รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 115

แต่หนี้การพนันครั้งล่าสุดของฟู่เย่เฉินทำให้ฟู่หานสาหัสมาก

“ในเมื่อซื่อถิงให้ งั้นก็รับไว้แล้วกัน!” ภรรยาของฟู่หานกล่าว “ยังไงเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่จำเป็นต้องทำตัวเหินห่างกับซื่อถิงมากนักหรอก”

ฟู่หานหน้าแดงและรับเช็คไป “ซื่อถิง ต่อไปไม่ต้องให้แล้วนะ”

ฟู่ซื่อถิง “ผมอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะครับ”

แม่เฒ่าฟู่ลุกขึ้นออกไปส่งเขาด้วยตัวเอง

หลังจากที่พวกเขาออกไป ฟู่เย่เฉินก็ขว้างช้อนลงกับพื้น!

“พ่อ! ทำไมพ่อถึงรับเงินของเขาล่ะ?!” ฟู่เย่เฉินรู้สึกละอายใจ

รับไม่ได้กับความรู้สึกที่ดูเหมือนพวกเขาเป็นขอทาน

“คนไม่ได้เรื่องได้ราวอย่างแก! ยังมีหน้ามาพูดอีก! ถ้าแกมีปัญญานักก็ใช้หนี้พนันยี่สิบล้านให้ฉันก่อนสิ!” ฟู่หานตะโกนด้วยความโกรธ

แม่ฟู่เข้าข้างสามีในการกล่าวโทษลูกชายครั้งนี้ “เย่เฉิน ถึงอาจะดูถูกเรา แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องดิ้นรนเรื่องเงิน! แกรู้ไหมว่าเขาให้มาเท่าไหร่? ห้าล้านเชียวนะ! กำไรต่อปีของบริษัทพ่อแกยังไม่เยอะเท่านี้เลย!”

ดวงตาของฟู่เย่เฉินเป็นสีแดง “ตอนนี้ครอบครัวของเรายากจนข้นแค้นขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”

“แล้วแกคิดว่าไงล่ะ? ลูกค้าของบริษัทเราส่วนใหญ่ให้ความร่วมมือกับเราเพราะอาของแก ตั้งแต่ครึ่งหลังของปีนี้ ลูกค้าเหล่านั้นก็ไม่ร่วมมือกับเราอีก...” แม่ฟู่ถอนหายใจ “ฉินเค่อเคอไม่รู้เรื่องครอบครัวของเรา ถ้าเธอรู้ว่าครอบครัวของเราไม่มีเงินมากขนาดนั้น ฉันคิดว่าเธอคงไม่รีบมาปรนนิบัติแกหรอก”

ฟู่เย่เฉินโดนซ้ำเติมอย่างหนัก

นิ้วที่ได้รับบาดเจ็บกำแน่น แต่กลับไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาอาศัยอยู่ในฟองสบู่

ตอนนี้เกราะที่คอยปกป้องเขาหายได้ไปแล้ว เขาจึงต้องเผชิญกับความจริงที่โหดร้าย

……

ชั่วพริบตาก็ถึงวันเกิดของฟู่ซื่อถิง

หลังจากที่ฉินอันอันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เธอก็ตรวจดูของขวัญที่เตรียมไว้

จากนั้นก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

ในเวลาเดียวกัน ฟู่ซื่อถิงก็หยิบเสื้อยืดจากตู้เสื้อผ้ามาใส่