รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 71

ก่อนอื่นต้องผ่านอุปสรรคครั้งแรกก่อน จากนั้นถึงจะค่อย ๆ ราบรื่นขึ้น

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องถามเธอแล้ว ให้ของขวัญเธอไปเลยก็พอ” เซิ่งเป่ยเสนอความเห็น “นายให้เครื่องประดับเธอสิ ผู้หญิงชอบเครื่องประดับ”

ฟู่ซื่อถิง “เธอไม่ใส่เครื่องประดับ ไม่เคยเห็นเธอใส่เลย”

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวสิครับ ผู้หญิงทุกคนใช้ผลิตภัณฑ์บำรุงผิว” โจวจื่ออี้เอ่ยแนะนำ

ฟู่ซื่อถิง “เธอไม่ใช้พวกครีมบำรุงผิว ฉันเคยไปที่ห้องของเธอ นอกจากโฟมล้างหน้าก็ไม่มีอะไรเลย”

‘แต่ก็คงให้โฟมล้างหน้าเป็นของขวัญไม่ได้สินะ?’

เซิ่งเป่ยคิดไม่ถึงเลยว่าฉินอันอันจะเป็นผู้หญิงแบบนี้

แล้วก็ยิ่งคิดไม่ถึงว่าฟู่ซื่อถิงประธานของเอสทีกรุ๊ปจะทำเรื่องอย่างการแอบเข้าไปให้ห้องของผู้หญิงแล้วสังเกตเรื่องประเภทนี้ได้!

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้โฟมล้างหน้าเธอนั่นแหละ!” เซิ่งเป่ยพูด

ฟู่ซื่อถิงตอบ “โฟมล้างเธอมีฝุ่นจับ เดาว่าไม่ได้ใช้นานแล้ว”

......

“เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า! เธอต้องใส่เสื้อผ้ากับรองเท้าทุกวันใช่ไหมล่ะ? กระเป๋าต้องมีหรือเปล่า?” เซิ่งเป่ยให้คำตอบสุดท้าย “แม่ของนายตบตีเธอ เธอต้องเสียใจและอึดอัดใจมากแน่ ถ้านายไม่โอ๋เธอ เธอเมินนายแน่”

โจวจื่ออี้ “ที่จริงผมคิดว่าคุณหนูฉินค่อนข้างแตกต่างจากผู้หญิงทั่วไป เธอยังเรียนไม่จบ อาจจะไม่ได้วัตถุนิยมขนาดนั้น การให้ของขวัญเธอ ไม่แน่อาจจะไม่ได้ผลที่ดีก็ได้นะครับ”

เซิ่งเป่ยดีดนิ้ว “ฉันเข้าใจความหมายของนายนะ ที่จริงแล้วของขวัญเป็นแค่ตัวช่วยเท่านั้น ที่สำคัญที่สุดคือผู้ชายต้องมอบปฏิสัมพันธ์ทางร่างกายบางอย่างต่างหากล่ะ”

ฟู่ซื่อถิงถามขึ้น “อย่างเช่น?”

โจวจื่ออี้ “จูบแล้วก็กอดกันเหรอครับ?”

เซิ่งเป่ย “ใช่!”

ใบหน้าฟู่ซื่อถิงมืดลงทันที

“ถ้านายไม่อยากทำ พวกเราช่วยนายได้นะ!” เซิ่งเป่ยเห็นสีหน้าลำบากใจของเขา จึงพูดอย่างมีน้ำใจ

ตอนเย็น

หลังจากฉินอันอันทานอาหารเย็นแล้ว ก็ตัดสินใจออกไปเดินเล่นข้างนอก

เธอไม่ได้ออกมาข้างนอกเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ว จนรู้สึกอัดอัด

หลังจากทารองพื้นในวันที่ไปตรวจครรภ์ อาการบาดเจ็บบนหน้าก็รุนแรง ดังนั้นเธอเลยไม่กล้าทารองพื้นอีก

อีกทั้งไม่ได้ทายา อาการบาดเจ็บจึงหายค่อนข้างช้า

ตอนนี้อาการบาดเจ็บไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นแล้ว แต่ถ้าหากสังเกตดูดี ๆ จะยังเห็นรอยสีเหลืองและม่วงปรากฏอยู่

เธอสวมหน้ากากอนามัยเดินออกมาจากประตูใหญ่ของเขตหมู่บ้าน

เดินไปได้ประมาณหนึ่งร้อยเมตร ก็มีเสียงรถจักรยานยนต์ส่งเสียงคำรามผ่านมา…

เสียง ‘หวือ’ ดังขึ้น แล้วโทรศัพท์ในมือเธอก็หายไป!