รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 228

ทุกครั้งที่เห็นหน้าตาของเด็กคนนี้มันทำให้เขารู้สึกคุ้นมาก!

เหมือนทะลุผ่านมิติเวลาไปเห็นตัวเองตอนเป็นเด็ก!

เสี่ยวหานมองเขาแล้วมองไปทางอื่น

ป้าจางสีหน้าตื่นตระหนกขณะถามเสี่ยวหาน “เสี่ยวหาน สาเหตุที่บ้านเราไฟดับเป็นเพราะเป็นเธอจริง ๆ เหรอ? เธอทำได้ยังไง? โน๊ตบุ๊คเครื่องนี้เป็นของเธอหรือเปล่า? เธอเล่นคอมพิวเตอร์เป็นตั้งแต่อายุยังน้อยเลยเหรอ?”

เสี่ยวหานเม้มริมฝีปากบางแล้วใส่โน๊ตบุ๊คกลับเข้าไปในกระเป๋านักเรียนเงียบ ๆ

เขาสะพายกระเป๋านักเรียนก่อนเดินไปที่หน้าบันไดแล้วนั่งรอให้ฉินอันอันออกมา

ป้าจางเหลือบมองฟู่สือถิง เขาหน้าถอดสี ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้

ถ้าเสี่ยวหานไม่ใช่เด็ก ตอนนี้เขาคงไม่ได้นั่งลอยหน้าลอยตาอยู่ตรงนั้น

ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง บอดี้การ์ดที่อยู่นอกประตูก็มารายงานว่า “ประธานครับ มีชาวต่างชาติมาด้อมด้อมมองมองอยู่หน้าคฤหาสน์ครับ คุณต้องการจับเขามาสืบสวนไหมครับ?”

ใบหน้าของไมค์แว๊บเข้ามาในหัวของเขาทันที

เขาเดินไปที่ทางเข้าลานบ้าน

ยังไม่ทันถึงทางเข้า เขาก็เห็นผมสีทองของไมค์

“ฉินอันอัน! เธอถูกกักบริเวณหรือเปล่า? ถ้าใช่ เธอกรีดร้องเลย! แค่เธอกรีดร้อง ฉันจะรีบแจ้งตำรวจทันที!” ไมค์ตะโกนไปทางฟู่สือถิง

สีหน้าของฟู่สือถิงเคร่งขรึมทันที

เมื่อคืนไมค์โดนต่อย วันนี้หน้ายังช้ำเขียวแต่ยังกล้ามาก่อเรื่องอีก!

“จับเขาไว้!” ฟู่สือถิงรู้สึกไม่พอใจที่เห็นเขาเดินไปรอบ ๆ

บอดี้การ์ดสองคนคว้าแขนของเขาทันที

“เฮ้ย พวกแกจะทำอะไร? ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด พวกแกมาจับฉันทำไม? พวกแกเคารพกฎหมายบ้านเมืองกันบ้างไหม? ฉันจะแจ้งตำรวจ! ฉันจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!” ไมค์ตะโกนพลางถูกบอดี้การ์ดพาไปที่ห้องรับแขก

เมื่อเสี่ยวหานเห็นไมค์ ความประหลาดใจก็ฉายแววในดวงตาของเขาทันที

หลังจากที่ไมค์ขยิบตาให้เขา เขาก็ผละตัวออกจากบอดี้การ์ดอย่างแรง จากนั้นก็เดินวางมาดไปรอบ ๆ ห้องรับแขก

บอดี้การ์ดสองคนตามเขาอย่างใกล้ชิด

“ฟู่สือถิง นี่คือคฤหาสน์มูลค่าหลายพันล้านของคุณเหรอ? คุณถูกช่างหลอกหรือเปล่า?” ไมค์ล้อเลียน “ไม่เห็นจะดีเท่าคฤหาสน์ที่ฉินอันอันซื้อมาในราคาสามสิบล้านเลย!”

ฟู่สือถิงกำลังนั่งดื่มชาอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเขา