รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 40

สิบนาทีต่อมา เสียงโทรศัพท์ของฉินอันอันก็ดังขึ้น

หลังจากที่เธอรับสาย ก็ส่งข้อความถึงหลีเสี่ยวเถียน จากนั้นรีบไปที่ทางออก

เฮ่อจุนจือมองแผ่นหลังของเธอที่กำลังรีบร้อนออกไปแล้วยิ้มออกมา

ฉินอันอันไปเอาความกล้ามาจากไหน?

ถึงได้กล้าออกมาเที่ยวเล่นข้างนอกลับหลังฟู่ซื่อถิง

ฟู่ซื่อถิงดูแลเธอไม่ดีงั้นเหรอ?

ข้างนอกนี่ยังมีผู้ชายคนไหนเทียบกับฟู่ซื่อถิงได้อีก?

ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่า สมองของผู้หญิงคนนี้มีอะไรอยู่ข้างใน

หลีเสี่ยวเถียนขมวดคิ้วแล้วตอบข้อความกลับไปว่า : เธอมีธุระด่วนเหรอ? ด่วนขนาดนี้เลยเหรอ?

ฉินอันอัน : ด่วนสุด ๆ เลย เจอกันครั้งหน้าค่อยว่ากัน!

คนที่โทรหาฉินอันอันคือบอดี้การ์ดคนสนิทของฟู่ซื่อถิง

บอดี้การ์ดขอให้เธอมารออยู่ที่หน้าประตูโรงแรม

ถ้าเธอไม่เชื่อฟัง เขาจะหักขาเธอ

ฉินอันอันยังคงยังคงฝังใจกับบอดี้การ์ดของฟู่ซื่อถิงอยู่

บอดี้การ์ดของเขาเหี้ยมโหดมาก

ถึงแม้จะรู้ว่านี่เป็นสิทธิพิเศษที่เขามอบให้ แต่เธอก็ยังกลัวอยู่ดี

หลังออกมาจากโรงแรม เธอรอไม่ถึงสิบห้านาที รถเบนท์ลีย์สีดำก็มาจอดตรงหน้าแล้ว

หน้าต่างรถถูกเลื่อนลง ก่อนใบหน้าที่ถมึงทึงของบอดี้การ์ดก็ปรากฏขึ้น

ฉินอันอันเปิดประตูรถด้านหลังทันทีแล้วขึ้นรถ

เมื่อเสียง “บรืน” ดังขึ้น รถก็เร่งความเร็วแล่นออกไป

“คุณหนูฉิน เจ้านายของพวกเราเลี้ยงดูสุนัขไว้หลายเดือนแล้ว สุนัขยังรู้จักกตัญญู ทำไมคุณถึงได้ทำตัวเหมือนคนอกตัญญู ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณล่ะครับ?” บอดี้การ์ดพูดเหน็บแนม

“นายจะบอกว่าฉันเลวกว่าหมางั้นเหรอ?” ฉินอันอันขมวดคิ้ว

“ถูกต้อง หมาดีกว่าคุณ คุณกินฟรีอยู่ฟรีที่ตระกูลฟู่มานานขนาดนี้ นอกจากยั่วโมโหเจ้านายของเราแล้ว คุณทำอะไรได้อีก?” น้ำเสียงของบอดี้การ์ดเต็มไปด้วยความรังเกียจ

“นายคิดว่าฉันอยากจะอยู่ฟรีกินฟรีที่บ้านเขางั้นเหรอ? ถ้านายไม่ชอบฉันขนาดนี้ ทำไมไม่เกลี้ยกล่อมให้เขาหย่ากับฉันล่ะ?” ฉินอันอันเสนอความคิดเห็นกับบอดี้การ์ด