รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 57

หลีเสี่ยวเถียนหยิบเมนูขึ้นมาแล้วเหลือบมองเขา "ครั้งก่อนคุณก็แต่งตัวสาวมาก ฉันก็นึกว่าคุณเป็นพวกไม้ป่าเดียวกันเสียอีก อ้อ แต่ฉันไม่ได้หมายความว่าคุณจะชอบคนเพศเดียวกันไม่ได้หรอกนะ เพราะฉันเคารพคนทุกเพศ"

เฮ่อจุนจือที่กำลังดื่มน้ำเกือบจะสำลักน้ำออกมา

“คุณหลี คุณเข้าใจผมผิดกันไปใหญ่แล้ว ผมเป็นชายแท้นะ”

"แล้วผมก็ไม่ชอบผู้หญิงเซ็กซี่ด้วย"

“เอาล่ะ! งั้นวันนี้เรามาทำความรู้จักกันใหม่อีกครั้ง” เฮ่อจุนจือยื่นมือให้เธออย่างเป็นมิตร

เพื่อช่วยฉินอันอันค้นหาความลับที่เฮ่อจุนจือซ่อนเอาไว้ หลีเสี่ยวเถียนจึงยอมจับมือกับเขา

หลังจากสั่งอาหารแล้ว ทั้งสองก็เริ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องทั่วไป

……

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

“ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง เขาแต่งงานสายฟ้าแลบ อันที่จริงเขารู้สึกสนใจในตัวภรรยาไม่น้อย แต่กลับไม่รู้จักแสดงออก ก่อนหน้านี้ภรรยาของเขาประสบปัญหา เขาจึงขอให้ผมออกหน้าช่วยภรรยาแทนเขา” หลังจากที่เฮ่อจุนจือดื่มไวน์แดงเล็กน้อย เขาก็เริ่มพูดอย่างเปิดอกมากขึ้น

“ยังมีเรื่องที่ตลกกว่านั้นอีก นั่นคือภรรยาของเขาไม่รู้ว่าผมเป็นเพื่อนกับสามีของเธอ เมื่อภรรยาของเขาออกมาพบผมเป็นครั้งแรก เขาก็โกรธมาก และคิดว่าภรรยาของเขาไม่ควรออกไปเจอกับชายแปลกหน้าง่ายๆแบบนั้น…คนว่ามันตลกไหมล่ะ?”

หลีเสี่ยวเถียนตกใจ "ฉันก็มีเพื่อนคนหนึ่ง ตอนแรกก็ยังดี ๆ แต่จู่ ๆ เธอก็บอกฉันว่าเธอมีสามีแล้ว ! แถมยังไม่ยอมบอกฉันด้วยว่าสามีของเธอคือใคร! เพราะว่าเธอต้องการหย่า แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะหย่าได้สำเร็จไหม”

เฮ่อจุนจือกล่าวต่อ "โลกนี้มันกว้างขวางและเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์จริง ๆ"

หลีเสี่ยวเถียน "ใช่แล้ว! แต่อย่างไรฉันก็ไม่มีวันแต่งงานสายฟ้าแลบแบบเธอเด็ดขาด"

เฮ่อจุนจือ "ผมก็เหมือนกัน"

หลังจากพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลีเสี่ยวเถียนก็ตัดสินใจหาวิธีทดสอบว่าบัญชีธนาคารของเขามีเงินหนึ่งพันสองร้อยล้านจริงไหม

“ตอนนี้เวลาซื้อของคุณจ่ายเงินออนไลน์หรือว่าบัตรเครดิตคะ?” หลีเสี่ยวเถียนถามโดยแสร้งทำเป็นไม่ได้สนใจเท่าไหร่นะ

"ผมชำระเงินผ่านมือถือ ตอนนี้ชำระเงินผ่านมือถือสะดวกมาก"

“แต่ชำระเงินผ่านมือถือมันจำกัดวงเงินไม่ใช่เหรอ?”

เฮ่อจุนจือ "ผมไม่ค่อยซื้อของแพงอะไรนักหรอก เพราะผมเพิ่งจะเรียนจบได้ไม่นาน เลยไม่กล้าใช้เงินของพ่อแม่มากเกินไปน่ะ"

หลีเสี่ยวเถียนพยักหน้า หัวใจของเธอเต้นรัว ก่อนจะถามออกไปตรง ๆ "ถ้าอย่างนั้นคุณมีเงินเก็บเท่าไหร่ล่ะ?"

เฮ่อจุนจือไม่คิดว่าหลีเสี่ยวเถียนจะถามคำถามที่เป็นส่วนตัวแบบนี้

“คุณคิดว่าผมจนเหรอ?” เฮ่อจุนจือเดาและบอกตามความจริงไปว่า “พอมีเงินในธนาคารแค่ไม่กี่แสนเท่านั้น”

“คุณหลี ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น…ผมคิดว่าเราควรออกมาเจอกันอีกสักสองสามครั้ง เพื่อทำความรู้จักกันให้มากขึ้น ก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะพัฒนาต่อไปหรือไม่...” เฮ่อจุนจือรีบอธิบายทันที

ยิ่งเขาอธิบายมากเท่าไหร่ สีหน้าของหลีเสี่ยวเถียนก็ยิ่งดูเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น

“ก็ได้! คุณหลี ผมขอโทษ ผมไม่คิดว่าคุณจะถูกใจผมมากขนาดนี้ ในเมื่อคุณเต็มใจที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับผมต่อไป แน่นอนว่าผมเองก็เต็มใจ…”

“จุนจือ อย่าเรียกฉันว่าคุณหลีอีกนะ ต่อไปนี้ให้เรียกฉันว่าเถียนเถียน” รอยยิ้มบนใบหน้าของ หลีเสี่ยวเถียนกลับมาประดับบนหน้าเธออีกครั้ง ในใจของเขากำลังคิดว่าเธอจะต้องล้วงความลับของเฮ่อจุนจือมาให้ได้ภายในครึ่งเดือน

เฮ่อจุนจือมองรอยยิ้มที่น่ารักและมีเสน่ห์ของเธอ ชั่วขณะหนึ่งเขารู้สึกราวกับฝันไป

‘เร็วเกินไปแล้ว!’

‘เขาสละโสดเร็วขนาดนี้เลยเหรอ!’

เมื่อฉินอันอันได้รับข่าวว่าหลีเสี่ยวเถียนสละโสดแล้ว เธอก็อ้าปากค้าง

‘เธอไม่จำเป็นต้องเสียสละมากขนาดนี้ก็ได้ไม่ใช่เหรอ?’

เมื่อตอบข้อความของหลีเสี่ยวเถียนแล้ว ก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา

นิ้วของเธอแตะไปโดนปุ่มรับสายโดยไม่ได้ตั้งใจ และเสียงผู้ชายที่ฟังดูไม่คุ้นหูก็ดังขึ้น