รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 67

”ตอนนี้หนูท้องอยู่ ใช้ยาซี้ซั่วไม่ได้ค่ะ” ฉินอันอันกล่าว “ไม่กี่วันก็หายแล้ว หนูจะทารองพื้นปิดเอาไว้ สองสามวันก็หายค่ะ”

“เฮ้อ…ลูกนอนต่อเถอะ!” จางหยุนตบขาตัวเอง ให้เธอนอนลง

เธอส่ายหน้า “หนูไม่ง่วงแล้วค่ะ ว่าจะเล่นโทรศัพท์สักหน่อย”

เธอเปิดโทรศัพท์ ก็เห็นสายที่ไม่ได้รับจาหป้าจาง

ตอนแรกเธอคิดจะโทรกลับ แต่บนรถมีคนเยอะมาก เธอจึงคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจว่ากลับไปแล้วค่อยคุย

ทันใดนั้นแอปในโทรศัพท์ก็แสดงข่าวเด่นวันนี้

- ฟู่เย่เฉิน คุณชายตระกูลฟู่ถูกหามออกจากคาสิโนตอนดึก สงสัยว่าติดหนี้นอกระบบก้อนโตและถูกตัดนิ้ว! -

เธอสูดหายใจลึก แล้วกดเข้าไปดู

จากนั้น เธอก็เห็นภาพที่เกี่ยวข้อง

มีรูปถ่ายของฟู่เย่เฉินที่กำลังถูกหามออกมา และภาพของเขาที่ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล

ข้าง ๆ เขามีใบหน้าที่คุ้นเคย นั่นก็คือ ฉินเค่อเคอ

เธอไม่ได้เจอฉินเค่อเคอนานแล้ว เธอแต่งตัวเป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์มากขึ้น

‘ถ้าหากว่าฟู่เย่เฉินไม่ติดหนี้นอกระบบของคาสิโนเมื่อคืนนี้ ตอนนี้เธอน่าจะนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่กับฟู่เย่เฉินที่โรงแรมไหนสักที่แล้วสินะ!’

ฉินอันอันปิดหน้าข่าว แล้วเปิดวีแชท

เธอเห็นข้อความจากหลีเสี่ยวเถียน : อันอัน! เมื่อคืนฉันเกือบจะนอนกับเฮ่อจุนจือแล้ว! บ้าเอ๊ย! ผ่านไปครึ่งทางแล้ว แต่ประจำเดือนบ้านี้ดันมาเสียก่อน! [ปิดหน้า]

ฉินอันอันตกใจมาก : พวกเธอไม่รีบร้อนเกินไปเหรอ??

หลีเสี่ยวเถียน : เมื่อคืนนี้ฉันดื่มไวน์นิดหน่อยน่ะ…นี่! เธอไม่รู้หรอกว่าเมื่อคืนนี้เขามองฉันยังไงตอนที่เห็นประจำเดือนฉันมา…เขากลั้นใจแทบตาย แต่ก็ยังไปซื้อผ้าอนามัยมาให้ฉันด้วย

ฉินอันอัน : ในห้องพักโรงแรมไม่มีเหรอ?!

หลีเสี่ยวเถียน : …เมื่อคืนนี้ค้างที่อพาร์ตเมนท์ของเขาน่ะ ถ้าแม้ว่าฉันจะตกลงคบกับเขาเพื่อตรวจสอบภูมิหลังของเขาให้ชัดเจน แต่ก็ทนกับความไม่ได้เรื่องในเรื่องนั้นของเขาไม่ได้เลยล่ะ!

ฉินอันอัน : โอ้

หลีเสี่ยวเถียน : ฮิ ๆ สามีเธอล่ะเป็นยังไง?

ฉินอันอันหน้าแดง และเปลี่ยนเรื่อง : …แบตฯโทรศัพท์ฉันใกล้จะหมดแล้ว ฉันไปชาร์จก่อนนะ!

หลีเสี่ยวเถียน : ดูเหมือนเธอกับสามีจะเคยทำเรื่องนั้นกันแล้วสิท่า! ไม่อย่างนั้นเธอต้องตอบมาตรง ๆ แล้วว่าไม่รู้! ฮ่า ๆ ๆ!

ฉินอันอันยัดโทรศัพท์ใส่กระเป๋าอย่างเขินอาย

......

สามชั่วโมงต่อมา

รถก็มาถึงเมืองเอ

ฉินอันอันส่งแม่ของเธอกลับบ้านก่อน

ในมือของจางหยุนถือถุงผักและถุงผลไม้สดที่ซื้อมาจากตลาด ดังนั้นจึงเอากุญแจฉินอันอันเปิดประตู

ฉินอันอันเปิดประตู

คาดไม่ถึงว่าบนโซฟาจะมีร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งนั่งอยู่!

ฉินอันอันตกใจถอยหนีทันทีทันใด

จางหยุนเองก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน

ถ้าหากเธอไม่เคยเห็นรูปถ่ายของฟู่ซือถิงมาก่อน รู้ว่าเขาหน้าตาอย่างไร ไม่แน่ว่าเธออาจจะควักโทรศัพท์ออกมาแจ้งตำรวจก็เป็นได้

เมื่อบอดี้การ์ดเห็นว่าสองแม่ลูกตกใจจนสติกระเจิดกระเจิง ก็รีบเดินออกไปด้านนอกประตูและผลักฉินอันอันเข้ามาด้านในทันที

จากนั้นก็หยิบผักและผลไม้ที่จางหยุนถือไว้ในมือ ช่วยเธอขนเข้ามาในบ้าน

ริมฝีปากชองจางหยุนสั่นระรัว ไม่รู้ว่าควรพูดขอบคุณบอดี้การ์ดหรือเปล่า

“ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?” ฉินอันอันสงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็ว แล้วเดินมาอยู่ด้านหน้าเขา และเอ่ยถาม “นี่คือบ้านของแม่ฉัน คุณมาหาแม่ฉันที่นี่ทำไม?”

เธอเสียวสันหลังวาบ

รู้สึกกลัวขึ้นมาแล้ว

เขาสามารถตรวจสอบข้อมูลของพวกเธอสองแม่ลูกได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไปกว่านั้นยังเจอที่อยู่อีก

ในสายตาของเขา เธอปราศจากซึ่งความเป็นส่วนตัวเลย

ฟู่ซื่อถิงมองเห็นความกลัวของเธอในสายตาของเขา ริมฝีปากบางของเขาเปิดออกเบา ๆ “หาคุณ”