รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 3

เธอรู้สึกอึดอัดท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด

“อันอัน ตอนนี้เธอยังเรียนอยู่ไม่ใช่เหรอ? หากเธอตั้งครรภ์ มันจะส่งผลกระทบต่อการเรียนของเธอแน่…” ภรรยาของฟู่ฮั่นกล่าว

ฟู่ฮั่นรีบรับตาม "ใช่! อันอันยังเด็กมากนะตอนนี้ เกรงว่าเธอไม่อยากเลิกเรียน อยู่บ้านเพื่อมีลูกหรอก!"

คุณนายใหญ่มีหรือจะไม่รู้ว่าลูกชายคนโตและลูกสะใภ้ของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ด้วยเหตุนี้คุณนายใหญ่จึงยืนกรานที่จะสืบทายาทของฟู่ซื่อถิงต่อไป

“อันอัน เธอยินดีที่จะให้กำเนิดลูกของซื่อถิงไหม?” คุณนายใหญ่พูดอย่างตรงไปตรงมากับเธอ “เธอเองก็รู้ว่าลูกของเธอและซื่อถิงจะได้รับมรดกทรัพย์สมบัติของซื่อถิงในอนาคต แค่ทรัพย์สมบัติของซื่อถิงก็เพียงพอแล้ว ที่จะให้เธอและลูกมีชีวิตที่ดีได้”

ฉินอันอันพูดอบ่างไม่ลังเล "ฉันยินดีค่ะ"

ตราบใดที่เธอสามารถปกป้องไม่ให้ฟู่เย่เฉินยึดทรัพย์สินของฟู่ซื่อถิงไป เธอก็ยินดีที่จะลองดู

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเธอจะไม่อยาก แต่ด้วยอำนาจและอิทธิพลอันแข็งแกร่งของตระกูลฟู่ ต้องบังคับให้เธอคลอดลูกอย่างแน่นอน

หลังจากได้รับคำตอบ คุณนายใหญ่ก็ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ "ดีมาก ฉันรู้ว่าเธอแตกต่างจากพวกผู้หญิงโง่ข้างนอกนั้น พวกเขาคิดว่าซื่อถิงกำลังจะตายและไม่มีอะไรดี ๆ ที่จะได้รับจากซื่อถิง... เหอะ ๆ!"

หลังจากยกน้ำชาแล้ว ฉินอันอันก็ออกมาจากบ้านเตรียมที่จะกลับไปที่คฤหาสถ์ของฟู่ซื่อถิง

ฟู่เย่เฉินหยุดเธอระหว่างทาง

แสงพระอาทิตย์กำลังสว่างเจิดจ้าบนท้องฟ้าและจั๊กจั่นก็ส่งเสียงร้องระงม

เห็นใบหน้าของฟู่เย่เฉิน ฉินอันอันก็รู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นพิเศษ

“ป้าจาง ช่วยฉันเอาของขวัญกลับไปก่อนนะคะ” เธอสั่งป้าจาง

ป้าจางพยักหน้ารับของขวัญแล้วออกไปก่อน

ฟู่เย่เฉินเห็นว่าไม่มีใครแล้ว เขาจึงพูดว่า "อันอัน เธอทำให้ฉันเสียใจจริงๆ! ฉันคบกับเธอมาตั้งนานแล้ว เธอไม่เคยยอมให้ฉันแตะต้องด้วยซ้ำ... แต่ตอนนี้เธอกลับยินดีที่จะให้กำเนิดลูกของอาของฉัน”

“ถ้าฉันมีลูกของเขา แล้วฉันได้ทรัพย์สมบัติของเขามา ทำไมฉันจะไม่ทำล่ะ” เธอจงใจพูดอย่างแทงใจดำเขา

แน่นอนว่าแทงใจดำเขาอย่างจัง