ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 240

" ก็สั่งสอนแบบนี้ไง "

เคอร์ฟิวจับณชาขึ้นมานั่งบนตักแล้วจูบเธอทันที ณชาตกใจจนดวงตาเบิกกว้าง

ป้าใจเดินเข้ามาส่งพิซซ่าในห้องเจอเข้ากับฉากนี้พอดี แกจึงหมุนตัวหันหลังจะเดินออกไปแบบเงียบๆ

เคอร์ฟิวถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากณชา

แล้วเอ่ย

" ป้าไม่ต้องออกไปหรอก คุณณชาเธอหิวจนจะกลืนกินผมอยู่แล้ว "

" พี่พูดอะไรน่ะ "

เธอเอ่ยอย่างหน้านิ่วคิ้วขมวดพร้อมกับทุบตีอกของเขาหนึ่งที

ป้าใจยิ้มเจื่อนแล้วหมุนตัวเดินเข้ามาวางพิซซ่าลงบนโต๊ะ

จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไป ปล่อยให้ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง

เคอร์ฟิววางณชาลงนั่งข้างๆแล้วเปิดกล่องพิซซ่าออกมาหยิบพิซซ่าขึ้นมาหนึ่งชิ้น

แล้วเอ่ยกับณชาที่นั่งแข็งทื่ออย่างทำอะไรไม่ถูก

" หิวไม่ใช่เหรอ อ้าปากสิ "

ณชาเหลือบมองเขาอย่างหน้านิ่วแล้วเอ่ยเสียงขุ่น

" ฉันทานเองได้ "

เธอขยับมือจะหยิบพิซซ่ามาทานเอง แต่เคอร์ฟิวกลับจับมือเธอไว้แล้วเอ่ย

" พี่อยากป้อน อ้าปาก ถ้าไม่อ้าปากพี่จะใช้ปากป้อนแล้วนะ "

ณชาได้แต่มองแรงใส่เขาแล้วยอมอ้าปากให้เขาป้อน เขายิ้มแล้วเอ่ย

" เชื่อฟังแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย "

เคอร์ฟิวป้อนไปยิ้มไปอย่างพอใจ ณชาทานจนอิ่มลืมความโมโหและความไม่พอใจไปหมดสิ้น แล้วเปลี่ยนมาป้อนเคอร์ฟิวแทน

เคอร์ฟิวนั่งอ้าปากให้เธอป้อนเคี้ยวไปจ้องหน้าเธอไป

ทั้งสองนั่งทานพิซซ่ากันอย่างเอร็ดอร่อย

บรรยาศรอบตัวเต็มไปด้วยความสุข

ดอกไม้แห่งความรักกำลังผลิบานในใจของทั้งสองคน สร้างรอยยิ้มและความรู้สึกดีๆให้กันและกัน

ฮอร์โมน(Oxytocin) หลั่งออกมาทำให้ทั้งสองเกิดความรัก ความผูกพันธ์ อยากที่จะอยู่ร่วมกันมากขึ้น

เช้าวันต่อมา ทางคุณพ่อคุณแม่ทั้งสี่คนที่ยังหล่อยังสวยราวกับหนุ่มสาววัยยี่สิบปลายๆ

ก็มาถึงหมู่เกาะสิมิลันเรียบร้อยแล้ว พวกเขาชวนกันไปดำน้ำดูปะการังใต้ท้องทะเล

เตชินกับป๊อบคอยประกบภรรยาเวลาอยู่ใต้น้ำ ดูแลภรรยาของตัวเองอย่างดี

พวกเขาดำน้ำ ถ่ายวีดีโอ แหวกว่ายไปท่ามกลางฝูงปลาหลากหลายชนิด ที่มีสีสันสวยงามว่ายผ่านรอบตัวพวกเขาไปมา

ยามค่ำคืนก็จัดปาร์ตี้ริมทะเลในบริเวณที่พักส่วนตัว นั่งดื่มกินกันท่ามกลางบรรยาศเงียบสงบ ที่สุดแสนโรแมนติก

รอบตัวรายล้อมไปด้วยแสงเทียนในยามค่ำคืน ฟังเสียงคลื่นกระทบฝั่งแทนเสียงเพลง

ทั้งสี่คนนั่งดื่มกินบนโต๊ะเก้าอี้ที่ทางพนักงานจัดเตรียมไว้ให้

ลมทะเลพักมาเอื่อยๆให้ความรู้สึกเย็นสบาย พวกเขามั้งสี่นั่งทานจนอิ่ม ก็ย้ายมานั่งบนเสื่อที่ปูทับด้วยผ้าสีขาว

พิมนั่งเหยียดขามองออกไปทางทะเล ณัชชาหันมาถามพิมว่า

" คุณพิมชอบที่นี่มั้ย "

พิมยิ้มแล้วเอ่ยตอบออกมาว่า

" ชอบค่ะ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยมาก

ทรายขาวสะอาด อาหารเยี่ยม

ใต้ทะเลก็สะอาดอุดมสมบูรณ์ไปด้วยแนวปะการัง เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยมากจริงๆค่ะ "

ป๊อบนั่งข้างภรรยาเมื่อเห็นว่าภรรยาตัวเองตาปรือนิดๆ จึงเอ่ยขึ้นว่า

" ที่รักคุณเมามากแล้ว เราขึ้นไปนอนกันก่อนมั้ย "

ณัชชายิ้มให้สามี เธอเมาจนแก้มแดงหมดแล้วเพราะนี่เป็นการดื่มจริงจังครั้งแรกของเธอ

" ฉันไม่ได้เมาสักหน่อย แต่ไปนอนก็ได้ค่ะ คุณพ่อคุณแม่ลูกสองจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันตามลำพัง "

เอ่ยจบเธอก็พยายามลุกขึ้น แต่ด้วยความที่เราจนทรงตัวไม่อยู่จึงลุกไม่ขึ้น

ป๊อบจึงประคองเธอลุกยืนแล้วอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน แล้วเอ่ยกับเตชินว่า

" พวกเราไปนอนก่อนนะ ดูแลภรรยาคุณดีๆล่ะ "

เตชินยิ้มแล้วเอ่ยตอบไปว่า

" อื้อ ตามสบายเลย ไม่ต้องห่วงอีกเดี๋ยวถ้าพิมง่วงก็คงต้องกลับขึ้นไปนอนเหมือนกัน "

ป๊อบพยักหน้ายิ้มแล้วอุ้มภรรยาเดินขึ้นไปบนห้องทันที