สรุปเนื้อหา บทที่ 44 – รอวันหย่า คุณสามีร้าย โดย GoodNovel
บท บทที่ 44 ของ รอวันหย่า คุณสามีร้าย ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เกิดเสียงดังโครมคราม ตอนที่บอดี้การ์ดดึงฉินอันอันออกมา
คนในห้องทำงานจึงเงยหน้ามองมาที่ประตู
เมื่อฟู่ซื่อถิงเห็นร่างเพรียวบางของฉินอันอัน เขาก็ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ “ฉินอันอัน คุณมาทำอะไรที่นี่?”
ฉินอันอันสะบัดแขนบอดี้การ์ดออกทันที หลังจากจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่แล้ว ก็เดินเข้าไปในห้อง
“ฉันมาหาศาสตราจารย์หู” เธอเดินมาที่ด้านหน้าฟู่ซื่อถิง มองเขาด้วยใบหน้าสงสัย “คุณเองก็มาหาศาสตราจารย์หูเหมือนกันเหรอ?”
ศาสตราจารย์หูชิงมองไปที่พวกเขาสองคนแล้วดันแว่นตาบนจมูก “พวกคุณสองคนสนิทกันเหรอ?”
ฉินอันอันอยากจะพูดว่า “ไม่สนิท” แต่ฟูซื่อถิงกลีบเอ่ยปากเสียก่อน “ศาสตราจารย์หูครับ ธุระของผม โปรดเก็บไว้เป็นความลับด้วยนะครับ”
ศาสตราจารย์หู “วางใจได้ ก่อนเป็นแพทย์ต้องเรียนรู้ที่จะมีจรรยาบรรณเสียก่อน”
ฟู่ซื่อถิงตอบกลับ “ถ้าอย่างนั้นผมกลับก่อนนะครับ”
ศาสตราจารย์หูชิงพยักหน้า
ฟู่ซื่อถิงก้าวมาด้านหน้าด้วยขายาว ๆ ของเขา ตอนที่เขาเดินผ่านฉินอันอัน เขาก้เหลือบมองเธอโดยไม่พูดอะไร
เธอรู้สึกงุนงงเล็กน้อย
ทำไมเขาไม่ตอบคำถามของเธอ?
อีกอย่าง คำพูดที่เขาพูดกับศาสตราจารย์หูชิงนั้นก็ทำให้เรื่องยิ่งดูลึกลับ เขาซ่อนความลับอะไรไว้กันแน่?
“นักศึกษาคนนี้นี้ มาเพื่อพบฉันงั้นเหรอ?” ศาสตราจารย์หูชิงพูด นั่นช่วยดึงสติของฉินอันอันกลับมา “อีกสิบนาทีฉันก็ต้องไปแล้ว เธอมีคำถามอะไรอยากถามฉันหรือ?”
ฉินอันอันนำเอกสารที่เตรียมไว้ออกมาทันที “ศาสตราจารย์หูคะ ขออภัยที่เสียมารยาทรบกวนคุณ ฉันชื่อฉินอันอันเป็นนักศึกษาปีสี่ของคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยเอค่ะ นี่เป็นวิทยานิพนธ์ที่อ้างอิงเกี่ยวกับกรณีการตรวจคนไข้ก่อนหน้านี้ของคุณ และเพราะว่าข้อมูลทั้งหมดคือการตรวจสอบทางออนไลน์ แล้วบนอินเตอร์เน็ตก็ไม่ได้มีข้อมูลมากนัก ส่วนใหญ่แล้วคือการอนุมานของฉันเองค่ะ ฉันกลัวว่าถ้ามีส่วนที่ฉันเขียนผิดจะเป็นการล่วงเกินคุณได้ จึงอยากขอให้คุณช่วยตรวจดูค่ะ”
ศาสตราจารย์หูรับต้นฉบับวิทยานิพนธ์ที่เธอส่งมา
......
หลังจากที่ฟู่ซื่อถิงขึ้นรถแล้ว ก็มองไปทางตึกอำนวยการด้วยสายตาลุ่มลึก
ฉินอันอันกำลังเรียนแพทย์งั้นเหรอ?
เขารู้มาว่าเธอแค่เรียนศิลปะ หรือว่าข้อมูลของเขาจะผิดพลาด?
ฟู่ซื่อถิงวางสาย
ตอนกลางวัน
หลีเสี่ยวเถียนนัดฉินอันอันกินข้าวด้วยกัน
ทั้งสองคนพบกันที่ร้านอาหารใกล้มหาวิทยาลัย
หลังจากนั่งลง หลีเสี่ยวเถียนก็ยื่นเมนูให้เธอสั่งอาหาร
“ฉินอันอัน ฉันรู้สึกว่าเธอเห็นฉันเป็นเพื่อนน้อยลงเรื่อย ๆ แล้วนะ เมื่อก่อนตอนฉันนัดเธอ เธอออกมาเป็นเพื่อนฉันได้เสมอ เมื่อคืนกว่าจะเรียกเธอออกมาได้ก็แสนยากเย็น ผลสุดท้ายเธอยังหนีกลับไปเร็วกว่ากระต่ายเสียอีก…นี่มันหมายความว่ายังไง?”
ฉินอันอันเอ่นตอบ “เถียนเถียน งานปาร์ตี้เมื่อคืนคือปาร์ตี้คนโสดใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว! มีอะไรเหรอ?”
“คราวหน้า ถ้าเป็นปาร์ตี้ประเภทนี้ล่ะก็ อย่าเรียกฉันออกมานะ ตอนนี้ฉันไม่โสดแล้ว”
หลีเสี่ยวเถียนร้องอุทาน “เธอเพิ่งจะเลิกกับเขาไปไม่ใช่เหรอ? หาคนมาดามใจได้เร็วขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...