รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 69

“ถ้าต่อไปแกยังกล้าเล่นการพนันอีก ไม่ต้องให้คนอื่นลงมือหรอก ฉันจะตัดมือแกออกทั้งสองข้างเอง!” ฟู่หานโกรธมาก เขาพูดกัดฟันกรอด

“ลูกเพิ่งตื่น จะทำให้เขากลัวทำไม?! ลูกชายของฉันจะแพ้เงินพนันมากขนาดนั้นคนเดียวได้ยังไง! จะต้องเป็นนังสุนัขจิ้งจอกฉินเค่อเคอคนนั้นที่เล่นแพ้แน่!” แม่ฟู่พูดพร้อมกับเดินไปทางประตูห้องผู้ป่วย แล้วเรียกฉินเค่อเคอเข้ามา

หลังจากฉินเค่อเคอเหลือบมองฟู่เย่เฉิน เธอก็ก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิดในใจ ไม่กล้าตอบคำถามของแม่ฟู่

“แม่…แม่โทษเค่อเคอทำไม…เมื่อคืนมีคนจงใจวางกับดักผม ไม่อย่างนั้นพวกเราไม่แพ้พนันมากขนาดนั้นหรอก!” ถึงแม้ว่าเสียงของฟู่เย่เฉินจะแหบแห้ง แต่จิตใจของเขาก็ฟื้นตัวเรียบร้อยแล้ว “เป็นฟู่ซื่อถิง…ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากเขา! เพราะว่าผมเคยรักกับฉินอันอัน เขาเลยเกลียดผมมาก!”

“แม่รู้ว่าเป็นฝีมืออาของแก! ไม่ใช่แค่ทนแกไม่ได้เท่านั้น! เขาไม่เห็นพ่อแกอยู่ในสายตาแล้วด้วยเหมือนกัน!” แม่ฟู่พูดด้วยความตื่นตระหนก “คุณสมบัติของเขามีข้อบกพร่องสำคัญ! นั่นคือเขาไม่ใช่คนธรรมดา! พวกเราไม่ควรไปยุ่งกับเขา!”

ฟู่หานผลักภรรยาไปด้านข้าง “เธอกำลังพูดไร้สาระอะไรต่อหน้าคนนอก! เพราะว่าฉันกับซื่อถิงอายุห่างกันมาก ช่องว่างระหว่างวัยเลยทำให้ความสัมพันธ์ของเราไม่ดี! ถ้าหากลูกชายของเธอได้เรื่องได้ราวกว่านี้ ซื่อถิงคงจะไม่เหยียบเขาเหมือนมดง่ายขนาดนี้! ลองมองตัวเองให้มากหน่อย! เห็นพวกเธอแม่ลูกสองคนแล้วฉันปวดหัว!”

พูดจบ ฟู่หานเดินจากไปอย่างไม่พอใจทันที!

แม่ฟู่หลั่งน้ำตาออกมาอย่างขมขื่น

หัวของฟู่เย่เฉินกำลังจะระเบิดแล้ว “แม่! หยุดร้องได้แล้ว! ผมผิดเอง! ผิดที่ผมมันไม่ได้เรื่อง! พวกแม่ช่วยผมไว้ทำไม! ปล่อยให้ผมตายก็สิ้นเรื่อง!”

“เย่เฉิน! คุณอย่าพูดอย่างนี้…ถึงแม้ว่าคุณจะหาเงินสู้อาของคุณไม่ได้ แต่ว่าในสายตาของฉัน คุณดีกว่าอามากเลยนะคะ!” ฉินเค่อเคอดึงแขนฟู่เย่เฉินแล้วปลอบเขา “คุณพักรักษาตัวให้ดี พอคุณหายดีแล้ว พวกเรามาคิดวิธีแก้แค้นอาของคุณกัน! ถ้าเขาตาย พ่อของคุณจะได้ไม่เอาคุณไปเปรียบเทียบกับเขาอีก”

ทันใดนั้นอารมณ์ของฟู่เย่เฉินก็สงบลง

เสียงสะอื้นไห้ของแม่ฟู่ก็เงียบลงทันทีเช่นกัน

“เย่เฉิน คุณน่าจะเห็นตัวตนที่แท้จริงของฉินอันอันแล้วใช่ไหม? ตอนนี้เธออยู่กับฟู่ซื่อถิงคนนั้นแล้ว! คุณอย่าได้คิดถึงเธออีกเลย! พวกเรามาร่วมมือกัยกำจัดพวกเขาทั้งคู่ดีกว่า! ถ้าหากว่าพวกเขาสองคนตาย ทรัพย์สินของอาคุณก็จะตกเป็นของเรา” ฉินเค่อเคอเปิดเผยความทะเยอทะยานของตนเอง

แม่ฟู่เดินเข้ามาและมองฉินเค่อเคออย่างเย็นชา

“ถ้าอย่างนั้นเธอจะมีประโยชน์อะไรกับเรา? ฉันได้ยินมาว่าแม่ของเธอโกยเงินจากตระกูลฉินมาได้ไม่น้อย ทำไมเมื่อคืนนี้แม่ของเธอถึงไม่ออกหน้าจ่ายหนี้นอกระบบแทนเธอล่ะ?!”

ฉินเค่อเคอพูดอย่างน่าสงสาร “คุณป้าคะ แม่ของฉันมีเงินเยอะก็จริง แต่ตอนนี้ท่านกำลังเปิดบริษัทเพื่อทำธุรกิจในต่างประเทศ ธุรกิจของเธอเพิ่วเริ่ม ไม่แน่ว่าทรัพย์สินของฉันกับแม่อาจจะมากกว่าฟู่ซื่อถิงก็เป็นได้ ตลาดต่างประเทศใหญ่กว่าตลาดในประเทศมาก…”