รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 63

ฟู่ซื่อถิงรู้คำตอบของเธอในการทดสอบกับเครื่องจับเท็จ!

หรือว่าที่จริงแล้วเป็นฟู่ซื่อถิง?

ฟู่ซื่อถิงอยากได้ระบบใหม่ของฉินกรุ๊ปงั้นเหรอ?

คิดถึงตรงนี้ หลังของเธอก็มีเหงื่อเย็นไหลออกมา

หลังจากวางสาย เธอก็เดินออกจากห้อง

ฟู่ซื่อถิงและเซิ่งเป่ยกินข้าวเย็นเสร็จแล้ว และตอนนี้กำลังสูบบุหรี่อยู่ในห้องนั่งเล่น

เมื่อเซิ่งเป่ยเห็นเงาของเธอ เขาก็ดับบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ทันที

“คุณหนูฉิน คุณอยากเข้ามาคุยหรือเปล่า?”

ฉินอันอันพยักหน้า และเดินไปหาเซิ่งเป่ย

เมื่อเดินมาอยู่ตรงหน้าเซิ่งเป่ย เธอพูดว่า “ฉันอยากคุยกับฟู่ซื่อถิงคนเดียวค่ะ”

เซิ่งเป่ย “???”

‘หมายถึงไล่เขาออกไปสินะ?’

เขายืนขึ้นอย่างกระอักกระอ่วน “งั้นผมไปก่อนล่ะ พวกคุณคุยกันดี ๆ ออกไปเดินเล่นข้างนอกก็ได้ ข้างนอกอากาศดี”

พูดจบ เขาก็ออกไป

ฉินอันอันนั่งลงตรงที่นั่งของเซิ่งเป่ย พอคิดถึงฟู่เย่เฉินที่กำลังจะโดนตัดนิ้ว ดังนั้นจึงพูดเข้าประเด็นทันที “ฟู่เย่เฉินเพิ่งโทรหาฉัน บอกว่าอยู่ที่คาสิโน ถูกคนกักตัวไว้ มีคนจะตัดนิ้วเขา”

ฟู่ซื่อถิงรู้เรื่องนี้

เขาได้รับข้อความจากคนที่คาสิโนแล้ว

บอกว่าคืนนี้ฟู่เย่เฉินเล่นพนันหนักมาก

“ปวดใจเหรอ?” ฟู่ซื่อถิงรู้สึกหดหู่ใจเมื่อได้ยินคำว่า ‘ฟู่เย่เฉิน’ ออกมาจากปากของฉินอันอัน

“คนที่กักตัวเขาคิดว่าระบบใหม่ของฉินกรุ๊ปอยู่ที่เขา เลยเอาเงินให้เขาเล่นพนัน ตอนนี้ให้เขาเอาระบบใหม่มาแลก” ฉินอันอันพูดทีละคำ “คนเดียวที่รู้ว่าระบบใหม่อยู่ในมือเขา ก็คือคุณ…”

“คุณสงสัยผมเหรอ?” ดวงตาของฟู่ซื่อถิงปรากฎแสงเย็นขึ้นมา เถ้าบุหรี่กระจัดกระจายระหว่างนิ้วเขา

“ฉันแค่มาถามคุณ ถ้าไม่ใช่คุณ…”

“เป็นผมเอง” ฟู่ซื่อถิงหัวเราะเย้ย “คุณอยากจะคุกเข่าขอร้องให้ผมไว้ชีวิตเขาไหมล่ะ?”

ฉินอันอันขมวดคิ้ว “รอตอนคุณตาย ฉันค่อยคิดว่าจะคุกเข่าให้คุณหรือเปล่า”

กล้ามเนื้อบนตัวฟู่ซื่อถิงเกร็งขึ้น กัดฟันตะโกนด้วยความโกรธ “คุณเชื่อไหมว่าผมจะให้คนตัดนิ้วเขาทันทีเลย?!”

ฉินอันอัน “รีบ ๆ ตัดเลย ถ้าไม่ตัดจริงฉันจะถือว่าคุณเป็นหมา”

ฟู่ซื่อถิง “…”

ฉินอันอัน “คราวก่อนเขายังบอกฉันว่าผู้หญิงที่รักมากที่สุดคือฉัน แต่คืนนี้กลับไปมั่วอยู่กับน้องสาวฉัน ถ้าคุณตัดนิ้วเขา ฉันจะจุดบุหรี่ให้คุณ ว่ายังไงล่ะ?”

แววตาน่ากลัวในดวงตาของฟู่ซื่อถิงเย็นลงทันที

ดูจากท่าทางของเธอแล้ว เหมือนเธอไม่สนใจฟู่เย่เฉินอีกแล้ว!

แล้วก็ใช่ ในตอนนี้เจ้าคนไร้ประโยชน์ฟู่เย่เฉินให้อะไรเธอไม่ได้เลย

ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงโทรศัพท์เขาก็ดังขึ้น

เขาหยิบมันขึ้นมาดู จากนั้นก็ปิดโทรศัพท์

หลังจากปิดโทรศัพท์แล้ว เสียงโทรศัพท์ของฉินอันอันก็ดังขึ้น

ฉินอันอันเหลือบดูแจ้งการเตือนสายเรียกเข้า เธอกดปุ่มเปิดปิดค้างไว้เพื่อทำการปิดโทรศัพท์

ทันใดนั้นบรรยากาศรอบ ๆ ก็เงียบสงบจนดูราวกับจะได้ยินเสียงหัวใจเต้น

ฉินอันอันลังเลหลายต่อหลายครั้ง ก่อนจะเอ่ยปากเตือนฟู่ซื่อถิง “ฟู่ซื่อถิง คุณอย่ามาพยายามเอาชนะฉันเลย ไม่อย่างนั้น ฉันจะลากคุณตายไปด้วยกัน”