ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 236

ยามเย็นณัชชากับป๊อบลงมาเดินเล่นที่ชายหาด ส่วนลูกสาวก็อยู่กับตายาบนบ้าน

ทั้งสองนั่งดูพระอาทิตย์ตกขอบทะเลด้วยกันอย่างโรแมนติก นั่งยาวไปจนถึงช่วงเวลาโพล้เพล้

เธอนั่งเอาหัวพิงไหล่ป๊อบแล้วเอ่ย

" ฉันมีความสุขจังเลยค่ะ เมื่อก่อนฉันรู้สึกอิจฉาคุณพิมมากที่สามีรักสามีหลงจนยอมตามใจทุกอย่าง "

ป๊อบยิ้มอ่อนแล้วเอ่ย

" ต่อไปนี้คุณไม่ต้องไปอิจฉาพิมแล้ว เพราะถ้าไม่มีคุณผมก็อยู่ไม่ได้

การลองใจของคุณที่ผ่านมามันทำให้ผมรู้ว่า ผมก็เป็นสามีที่รักและหลงภรรยามากเช่นกัน

ตอนที่คิดว่าคุณไม่อยู่แล้วคุณผมแทบจะเป็นบ้าจนเกือบจะเสียสติไปแล้วรู้มั้ย "

" ฉันขอโทษนะ "

เธอเอ่ยเสียงอ่อน

" ไม่เป็นไรหรอก แค่คุณไม่จากผมไปไหน อยู่กับผม ให้ผมสัมผัส และจับต้องคุณได้แบบนี้ทุกวัน ก็พอแล้ว "

ณัชชายิ้มแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาเบาๆ

สบตากับเขาพร้อมกับเอ่ยอย่างซึ้งใจ

" ขอบคุณค่ะ "

ป๊อบสบตากับภรรยาอย่างลึกซึ้งแล้วค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากเธอเบาๆจูบอย่างนุ่มนวลใจเย็น

ในหัวใจของทั้งสองเต็มไปด้วยความรักที่บานฉ่ำ

ตอนนี้ความปรารถนาของณัชชาเป็นจริงแล้ว

เธอมีสามีที่น่ารัก ที่คอยเทคแคร์เอาอกเอาใจเธอเป็นอย่างดี

มีลูกสาวที่น่ารัก มีครอบครัวที่อบอุ่น และมีความสุขกับชีวิตตอนนี้มากเอามากๆ

ส่วนป๊อบก็ได้เป็นพ่อคนสมใจ มีภรรยาที่ทั้งสวยและเก่ง รักเขาสุดหัวใจ

ตอนนี้ เขามีความสุขมากกับการได้ทำหน้าที่พ่อและสามีที่ดีของภรรยาอย่างเต็มรูปแบบ

5 ปีต่อมา..........

ป๊อบกับเตชินไปตีกอล์ฟกันในสนามกอล์ฟ

แต่การมาตีกอล์ฟของทั้งสองทำให้สาวๆที่มาตีกอล์ฟเสียสมาธิมาก

พอตีกอล์ฟเสร็จก็กลับมานั่งในร้านกาแฟหรูของสนามกอล์ฟ

เมื่อสาวๆเห็นสองหนุ่มหล่อ ร่างสูงใหญ่เข้ามานั่งในร้านก็จ้องกันตาเป็นมัน

ป๊อบยิ้มหล่อแล้วเอ่ยกับเตชินว่า

" เสน่ห์คุณร้ายเหมือนเดิมนะไม่แผ่วลงเลย "

เตชินยิ้มแล้วเอ่ยตอบกลับไปว่า

" แต่ดูเหมือนพวกเธอจะไม่ได้จ้องผมคนเดียวนะ คุณก็แรงไม่เบา ใช่ย่อยนะเราน่ะ "

ในขณะที่ทั้งสองเอ่ยแซวกันไปมา ก็มีหญิงสาวแต่งตัวสวยหรูดูแพงเดินเข้ามาในร้านกาแฟ

คนหนึ่งเป็นลูกเจ้าของสนามกอล์ฟ อีกคนเป็นลูกสาวนักธุรกิจ

พวกเธอสองคนจ้องป๊อบกับเตชินตั้งแต่อยู่ในสนามกอล์ฟแล้ว

สองสาวเดินมาหยุดลงตรงโต๊ะของป๊อบกับเตชินแล้วเอ่ยอย่างดับฝันสาวโต๊ะอื่น ที่จ้องสองหนุ่มตาเป็นมัน

" พวกเราขอนั่งด้วยคนได้มั้ยคะ "

เมื่อมีสาวงามมาขอนั่งด้วย มีหรือที่เตชินจะกล้าปฏิเสธ

เขาส่งสายตาร้ายๆให้ป๊อบแล้วขยิบตาเล็กน้อย ป๊อบยิ้มอย่างรู้ใจเตชินแล้วเอ่ยตอบสองสาวอย่างสุภาพ

" เชิญครับ "

หญิงสาวยิ้มอย่างพอใจแล้วเอ่ยอย่างมีมารยาทว่า

" ขอบคุณค่ะ "

พอหญิงสาวนั่งลงยังไม่ทันได้สั่งอะไร ก็มีเด็กสองคนเดินเข้ามาในร้านกาแฟวิ่งตรงเข้ามาหา

ยืนนิ่งจ้องเขม็งหญิงสาวอย่างไม่พอใจ

แล้วเด็กผู้ชายก็เอ่ยทวงสิทธิ์ขึ้นด้วยน้ำเสียงสุขุมด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเย็นชา

" พวกคุณสองคนเป็นใคร แล้วมานั่งที่ของพวกผมทำไม "

ป๊อบกับเตชินนั่งอมยิ้มอย่างเงียบๆโดยไม่พูดอะไร เพื่อรอดูสถานการณ์

หญิงสาวยิ้ม คิดว่าเป็นการเข้าใจผิด จึงเอ่ยขึ้นอย่างไม่ใส่ใจคำพูดของเด็ก

" หนู หนูเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า แล้วผู้ปกครองหนูอยู่ไหน ทำไมถึงไม่ดูแลลูกดีๆ "

ลูกสาวเจ้าของสนามกอล์ฟเอ่ย จากนั้นเพื่อนของหล่อนที่นั่งข้างป๊อบก็เอ่ยเสริม

" นั่นสิ แย่จริงๆเลย แต่ไม่เป็นไร เอางี้ น้องสองคนมานั่งนี่ดีกว่า อยากกินอะไรสั่งเลย เดี๋ยวพี่สองคนจะเลี้ยงเองโอเคมั้ยคะ "

เพื่อนสาวของเธอพยักหน้าเบาๆอย่างเห็นด้วย

นั่นทำให้ ณชา โกรธจนหน้าบูดบึ้ง กำมือน้อยๆแน่นแล้วเอ่ยตะคอกเสียงดังอย่างหมดความอดทน

" คุณป้ามานั่งที่พวกหนูทำไม คุณป้าฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอคะ

คุณป้ามีสิทธิ์อะไรมานั่งข้างคุณพ่อของพวกเรา คุณป้าไม่รู้สึกอายบ้างเหรอที่นั่งข้างสามีคนอื่นน่ะ

แต่ถึงจะไม่รู้จักอาย อย่างน้อยคุณป้าก็น่าจะเกรงใจคุณแม่ของพวกเราบ้างนะคะ "

ทุกคนได้ยินเสียงณชาชัดเจน จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงซุบซิบจากโต๊ะรอบข้าง

" อุ้ย หน้าหนาเบอร์ไหนกัน เด็กผู้ชายก็พูดแล้วรอบหนึ่งก็ยังไม่ยอมลุกไป

เป็นผู้ใหญ่แบบไหนถึงกับต้องให้เด็กมาสั่งสอน เป็นฉันนะมุดดินหนีแล้ว "

" นั่นสิ ตอนแรกฉันก็นึกว่ารู้จักกับสองหนุ่มนั่นซะอีก "

" แต่ที่พีชกว่านั้นคือสองหนุ่มมีลูกมีภรรยาแล้ว ฮิๆ โดนลูกเขาตบหน้าจนหมอไม่กล้ารับเย็บเลย "

" พวกเธอดูเด็กสองคนนั้นสิ หน้าตาดีมากเลย

คนหนึ่งหล่อได้พ่อ

อีกคนหน้าไม่เหมือนผู้ชายทั้งสอง น่าจะสวยได้แม่แน่ๆเลย "

" จริง ดีที่พวกเราไม่ได้ใส่รองพื้นเบอร์หนามา

ไม่งั้นได้หน้าแตกเหมือนสองคนนั้นแน่ ฮิฮิฮิ "

หญิงสาวผู้มั่นหน้ามั่นโหนกในตัวเอง ตอนนี้พวกหล่อนรู้สึกอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว

พิมกับณัชชาเดินเข้ามาในร้านกาแฟด้วยท่าทางสง่างาม มีออร่าจนทุกคนต้องเหลียวมอง เธอมองหาโต๊ะของสามี

พอเห็นลูกยืนอยู่ไกลๆก็เดินตรงเข้ามาหาทันที การปรากฏตัวของทั้งสองสร้างความตะลึงให้กับคนในร้านอย่างมาก

" ว้าวสวยจัง "

พนักงานหนุ่มในร้านถึงกับเอ่ยชมออกมาอย่างลืมตัว