รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 101

และที่นี่มีเตียงแค่หลังเดียวเท่านั้น

เขาคือคนป่วย ดังนั้นเธอวางแผนจะยกเตียงให้เขา

หลังจากอาบน้ำเสร็จก็มานั่งที่โซฟา

เธอคิดว่าคืนนี้จะนอนบนโซฟา

ผลกลับเป็นว่าเขาเองก็มาตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อน

เขานอนตลอดช่วงบ่าย ตอนนี้จะไม่ง่วงก็เข้าใจได้

เธอคงไม่สามารถบังคับให้เขาไปนอนได้

“ผมไม่ได้นอนหลับสบายแบบนี้มาเป็นอาทิตย์แล้วเพราะคุณเอาแต่ถ่วงเวลาอยู่แบบนี้นั่นแหละ! อันอัน พวกเราคุยกันอย่างเปิดเผยเถอะ!” ผู้อำนวยการฝ่ายเทคนิคเอ่ยปากในวิดีโอ

“ผมก็นอนไม่หลับอยู่ทุกวัน! ไม่เพียงแค่นอนไม่หลับ กินข้าวก็ไม่ลงด้วย!” ผู้อำนวยการฝ่ายพัฒนากล่าว

“ระยะนี้ผมก็ร่วงรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ! เดิมทีก็มีเส้นผมไม่เยอะอยู่แล้ว!” ผู้อำนวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคลตามมาสมทบ

ชายชราสองสามคนนี้ แต่ละคนต่างพูดเรื่องที่แย่กว่าอีกคน

พวกเขากำลังบังคับให้ฉินอันอันตัดสินใจเดี๋ยวนี้

ฟู่ซื่อถิงขมวดคิ้วแล้วคว้าโทรศัพท์เธอไป

ฉินอันอัน “…นี่! ฉันกำลังคุยงานอยู่นะ! คืนโทรศัพท์ฉันมา!”

เธอเดินไปทางเขา อย่างต้องการแย่งโทรศัพท์คืน

“ผู้ชายคนนี้คือใครกัน? หน้าคุ้น ๆ แฮะ!”

“นี่คือแฟนหนุ่มของอันอันสินะ! อยู่กับอันอันดึกขนาดนี้! ต้องเป็นคนรักของอันอันแน่นอน!”

“เอ่อ…ผู้ชายคนนี้หน้าตาคลับคล้ายคลับคลาคน ๆ หนึ่งนะ…”

ชายชราที่อยู่วิดีโออีกด้านกำลังพูดคุยกัน

......

“ฉินอันอัน วางสายยังไงเหรอ? ผมหาปุ่มไม่เจอ” ฟู่ซื่อถิงเอาโทรศัพท์เธอมาศึกษาอยู่หลายวินาที แต่เพราะหาปุ่มเจอเลยส่งคืนโทรศัพท์ให้เธอ

หลังจากฉินอันอันรับโทรศัพท์คืนนมาแล้ว เธอก็วางสายทันที

“ใครให้คุณมาแย่งโทรศัพท์ฉันไป?!” ฉินอันอันกลับมาคิดบัญชีกับเขา

“เสียงพวกเขาฟังแล้วน่ารำคาญ” เขาเลิกเปลือกตาขึ้นแล้วพูดอย่างเกียจคร้าน “ตอนนี้สามทุ่มแล้ว ไม่ใช่เก้าโมงเช้าเสียหน่อย”