รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 104

รอยยิ้มบนใบหน้าของถังเฉียนเลือนหายไป “สายตาของคุณไม่เคยมองมาที่ฉันเลย”

ฟู่ซื่อถิง “ไปหาคนที่มองคุณเถอะ”

ถังเฉียนหันหลังเดินจากไป

……

ตอนเย็น ถังเฉียนรู้สึกหดหู่ จึงมาหาถังเฉียวเซินเพื่อดื่มไวน์

ถังเฉียวเซินมองท่าทางหมดอาลัยตายอยากของเธอแล้วก็พูดอย่างไม่เกรงใจว่า “เธอเป็นแบบนี้ ไม่มีผู้ชายคนไหนชอบเธอหรอกนะ”

ถังเฉียนโกรธจนตาแดง “ฉันอยู่ข้างนอกก็เหนื่อยพอแล้ว! ตอนนี้ฉันอยู่บ้านตัวเองยังต้องเสแสร้งอีกเหรอ?!”

ถังเฉียวเซินเทไวน์ให้เธอ “ถังเฉียน พวกเราสองคนพี่น้องยังทำงานเป็นทีมเดียวกันไม่พอ เธอต้องฟังที่ฉันพูดแล้วเธอจะได้ทุกอย่าง”

“แล้วฉันจะได้ฟู่ซื่อถิงหรือเปล่าล่ะ?” ถังเฉียนดื่มไวน์รวดเดียวจนหมด ถามเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ

แขนยาวของถังเฉียวเซินโอบรอบตัวเธอ แล้วโน้มไปกระซิบข้างหูเธอ “เธอไม่ได้เขาที่มีชีวิต แต่ถ้าเขาตายแล้ว ฉันจะเอาเถ้ากระดูกเขาให้เธอก็ได้ แบบนี้เธอก็ได้ครอบครองเขาทางอ้อมแล้ว ว่ายังไงล่ะ?”

ทันใดนั้นสีหน้าของถังเฉียนเปลี่ยนไปอย่างแรง เธอผลักเขาออก!

“ถังเฉียวเซิน! พี่บ้าไปแล้วเหรอ? ถ้าพี่กล้าแตะต้องฟู่ซื่อถิง ก็ถือว่าพี่ก็เป็นศัตรูของฉัน!”

มีเสียง ‘ปึง’ ดังขึ้น

ถังเฉียวเซินชนเข้ากับโต๊ะด้านหลังของเขา เขารู้สึกปวดรุนแรงที่หลังส่วนล่าง ตัวงอ ไม่สามารถยืดหลังได้

“พี่! ฉันขอโทษ! ฉันไม่ได้ตั้งใจ!” ถังเฉียนพยุงเขาให้ลุกขึ้นแล้วพูดอย่างรู้สึกผิด “ฉันไม่ได้ตั้งใจทะเลาะกับพี่…แต่ฟู่ซื่อถิงถือเป็นขีดจำกัดความอดทนของฉัน พี่อย่ากลายเป็นศัตรูกับเขาเลย!”

“…เป็นศัตรูไปแล้ว” ถังเฉียวเซินสูดหายใจลึกอย่างเจ็บปวด “เขาเสนอเงินสองพันล้านเพื่อลงทุนกับฉินกรุ๊ปถังเฉียน เธอคิดว่าฉินกรุ๊ปมีมูลค่าถึงสองพันล้านเหรอ? เขาทำแบบนี้เพราะอยากจะท้าทายฉัน!”

ถังเฉียนตัวแข็งทื่อ

“พี่พูดจริงเหรอ? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินข่าวนี้เลย?”

“เพราะว่าเขาไม่ไว้ใจเธอไง ยิ่งไปกว่านั้น เขายังจงใจหาคนมาแจ้งข่าวกับฉันว่าเขาได้เจรจากับฉินอันอันเป็นการส่วนตัวแล้ว” ถังเฉียวเซินค่อย ๆ นั่งลงบนโซฟาด้วยสีหน้าเจ็บปวด “ถังเฉียน ไปหยิบยามาที”

ถังเฉียนเดินไปหยิบกล่องยา

ความคิดของเธอหลุดลอยไป

บางที เธอคงไม่สามารถรอจนฟู่ซื่อถิงและฉินอันอันหย่าขาดจากกันได้

เธอไม่เคยเห็นฟู่ซื่อถิงใส่ใจผู้หญิงคนไหนขนาดนี้มาก่อน

เขาทำดีกับฉินอันอันครั้งเดียว ยังนับมากกว่าที่เขาทำดีกับเธอในตลอดสิบปีที่ผ่านมารวมกันเสียอีก

เธอแพ้แล้ว!

แพ้ราบคาบ!

......

งานเลี้ยงวันเกิดพ่อของถังเฉียวเซิน จัดขึ้นที่วิลล่าระดับกลางของตระกูลถังที่ตั้งอยู่เมืองหรงเฉิง เขตเยี่ยนซาน

เมืองเอติดกับเมืองหรงเฉิง ขับรถไปที่นั่นจะใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่า

ถังเฉียวเซินโทรหาฉินอันอันตั้งแต่เช้า ต้องการขับรถไปรับเธอและจางหยุน

ฉินอันอันปฏิเสธเขาอย่างสุภาพ “แม่ของฉันไม่อยากไปค่ะ วันนี้ฉันมีธุระต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัย คุณไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะ คุณกลับไปก่อนเถอะ!”

ฉินอันอันไม่ได้มีธุระอะไร

ถังเฉียวเซินรู้ดีแก่ใจว่าเธอแค่ไม่อยากอยู่กับเขา

ถังเฉียวเซิน “อันอัน คุณพยายามมาให้ไวหน่อยนะ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ”

ฉินอันอัน “อื้ม…ฉันเองก็มีเรื่องจะคุยกับคุณค่ะ”

วางสายแล้ว ฉินอันอันก็นอนต่อ

เมื่อคืนนี้เธอเขียนวิทยานิพนธ์จนเข้านอนดึก ตอนนี้จึงรู้สึกง่วงมากเป็นพิเศษ

เมืองหรงเฉิง เขตเยี่ยนชาน วิลล่าระดับกลาง

เวลาเที่ยงตรง มีรถจอดอยู่เต็มไปหมดบนลานจอดรถตระกูลถังที่มีพื้นที่หลายร้อยตารางเมตร

ฟู่ซื่อถิงเข้ามาในห้องจัดเลี้ยงและเริ่มมองหาร่างของฉินอันอัน

“ฉินอันอันยังไม่มาค่ะ” ถังเฉียนเอ่ย “พวกคุณสองคนยังไม่คืนดีกันเหรอคะ? ฉันนึกว่าพวกคุณจะมาด้วยกันเสียอีก”

น้ำเสียงของฟู่ซื่อถิงสงบเยือกเย็น “อาจจะคืนดีกันวันพรุ่งนี้”

ถังเฉียนพาเขาไปนั่งตรงที่นั่ง

“ได้ยินว่าคุณต้องการลงทุนกับฉินกรุ๊ปไปสองพันล้าน ซื่อถิง ในฐานะเพื่อน ฉันรู้สึกว่าคุณไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย” ถังเฉียนเทน้ำอุ่นให้เขา

“ฉันจะให้เงินเธอเท่าไหร่ ก็เป็นเรื่องระหว่างฉันกับเธอ” ฟู่ซื่อถิงหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบ “เรื่องของครอบครัวฉัน คงไม่ต้องรบกวนให้เธอต้องกังวล”

ถังเฉียนหน้าซีดเผือดทันที

‘เรื่องครอบครัว!’

‘เงินลงทุนตั้งสองพันล้าน เขากลับพูดอย่างสบาย ๆ ว่าเป็นเรื่องของครอบครัว!’

“ต่อจากนี้ไปฉันจะไม่แสดงความคิดเห็นเรื่องของคุณกับฉินอันอันอีก!” ถังเถียนพูดด้วยความโกรธ

ฟู่ซื่อถิง “พูดแล้วก็ทำให้ได้อย่างที่พูดด้วยแล้วกัน”