ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 1

งานรับปริญญาถูกจัดขึ้นที่ จังหวัดเชียงใหม่ ภาคเหนือของประเทศไทย

บรรยากาศดีมากอากาศหนาวเย็น ให้ความรู้สึกสดชื่น

ผู้คนเดินไปมาอย่างครึกครื้น เพื่อร่วมแสดงความยินดีกับบัณฑิตจบใหม่

หลังจากที่เข้ารับประกาศนียบัตรเสร็จเหล่าบัณฑิตก็ทยอยเดินออกมาจากหอประชุม

แล้วมาถ่ายรูปร่วมเฟรมเพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึกกับกลุ่มเพื่อนและญาติพี่น้อง

รถหรูค่อยๆขับเข้ามาจอด จากนั้นคนในรถก็ยื่นเท้าลงมาเหยียบบนพื้น

ปรากฏรูปร่างสูงใหญ่ราวๆ185 ใบหน้าเรียคมสัน ดั้งจมูกโด่ง ริมฝีปากได้รูป ดูหล่อเหลาไร้ที่ติ

มาในชุดสูทสีขาว แล้วเดินเข้าไปหากลุ่มแก๊งของบัณฑิตสาวหน้าใสที่กำลังถ่ายรูปกันอยู่

ในมือเขา ถือช่อดอกไม้ราคาแพงกับตุ๊กตาหมี

สีขาวหูชมพูอุ้งเท้าชมพู

เดินตรงไปยังบัณฑิตสาวหน้าใสคนหนึ่ง

แล้วยื่นช่อดอกไม้กับตุ๊กตาหมีไปให้เธอ พร้อมกับเอ่ย

" ยินดีด้วยนะพิม เรียนจบแล้วขอให้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานนะ "

คนได้รับช่อดอกไม้ถึงกับตะลึง อึ้งไป หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว

เพราะคนตรงหน้าของเธอคือ อาจารย์หนุ่มสุดหล่อ ที่เพิ่งจบปริญญาโทมาหมาดๆ

เป็นคนที่เพื่อนร่วมห้องไม่ว่าจะสาวแท้สาวเทียมหรือเก้งกวาง

ต่างพากันกรี๊ดกร๊าดในความหล่อ และมีบุคลิกสุขุม สุภาพ

รูปร่างสูงสง่าผ่าเผย อาจารย์ประจำวิชา คอมพิวเตอร์เพื่อการทำงานและธุรกิจ

นักศึกษาแฮปปี้ทุกครั้งที่เข้าเรียนวิชานี้

ทุกคนจะกรี๊ดกร๊าด

และแซวอาจารย์กันตลอดโดยเฉพาะกลุ่มเพื่อนสาวของพิม

" อาจารย์ข๋า คือหนูมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ "

อาจารย์หนุ่มจึงเอ่ยว่า

" ว่ามาสิ "

" หนูจะต้องทำยังไงคะถึงจะมี แฟนหล่อๆแบบอาจารย์ "

เมื่อเขาพูดจบ ทุกคนในห้องก็พากันโห่เขาเสียงดังพร้อมกัน

นัศึกษาสาวสองอีกคนไม่ยอม ก็เอ่ยขึ้นบ้าง

" อาจารย์ข๋า หนูถูกผู้ทิ้งขอซบไหล่อาจารย์หน่อยนะคะ "

เอ่ยจบก็ทำท่าจะลุกเข้าไปซบไหล่อาจารย์ พิมจึงรั้งเพื่อนสาวไว้ให้กลับมานั่งแล้วเอ่ย

" ไม่ต้องเลยๆ อย่าเว่อร์ "

เพื่อนสาวหันกลับมามองเธอพร้อมกับทำท่าเบะปากใส่แล้วเอ่ย

" อีชะนี ไม่ต้องมาทำเป็นห้ามเลย อย่ามาตอแหลทำเป็นใสซื่อ ฉันเห็นไส้เห็นพุงเธอหมดแล้วย่ะ "

เธอไม่เถียง ได้แต่ทำท่าไม่ใส่ใจพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่รู้อะไร

แล้วเพื่อนสาวอีกคนก็ยกมือขึ้นแล้วเอ่ย

" อาจารย์ข๋า วิชาของอาจารย์หนูไม่เอา A ก็ได้ค่ะ หนูขอติด F จะได้เรียนกับอาจารย์ทั้งปี "

เหมือนทุกคนจะเห็นด้วยจึงพากันส่งเสียง

" ฮิ้ววว " พร้อมกันอย่างครึกคื้น

พิมและเพื่อนสาวสองอีกสองคนก็เอ่ยขึ้นพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เพื่อเรียกสติเพื่อนสาว

" อีกะเทย!!! "

ทำเอาเพื่อนสาวถึงกับสะดุ้ง ยิ้มยิงฟันแหยๆให้พวกเขาทันที

อาจารย์ได้แต่ยิ้มแบบไม่ถือสาอะไร เพื่อให้นักเรียนเรียนอย่างแฮปปี้ จากนั้นจึงเอ่ยขึ้น

" พิม แล้วฟ้าใส ไปไหนล่ะ "

ปกติสองคนนี้จะนั่งใกล้กันตลอด อาจารย์จึงสงสัย เธอจึงเอ่ยตอบไปว่า

" วันนี้ฟ้าใสลาค่ะ เธอบอกว่ามีธุระต้องไปทำค่ะ "

คำถามของอาจารย์ทำให้ทุกคนต่างเข้าใจในทางเดียวกันว่า

อาจารย์ป๊อบของพวกเขาคงจะชอบฟ้าใสเข้าแล้ว

ทำเอาพิมและเหล่าเพื่อนสาวฝันสลายกันเป็นแถว

พิมมองอาจารย์ที่ยื่นช่อดอกไม้ให้อยู่อย่างนั้นด้วยความเหม่อลอย

แล้วเพื่อนสาวปากไวของเธอที่ชื่อ มีมี่ ก็เอ่ยขึ้นอย่างอิจฉาว่า

" อีพิม ถ้าเธอไม่อยากได้ช่อดอกไม้กับตุ๊กตาของอาจารย์ เอามาให้ฉันก็ได้นะ ฉันอยากได้ "

เอ่ยจบหล่อนก็ส่งยิ้มหวานให้อาจารย์ทันที

เพื่อนสาวอีกคนที่ชื่อ มิกเกล ก็ยื่นมือไปหยิกมีมี่เบาๆใช้สายตาเตือนให้มีมี่เงียบปาก

จากนั้นเพื่อนสาวที่ดูจะเป็นผู้นำหน่อยและไม่แต่งหญิง อย่าง เทเท่ ก็เอ่ยขึ้น

" เอ่อ อาจารย์ป๊อบมาถ่ายรูปกับพวกเราหน่อยนะคะ "

อาจารย์ยิ้มหล่อแล้วเอ่ย

" ได้สิ "

มิกเกลจึงสะกิดพิมให้รีบรับช่อดอกไม้ พิมรับช่อดอกไม้มาแล้วเอ่ย

" ขอบคุณค่ะ "

จากนั้นพวกเพื่อนสาวก็เบียดเธอให้เขยิบเข้าไปใกล้และตัวเธอแนบชิดกับอาจารย์

ทำเอาเธอถึงกับเขินอายทำอะไรไม่ถูก

ใจเต้นกระหน่ำจนแทบจะเด้งออกมาข้างนอก

แก้มเธอแดงระเรื่อไปหมด