รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 130

ที่ห้องอาหาร

จางหยุนนำอาหารที่ทำเสร็จแล้วมาที่โต๊ะอาหาร

“อันอัน มานี่สิ” จางหยุนพูดกับลูกสาว

ฉินอันอันเดินตามแม่ของเธอและเดินไปที่ห้องน้ำ

“ลูกทะเลาะกับฟู่ซื่อถิงอีกแล้วเหรอ?” จางหยุนถาม

“เห็นชัดขนาดนั้นเลยเหรอคะแม่?” ใบหน้าฉินอันอันไม่แสดงอารมณ์ใด

บางทีอาจจะเพราะว่าเธอผิดหวังมาหลายครั้งจนหัวใจด้านชา

“ใช่ ลูกสองคนดูเหมือนคู่แต่งงานที่ความสัมพันธ์จบสิ้น และพร้อมจะหย่าทุกเมื่อ” จางหยุนอธิบาย “ตอนที่แม่ไปที่ว่าการอำเภอกับพ่อเพื่อหย่ากัน ตอนนี้ลูกสองคนก็ดูเหมือนพวกเราในตอนนั้นเลย”

ฉินอันอันอดหัวเราะไม่ได้ “แม่คะ หนูกับเขาไม่ได้คุยกันเรื่องหย่าหรอก ก็ยังคงเป็นเรื่องลูกน่ะ… เราตกลงกันไม่ได้”

“อ๋อ เขายังไม่อยากจะมีลูกใช่ไหม? ลูกบอกเหตุผลเขาไปหรือเปล่า?”

ฉินอันอันส่ายหน้า “เขาเป็นซึมเศร้าค่ะ พอหนูคิดเรื่องที่เขาไม่สบาย หนูก็บอกตัวเองว่าต้องใจกว้างเข้าไว้”

“น่าสงสารจริง” จางหยุนถอนใจ “มีเงินเยอะไปแล้วช่วยอะไรได้? สุขภาพต่างหากที่สำคัญที่สุด แม่คิดว่าเราร่ำรวยกว่าเขาอีกนะ”

“นั้นเพราะว่าแม่ไม่รู้ว่าเขารวยแค่ไหนน่ะสิคะ” ฉินอันอันยกยิ้มและจับมือแม่ไว้ด้วยมือเล็ก ๆ ของเธอ “แม่ ขอบคุณที่คืนนี้อุตส่าห์ลำบากนะคะ”

“ลำบากอะไรกัน? แม่น่ะอยากทำอาหารให้ลูกทุกวันแต่ว่าพ่อครัวของตระกูลฟู่ก็ต้องเก่งกว่าแม่อยู่แล้ว”

“แม่ ไม่ว่าคนอื่นจะทำอาหารเก่งแค่ไหน แต่ในใจของหนูอาหารที่แม่ทำก็อร่อยถูกปากที่สุด” ฉินอันอันยิ้มบาง “แม่คะ ไปกินกันเถอะ”

“แม่กินที่บ้านมาแล้ว พอเห็นสีหน้าของพวกลูกสองคนแม่ก็ไม่อยากอาหารแล้วล่ะ” จางหยุนแหย่ “แม่จะกลับก่อน ลูกกับเขาไม่ทะเลาะกันก็จะดีนะ เราน่ะล่วงเกินเขาไม่ได้หรอก”

ฉินอันอันบอก “ไม่ต้องห่วงค่ะแม่ หนูจะจัดการเรื่องระหว่างหนูกับเขาเอง”

หลังจากที่ส่งแม่กลับไป ฉินอันอันก็กลับไปที่นั่งตัวเอง

มีจานกุ้งที่ปอกเปลือกแล้วอยู่ตรงหน้าเธอ

เขาปอกไว้ให้

“ฟู่ซื่อถิง คุณนี่เอาใจผู้หญิงเก่งนักหรือ?” ฉินอันอันหยิบตะเกียบและคีบกุ้งขึ้นมาใส่ปาก