รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 73

ฟู่ซื่อถิง “อืม”

“ได้ครับได้ครับ! ผมจำชื่อเธอได้แล้ว!”

……

คฤหาสน์ตระกูลฟู่

ฉินอันอันนั่งอยู่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือ ลงชื่อเข้าใช้บัญชีโซเชียลของตัวเองในคอมพิวเตอร์ แล้วส่งข้อความว่าโทรศัพท์ถูกขโมย

จากนั้นก็นั่งเหม่อลอยบนเก้าอี้อยู่ตลอดเวลา

ถ้าหากคนที่ขโมยมือถือไปจะแค่ล้างเครื่องแล้วขายทิ้งไปก็ดีน่ะสิ

เธอกลัวว่าโทรศัพท์จะถูกเปิดออกแล้วจะมีคนเห็นข้อมูลส่วนตัวข้างใน

เธอตบหัวที่กำลังวิงเวียนของตัวเอง แล้วถอนใจ

ถ้ารู้ก่อน เธอจะไม่ออกไปข้างนอกหมู่บ้านเลย

ข้างในหมู่บ้านก็เดินเล่นได้แท้ ๆ!

เธอลุกจากเก้าอี้ แล้วหยิบชุดนอน ไปอาบน้ำที่ห้องน้ำ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอปีนขึ้นเตียงแล้วนอนลงบนเตียง

พรุ่งนี้ต้องไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ แล้วยังต้องทำบัตรหมายเลขโทรศัพท์ใหม่ด้วย

หลังจากเอนตัวลงนอน เธอพลิกตัวไปมา ทำยังไงก็นอนไม่หลับ

ด้านนอกประตู มีเสียงฝีเท้าเร่งรีบและเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

“คุณผู้หญิงคะ คุณหลับแล้วหรือยัง? คุณผู้ชายเพิ่งจะโทรมาบอกว่าช่วยเอาโทรศัพท์คุณคืนมาได้แล้ว ต้องการให้คุณไปเซ็นชื่อที่สถานีตำรวจค่ะ แต่ถ้าคุณไม่อยากไป คุณผู้ชายเซ็นสามารถเซ็นให้ได้…”

เสียงของป้าจางทำให้ฉินอันอันออกมาจากห้องทันที

“เจอโทรศัพท์ของฉันแล้วเหรอคะ?”

“ใช่แล้วค่ะ! คุณผู้ชายช่วยออกหน้าตามกลับมาให้คุณ” ป้าจางเน้นจุดสำคัญ “ดิฉันโทรบอกเรื่องนี้กับคุณผู้ชาย คุณไม่โกรธใช่ไหมคะ?”

ฉินอันอันส่ายหน้าทันที

ได้โทรศัพท์คืนแล้ว เธอดีใจแทบไม่ทัน จะโกรธได้ยังไง?

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ฉินอันอันมาที่สถานีตำรวจโดยมีป้าจางมาเป็นเพื่อน

ฉินอันอันเหลือบมองโทรศัพท์ของตัวเองที่อยู่กลางฝ่ามือฟู่ซื่อถิง

เธอตกใจกลัวจนเหงื่อออกท่วมตัว

“เอาโทรศัพท์ฉันมา!” ก่อนจะพูดจบ มือเล็ก ๆ ของเธอก็ยื่นไปข้างหน้าเพื่อคว้าโทรศัพท์คืนจากฝ่ามือเขา

ฟู่ซื่อถิงยกมือขึ้นสูง เธอจึงพลาด

“กลัวว่าผมจะดูโทรศัพท์คุณเหรอ?” เขาพูดล้อ

“คุณดูมันเหรอ?” ดวงตาฉินอันอันเป็นสีแดงทันที “ใครอนุญาตให้คุณดูโทรศัพท์ของฉัน? นี่คุณรู้บ้างไหมว่าคำว่าเกรงใจมันเขียนยังไง?! ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณ! คุณก็เป็นแบบนี้ทุกที! เหยียดหยามฉันทุกครั้ง!”

ผู้คนโดยรอบ เห็นภาพเหตุการณ์นี้แล้วพากันตกตะลึง

ฟู่ซื่อถิงเฝ้าอยู่ที่สถานนีตำรวจตลอดเวลา เพื่อกดดันให้เจ้าหน้าที่นำโทรศัพท์กลับมาคืนโดยเร็ว

ตอนนี้ได้โทรศัพท์กลับคืนมาอย่างรวดเร็วที่สุด ฉินอันอันไม่เพียงแต่จะไม่รู้สึกขอบคุณเขา ตรงกันข้ามกลับต่อว่าเขาด้วย

‘นี่คือฟู่ซื่อถิงผู้ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนกลัวนะ!’

‘ทำไมฉินอันอันถึงได้กล้าหาญขนาดนี้?’

ขโมยที่อยู่ข้าง ๆ เห็นพวกเขาสองคนทะเลาะกัน ก็อดไม่ได้ที่จะแทรกขึ้นมาว่า “ในโทรศัพท์มีแต่รูปพุงเต็มไปหมด!”

คำพูดเหล่านี้ทำให้ดวงตาฉินอันอันแดงก่ำด้วยความโกรธ ตัวเธอสั่นเทาเล็กน้อย

ราวกับถูกคนเปลื้องผ้าจนเปลือยเปล่า แล้วจับเธอไปวางไว้ตอนกลางวันแสก ๆ

หลังจากตั้งครรภ์ได้สามเดือน เธอจะถ่ายรูปหน้าท้องเวลาอาบน้ำทุกวัน เพื่อดูว่าท้องใหญ่ขึ้นหรือไม่

ฟู่ซื่อถิงที่ไม่เคยเปิดโทรศัพท์ของเธอเลย ดังนั้นหลังจากได้ยินสิ่งที่ขโมยพูด ก็มองไปทางฉินอันอันด้วยความรู้สึกแปลกใจ