รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 235

ถ้าฉินอันอันสำนึกได้ เธอควรจะวางสายโทรศัพท์ทันที

ตามที่คาดไว้ จู่ ๆ ฉินอันอันก็ได้สติเมื่อได้ยินเสียงขอเสิ่นอวี๋ “ฉันขอโทษที่รบกวนเวลาเดทของคุณ ฉันจะรับของขวัญชิ้นนี้ไว้และฉันจะไม่คืนของขวัญให้ และต่อไปก็ไม่ต้องให้ของอะไรฉันอีกแล้ว”

พูดจบ เธอก็วางสายโทรศัพท์ไปโดยไม่รอคำตอบจากเขา

ฟู่สือถิงฟังเสียงโทรศัพท์ตัดสสาย เขารู้สึกเหมือนถูกกรีดที่หัวใจ มันทั้งชาและเจ็บปวดอย่างมาก

“สือถิง ฉันได้ยินมาว่าเมื่อวานฉินอันอันขังตัวเองอยู่ในรถ เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?” เสิ่นอวี๋เริ่มถาม

“อืม” ฟู่สือถิงไม่สนใจและไม่อยากพูดเรื่องฉินอันอันกับเธอ “คุณบอกว่ามีหมอมาแนะนำให้ผม ใครเหรอ?”

เสิ่นอวี๋หยิบนามบัตรออกจากกระเป๋าของเธอแล้วยื่นให้เขา “ฉันได้สอบถามมาแล้ว หมอคนนี้เป็นจิตแพทย์ที่มีชื่อเสียงในประเทศเอ สามารถนัดหมายเธอได้จนถึงปีหน้า ฉันอาศัยเส้นสายของฉันเพื่อทำนัดให้คุณในเช้าวันพุธ คุณลองพาอิ๋นอิ๋นไปหาดูนะคะ”

ฟู่สือถิงเหลือบมองนามบัตรและเห็นว่าเป็นจิตแพทย์คนเดียวกับที่หมอประจำตระกูลของเขาแนะนำให้

......

คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์

ฉินอันอันออกมาจากห้องอาบน้ำแล้วเดินไปที่ห้องของเด็ก ๆ

รุ่ยลากำลังดูทีวี ส่วนเสี่ยวหานกำลังต่อจิ๊กซอว์

ฉินอันอันกำหนดเวลาให้พวกเขาเข้านอนตอนสามทุ่มตรง

พวกเขาสามารถเล่นอะไรก็ได้ก่อนสามทุ่ม

“แม่” เสี่ยวหานเห็นฉินอันอันจึงวางจิ๊กซอว์ลงทันที

ฉินอันอันเดินไปหาลูกชายแล้วคุกเข่าลงพูดเบา ๆ “ลูกโกรธไหมที่แม่ยึดโน้ตบุ๊กของลูก?”

เสี่ยวหานพยักหน้า

ชีวิตที่ไม่มีโน้ตบุ๊กคือชีวิตที่ขาดอะไรไป

แต่

“ผมยังรักแม่เหมือนเดิมครับ” เสี่ยวหานมองเธอด้วยสายตาแน่วแน่

ฉินอันอันใจอ่อนยวบทันที

เธออุ้มลูกชายไว้ในอ้อมแขนแล้วหอมแก้มเขา “แม่จะคืนให้นะ แต่คงต้องใช้เวลาสักพัก”