รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 40

สิบนาทีต่อมา เสียงโทรศัพท์ของฉินอันอันก็ดังขึ้น

หลังจากที่เธอรับสาย ก็ส่งข้อความถึงหลีเสี่ยวเถียน จากนั้นรีบไปที่ทางออก

เฮ่อจุนจือมองแผ่นหลังของเธอที่กำลังรีบร้อนออกไปแล้วยิ้มออกมา

ฉินอันอันไปเอาความกล้ามาจากไหน?

ถึงได้กล้าออกมาเที่ยวเล่นข้างนอกลับหลังฟู่ซื่อถิง

ฟู่ซื่อถิงดูแลเธอไม่ดีงั้นเหรอ?

ข้างนอกนี่ยังมีผู้ชายคนไหนเทียบกับฟู่ซื่อถิงได้อีก?

ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่า สมองของผู้หญิงคนนี้มีอะไรอยู่ข้างใน

หลีเสี่ยวเถียนขมวดคิ้วแล้วตอบข้อความกลับไปว่า : เธอมีธุระด่วนเหรอ? ด่วนขนาดนี้เลยเหรอ?

ฉินอันอัน : ด่วนสุด ๆ เลย เจอกันครั้งหน้าค่อยว่ากัน!

คนที่โทรหาฉินอันอันคือบอดี้การ์ดคนสนิทของฟู่ซื่อถิง

บอดี้การ์ดขอให้เธอมารออยู่ที่หน้าประตูโรงแรม

ถ้าเธอไม่เชื่อฟัง เขาจะหักขาเธอ

ฉินอันอันยังคงยังคงฝังใจกับบอดี้การ์ดของฟู่ซื่อถิงอยู่

บอดี้การ์ดของเขาเหี้ยมโหดมาก

ถึงแม้จะรู้ว่านี่เป็นสิทธิพิเศษที่เขามอบให้ แต่เธอก็ยังกลัวอยู่ดี

หลังออกมาจากโรงแรม เธอรอไม่ถึงสิบห้านาที รถเบนท์ลีย์สีดำก็มาจอดตรงหน้าแล้ว

หน้าต่างรถถูกเลื่อนลง ก่อนใบหน้าที่ถมึงทึงของบอดี้การ์ดก็ปรากฏขึ้น

ฉินอันอันเปิดประตูรถด้านหลังทันทีแล้วขึ้นรถ

เมื่อเสียง “บรืน” ดังขึ้น รถก็เร่งความเร็วแล่นออกไป

“คุณหนูฉิน เจ้านายของพวกเราเลี้ยงดูสุนัขไว้หลายเดือนแล้ว สุนัขยังรู้จักกตัญญู ทำไมคุณถึงได้ทำตัวเหมือนคนอกตัญญู ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณล่ะครับ?” บอดี้การ์ดพูดเหน็บแนม

“นายจะบอกว่าฉันเลวกว่าหมางั้นเหรอ?” ฉินอันอันขมวดคิ้ว

“ถูกต้อง หมาดีกว่าคุณ คุณกินฟรีอยู่ฟรีที่ตระกูลฟู่มานานขนาดนี้ นอกจากยั่วโมโหเจ้านายของเราแล้ว คุณทำอะไรได้อีก?” น้ำเสียงของบอดี้การ์ดเต็มไปด้วยความรังเกียจ

“นายคิดว่าฉันอยากจะอยู่ฟรีกินฟรีที่บ้านเขางั้นเหรอ? ถ้านายไม่ชอบฉันขนาดนี้ ทำไมไม่เกลี้ยกล่อมให้เขาหย่ากับฉันล่ะ?” ฉินอันอันเสนอความคิดเห็นกับบอดี้การ์ด

“คุณนี่มันโง่ชะมัด!” บอดี้การ์ดสบถ “เจ้านายของผมไปทำบาปทำกรรมอะไรไว้กัน ถึงได้หลงรักผู้หญิงโง่อย่างคุณ!”

“ฉันว่านายสิที่โง่ ตาข้างไหนของนายที่มองว่าเขาชอบฉัน? รีบไปหาหมอตาซะนะ”

“โถ่เอ๊ย! ถ้าเจ้านายผมไม่ชอบคุณ เขาเฉดหัวคุณทิ้งไปนานแล้ว! ช่วยใช้หัวใจหน่อยได้ไหม?!” บอดี้การ์ดต่อยพวงมาลัยรถด้วยความโกรธ

ฉินอันอันกัดฟัน พยายามอดกลั้นที่จะไม่หงุดหงิดเขา

แต่ก็อดที่จะแย้งไม่ได้

“ถ้าเขาชอบฉัน แล้วจะบังคับให้ฉันทำแท้งทำไม?”

“ก็คุณท้องลูกของคนอื่น แล้วยังคิดจะคลอดเด็กนั่นออกมาให้เขาเลี้ยงงั้นเหรอ?!”

“แล้วถ้าฉันไม่ได้ตั้งท้องลูกของคนอื่นล่ะ?” ฉินอันอันถามกลับ “เขาก็คงไม่ยอมให้ฉันคลอดออกมาเหมือนกันนั่นแหละ”

“เพราะงั้นก็ไม่ต้องท้องอีกแล้วก็พอ! ถ้าคุณฉลาดได้ครึ่งหนึ่งของถังเฉียน พวกคุณสองคนก็คงไม่ต้องทะเลาะกันทุกวันหรอก!”

ฉินอันอันมองออกไปนอกหน้าต่าง “นายคิดว่าถังเฉียนฉลาด ก็เรื่องของนาย ฉันแค่ชอบเด็ก ฉันก็แค่อยากมีลูก เขาไม่ยอมให้ฉันมีลูก แล้วยังจะมีหน้ามาบอกว่าชอบฉัน?”

บอดี้การ์ดอยากจะหัวใจวายตาย “…”

หลังจากเงียบไปสักพัก จู่ ๆ ฉินอันอันก็พูดว่า “นายมองออกว่าเขาชอบฉันได้ยังไง? ทำไมฉันมองไม่ออก?”

บอดี้การ์ดกัดฟันกรอด “เขานอนกับคุณแล้ว ถ้าไม่ชอบแล้วจะเป็นอะไรได้?!”

ฉินอันอันตอบ “โถ่ แค่นี้เองเหรอ?”

บอดี้การ์ดสวนกลับ “เมื่อคืนเขาให้ผมไปที่ย่านชานเมืองเพื่อตรวจสอบดูว่าเกิดเรื่องอะไรกับคุณ ซึ่งก็แสดงว่าเขาเป็นห่วงคุณ! ทีนี้คุณจะตอบแทนเขายังไง?”

ฉินอันอันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะส่งคนไปตรวจสอบเรื่องที่เกดขึ้น

“ฉันจะตอบแทนเขายังไงน่ะเหรอ?” ฉินอันอันนิ่งงัน

เมื่อเห็นว่าบอดี้การ์ดโกรธมากเพียงใด เธอก็รู้ว่าต่อให้จะพูดอะไรมากไปกว่านี้ก็คงไม่มีคำไหนน่าฟัง

“คุณบอกว่าเมื่อคืนฟู่เย่เฉินพาคุณไปที่คฤหาสน์ฝูหลัน แล้วยังบอกว่าคุณกับฟู่เย่เฉินมีความสัมพันธ์พิเศษต่อกัน และได้มอบของบางอย่างให้กับฟู่เย่เฉินอีก…คุณนี่มันไม่ธรรมดาเลย จอมปั้นน้ำเป็นตัว!”

ฉินอันอันไม่เพียงไม่โกรธแต่กลับหัวเราะออกมา “เขาโกรธอีกแล้วสินะ?”

“คุณยังมีแก่ใจหัวเราะอีกเหรอ? คุณเชื่อไหมว่าเดี๋ยวเขาจะเอาเข็มขัดมาฟาดคุณแน่?!” บอดี้การ์ดเตือนเธอ

“ฉันก็แค่จะทดสอบการทำงานของเครื่องจับเท็จว่าเป็นยังไงเท่านั้น และทำให้รู้ว่าพวกนั้นเสียค่าโง่ไปฟรี ๆ “ พูดถึงตรงนี้เธอก็พึมพำว่า “แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะบอกเขา ใครจะไปรู้ว่าเขาจะส่งคนไปตรวจสอบ”

“ผมก็บอกแล้วไงว่าเขาชอบคุณ! คุณไม่เชื่อคำพูดของผมงั้นเหรอ?” บอดี้การ์ดตะเบ็งสุดเสียง จนเสียงแหบแห้ง