่เขา ต่างก็อดไม่ได้ที่จะมองเขาอย่างพินิจพิจารณา ไม่อยากละสายตามองไปทางอื่น